Seulgi's POV

After that day na hinatid kita, mas lumakas loob ko na yayain ka lumabas paminsan minsan. Binigyan mo ako ng atensyon na matagal ko nang ginustong makuha mula sayo.

Yun nga lang, bilang best friend.

Mas kinakausap mo na ako pag kumakain tayo ng lunch sa company cafeteria kaysa nakikipagtext ka sa boyfriend mo.

nagkkwento ka din ng mga happenings sa buhay mo kahit na halos pangalan niya lang sambit mo, ngumingiti parin akong nakikinig sayo

pinipilit kong hindi maiyak sa harap mo pero sa loob ko, pigang-piga na yung mga mata ko, Irene.

naiyak ko na lahat

pagod na ako

“sabay tayo uwi?” tinanong kita habang pababa tayo ng hagdan

“ah susunduin ako ni Bogum eh, namiss na daw niya ako” sinabi mo habang nakangiti

ah okay na pala ulit kayo

masama bang hilingin ko na sana hindi nalang kayo nagkasundo

na sana tuluyan nalang kayong naghiwalay.

napaka selfish ko no? gusto kita ipagdamot pero di ka naman akin.

I'm so pathetic

Alam ko naman na kahit maghiwalay kayo never magiging tayo.

Kasi best friend mo lang ako.

Na hanggang doon lang tingin mo sa kin,

Best friend.

Tumango lang ako while faking a smile para hindi mo mahalata ung tunay na emosyon ko

Pagkarating natin sa harap ng building nakita ko na nga yung lalaking susundo sa’yo, nakatingin sa atin na halatang kanina kapa hinihintay

Agad siyang napangiti nung makita ka niya,

Ngumiti din siya sa akin pero I didn’t smile back,

I can’t.

How do you expect me to when he is the reason why I can’t have you?

Umangkas ka na nga sa sasakyan niya and you waved goodbye,

Pinagmasdan ko kayong umalis hanggang sa diko na malingon ang anino niyong dalawa.

Once again, I saw how you were taken away from me.

And it hurts.

So bad

Tuesday palang pero feeling ko Friday na sa dami ng trabaho sa lab. We work as biotechnologists sa isang private laboratory. You majored in medical and health while I’m in the industrial biology section, same floor ang departments natin kaya madalas tayo magkasama kapag break time na at sabay din lumalabas pag-uwi. Except today, narinig ko you are working on a biomolecular process development at pinaparush daw ang reports kaya nag-overtime ka.

At dahil nga stressed ako, di ko napigilan dumaan sa convenient store para bumili ng strawberry milk. Sa totoo lang hindi ko naman talaga gusto yung lasa nito pero ang hilig mo magbaon niyan nung students pa tayo, tapos lagi mo ako