Chapter 5

Synesthesia
Please Subscribe to read the full chapter


Seulgi's POV

"Hello mom? Pauwi na ako sa condo na cancel daw yung klase,by next week na daw ang regular class." sabi ko sa nanay ko  habang nag lalakad papuntang bus station. 

"Miss na miss kana namin ng Daddy mo baby bear, gusto mobang dumaan dito? Kahit dito ka nalang din matulog papahatid nalang kita kay Manong bukas." 

"Tell dad that I missed her too, you too mom. Okay lang po ako,maybe sa weekends nalang ako pupunta dyan." sabi ko dito.

"Kamusta naman ang first day anak? Sabi ng tita Sunny mo at tita Sooyoung na nahihiya ka padin daw makipag interaction." buntong hininga na sabi nito. 

"Seulgi dapat sanayin muna ang sarili mong mag karoon ng madaming kaibigan, malapit kana mag college at alam namin ng Dadi mo na kakailanganin mo ito. Please anak itry mo ah? Alam namin na kaya mo, sige na at may appointment pa kaming pupuntahan,ingat ka sa pag uwi. I love you baby bear."

"I'll try mom,para sa inyo ni dadi. Kayo din take care always, I love you." sabi ko at binaba na ang tawag. Binilisan ko ang pag lalakad dahil medyo gutom na talaga ako at madilim na ang langit tila nag babadya na ang pag-ulan. 

Nagulat nalang ako kasi may bumubusina sa gawing parte ko at tinignan ko naman ito , ano kayang problema nito bakit kala mo kung maka busina kung sino sabi ko habang naka tingin sa kulay purple na kotse. Ang cute naman.

Huminto ito at binaba na ang window ng sasakyan at laking gulat ko na si Irene pala ang laman nito sa loob. 

"Hi Seulgi pauwi kana rin ba?" 

"Oo,pauwi na din ako." Sabi ko na may halong kaba sa dibdib ko dahil nakita ko ang babae na bubuo ng araw ko. Oo na maganda si Irene,nakaa attract talaga siya at hindi ko ito maiiwasan umaamin nako. 

"Tara Seulgi hatid na kita,wag kang mahiya." 

Wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa sinabi nya, syempre libre sabay na at isa ay sobrang gutom nako. Naka sakay nako at wala sa aming dalawa ang may gusto mag salita,kaya tinuon ko nalang ang pansin sa bintana at siya naman ay nag patuloy sa pag mamaneho.

"Seulgi totoo ba?" sabi nito na, kinataka ko naman.

"h-ha?" 

"Totoo ba yung sinabi ni Wannie na mag isa ka lang sa condo mo?" 

Dumoble ang bilis ng tibok ng puso ko, dahil hindi ko alam kung baka mag kamali ako ng sasabihin dahil sa sobrang kaba. 

"O-oo"

"Nasaan ang magulang mo Seulgi? Wala kab

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
KkangSeulgay
Nasira yung pc ko, I don't know kung kailan ako makaka update ulit. But I will try my best, sorry and thankyou everyone. Please stay safe and healthy!

Comments

You must be logged in to comment
ohyo_ohyo319
#1
Chapter 6: Tong oso na toh para paraan din eg HAHAHAH may sahig naman, usto pa may kandungang ganap
miruruns
#2
Chapter 6: Sanaol kinakandong :(