“Hello, Kamusta na? Sorry last time”

Nagulat nalang ako sa message mo na bigla nalang nag pop-up sa notification ko.

Binasa ko ulit.

Ah. Oo nga pala, nag-away tayo nung huli tayong nag-usap.

Pinag-isipan ko kung ano bang ire-reply ko sayo. Uulitin ko. Pinag-isipan ko,ok?

“I’m good. That’s ok. Ikaw kamusta?” then I hit the send button.

Bumalik nalang ulit yung atensyon ko dun sa ginagawa ko bago ko pa pansinin yung message mo.

Ok, you’re typi—

“Bakit pag nagagalit ka, nag-eenglish ka?”

“Brb nalang pag hindi na akward. Goodnight”

Huh?

Medyo na-lost ako ng konti. Kaka sabi niya lang ng sorry tapos ganito na agad? Tss.

“Baliw. Kaka sorry mo lang tapos nag susungit ka na naman.” Sabi ko nalang sayo.

Naghahanap ka lang ata ng aawayin kaya nag chat ka naman!

“Makapag reply ka parang ibang tao naman ako. Paki message mo nalang yung account number mo para maka bayad nako sayo.”

Tignan mo to. Minsan hindi rin kita ma-figure out eh.

“Ang ayos naman ng reply ko ah?” Tell me, may mali bas a reply ko???

“Hindi ka naman ganyan mag reply. Sobrang not so you. Or baka iba ka na, hindi ka na makilala.”

Damn it. She knows me very well and I can’t lie right now.

Galit ba ako? Hindi naman. Naiinis? Hindi rin. Nagtampo lang siguro ako. Huh, marunong pala ako nun.

“I’m not having this kind of conversation with you. Hindi ko alam kung ikaw yung galit or what. Wala akong ka issue issue tapos gagawan mo ng issue.”

May point naman yung mga sinasabi ko pero bakit parang ako pa rin yung may mali?

“Hindi ako nag sungit last time. Hindi mo lang talaga alam ano pinagdadaanan ko ngayon para sabihin mo na choice lang kaya nangyayare to sakin.”

Ok gets ko na. Gets ko na kung bakit. Eto yung reason ng misunderstanding natin last time.

“Super perfect mo kasi para hindi magkamali ng decision kaya hindi mo na kailangan pagdaanan to”

“Nothing’s perfect” ayan nalang yung nasabi ko kasi yun naman ang totoo.

“Kailangan ko lang noon ng makikinig sakin, hindi para ipamuka sakin na ako ang malissa pag dedecide.” Mapait mong tugon sakin.

Maybe I ed up this time and I’m losing this argument already.

“Sorry kung hindi ako nakinig. Next time I know what to do”

Alam ko na nga ba talaga?

“Alam kong hindi mo intention yun pero next time pag sensitive ang situation be careful with your words. Kasi yung mga taong nasa verge of depression na hindi mo alam ano na tumatakbo sa isip nila”

Maaaring hindi nga ako nagging sensitive nung mga panahon na yun. I just want to cheer you up pero anong nangyare?

“As I said, sinabi ko yun to cheer you up, but then mali yung naging implications nung mga sinabi ko sayo.”

Siguro nga mali yung  naging approach ko that time. Stupid.

“OO, hindi nga. Hindi na nga kita ramdam eh. Kailan ka pa ba nauna magchat para mangamusta? Hindi rason ang busy ka. Ilang taon ba uubusin mo para magchat man lang? Minsan nga di ko alam kung naka mute or what dahil obviously hindi mo inoopen ang chat box mo kahit always ka naman online!”

. . On point yung mga sinasabi niya sakin ngayon. Para akong nasampal ng katotohanan.

“Sige ako na yung mali. Sorry I didn’t listen to. I apologize kung nasaktan kita with my words. It was never my intention to hurt your feelings.”

Liked

Tangina. Liked talaga yung reply?

“Yung account number na lang. Thanks”

I’m trying to keep my cool. Hindi ko siya pwedeng sabayan.

“Tapos ganyan ka pa” sabi ko nalang.

“So ako pa ang ganyan. HAHA funny”

Hindi ko alam kung tuluyan na ba akong maiinis sayo or what!

“Sinasabi mo saken na hindi ko alam yung pinagdadaanan mo, question is alam mo din ba yung pinagdadaanan ko? ed upna din yung buhay ko dahil sa work load. Hindi ko pwedeng i-reason out na busy ako kasi what? Life is a matter of priorities right?

I guess it’s me telling you that you’re not one of my priorities. But that’s not the point.

“I’m telling you, I will rise from this. Para ng sag anon hindi mo masasabi na fault ko at mali ak magdecide kaya nararanasan ko to ngayon.”

Nagsisimula ng sumakit yung ulo ko. Time check, 11:11pm. May pasok pa ako bukas.

“What I am trying to say is life is a matter of choices. Hindi ko naman sinabi na ginusto mo yan. We do make good and bad decisions and we learned from it.

Tama naman di ba? Lahat ng choices natin eh may kalakip na results.

“Friends will talk if they wanna talk about what is happening in their lives. Obviously ayaw mong mag open up. Ako, open book ako. Lagi ko naman  sinasabi sayo, last time na nag  open up ako yun yung point na super down ako kaya hindi ko na kinaya. Ikaw lang naman naisip ko na pag sabihan tapos ganun pa. Sobrang nakakadurog ng puso.”

Flashback

Nag message ka saken ng sad face.

So eto naman ako nag-alala agad kung napano ka na.

“Engaged na si Solar. Naiiyak ako hindi dahil sakanila. I feel bad about myself. I mean look, mga tao sa paligid ko parang binibigay lahat ni God sakanila lahat. Career, Love life, Financial and etc. Samantalang ako ginagawa ko naman  lahat ng kaya ko pero wala pa din.”

“Parang ang sama ko bang tao para maranasan lahat ng bagay na to? Seul tell me. Baka masamang tao ako sa past life ko. Sobranfg lost ko. Hindi ko na alam san patungo ang buhay ko. Parang gumigising ako sa umaga na wala ng silbi sa mundo.

Nagulat ako kasi di ko expect na may pinagdadaanan ka na palang ganyan. Sa sobrang busy ko hindi na talaga kita nakakamusta.

“Instead of feeling bad sa sarili mo, try to improve pa. You know your own capabilities. Maximize them para maging beneficial lalo sayo. Walang mangyayare if you will compare yourself sa iba. I believe in you Hyun.”

I’m trying to cheer you up para naman hindi ka na malungkot.

“Walang taong malas. Life choices yan”

“I’m not trying to compare myself to them. Narealized ko lang. Alam ko naman na each person may sariling timeline. Ginagawa ko naman lahat. Lahat ng pwede pero wala pa din.”

Maybe hindi pa siguro eto yung tamang time para sayo. Maybe may much better plans pa si God sayo and his just preparing you to a bigger opportunity.

“Tulad ko, maybe I’m lucky sa career pero sa lovelife bokya, di binibigay ni God lahat.”

Hindi ka nga niya binigay saken eh.

“So sinasabi mo na lahat ng choices ko sa buhay ko mali? Thank you. Malaking tulong. Goodnight.”

What? May mali ba akong nasabi??

“Wala akong sinabi na yung choices eh mali. Don’t misunderstand my point here. What I’m trying to is whether good or bad choices yan, may end results yan. It’s up to you how will you interpret those results.”

5 MINUTES…

10 MINUTES…

Wala ka pa ding reply.

“I’m trying to cheer you up but sorry if I failed this time.”

“Bakit ba parang ang negative ng dating sayo nung sinabi ko?”

“Hindi naman ako tulad mo na maraming “bestfriends” anong side ka man humarap may makikinig sayo. Ako marami lang akong friends pero ang personal life ko di ko pinapaalam sakanila. Kaya hindi mo rin ako masisisi kung bakit ganun naging dating sakin”

Para namang hindi mo ako kilala. Hindi ako basta basta nag oopen-up sa kahit kanino. Magkabaliktad tayo ng personality at alam na alam mo yan.

“FYI, ikaw at si Wendy lang ang pinagsasabihan ko ng personal life ko.” Which is true.

“Nag sorry na nga ako pero ang approach mo eh parang ibang tao ako. Hindi mo naman ako ganun kausapin. See? May Wendy ka naman. Ako wala.”Until now, I still don’t get it kung bakit baa ng init ng dugo m okay Wendy. Minsan gusto ko nalang lokohin yung sarili ko na nagseselos ka sakanya eh.

Napapagod nakong makipag argue. Let’s stop na.

“Sorry na Hyun.”

“Bati na tayo Hyun?”

“I will try to improve our communication. Pasensya na kasi loaded lang talaga ako sa work.”

Nagtaas na ako ng white flag. May mali naman talaga ako.

“Mas mabuti nalang siguro na wag na tayo mag count sa isat’ isa sa mga panahong ganun para wala ng epectations, no hard feelings ganun.”

“I know na you only have me. I’m so sorry Hyun”

“Don’t expect na lang na I will count on you next time. Kaya ko naman tong mag-isa. Ayoko lang mag worry yung family ko kaya ayoko na magsabi. Burden nako sakanila. Ayoko ng dagdagan pa. Salamat nalang. Goodnight.”

Bakit feeling ko we’re breaking up again?

“Don’t push me away.”

“I am not pushing you away. I am just doing what I think is right.”

“I want to be there for you.” I really mean it.

“No. thank you though.”

Aray ko. Wait masakit ha!

“We’re still friends. Don’t worry”

Friends. HAHAHA puta.

“Yes.. friends”

Liked

“Hanggang dun lang talaga yung narating ko”

Hindi lang ako nagsasalita sa tuwing you try to introduce me with other people as friend. Ilang taon akong nagtiis.

“Mas maganda ng walang label na “best” para wala ng expectations. Tutal lately ganun na nangyayari, Ang tao hindi mo lang siya bestfriend when they’re on their best state. You should be more when they are on their lowest.”

Tangina lang. Sabi ko hindi nako masasaktan ng dahil sayo eh.

“Maybe even from the start you don’t even consider that label.”

“Wow. Ouch.”

Masakit di ba?

“Ako yung nasasaktan sa sinasabi mo ngayon Hyun.”

“Up to you. Your call. Ikaw na bahala kung ano gusto mo isipin.”

that label! Umiinit na yung mata ko at hindi ko namamalayan na lumuluha na pala ako.

“Siguro when you got no one to talk to, kapag gigising ka na wala ng sense ang buhay mo na everyday parang routine nalang yung ginagawa mo no matter how hard you try. I hope you won’t experience that. It’s hard.”

“Dumating nako sa point na yan.” Nung nag decide ka na iwan ako para sa iba.

“I didn’t know. Very obvious na Wendy knows. You see? Extra lang naman ako sa buhay mo na trying to be the “Bestfriend”.”

Kung alam mo lang yung hirap ko ngayon sa pag iyak dahil katabi ko si Mama.

“Let’s fix this,Ok?

“Account number please”

“Mas excited ka pa sa account number ko kaysa ayusin to”

Nakakainis lang eh.

“Para makabayad nako Seulgi.”

“Or para hindi mo nako makausap? Ayusin na natin to please Hyun?”

“I just need to fix myself. It will take time but I will definitely bounce back.”

“I’ll call you every now and then”

“No need. I don’t need you to feel obligated. Wag kang maawa sakin. Kaya ko to mag-isa”

“Sorry, but I will not leave you alone this time.”

Kung matigas ang ulo. Mind you. Mas matigas ulo ko.

“Ayoko nga di ba?! Yun ang choice ko. So let me be!”

Sent her my account number

“Okay transfer ko bukas. Magkano ba pay ko?”

“600 Lahat. Ang funny ng convo natin. Nagagalit ka tapos biglang ganito.”

“Dual personalities”

“Ganito tayo eh. This is the normal US.”

(Pucha naiiyak ako habang tinatype to)

“Stop! I MEAN IT FOR ’S SAKE SEULGI!”

“Then let me help you. Madali lang naman akong kausap.”

“I don’t need your help!”

“Yes you do sweety”

“I don’t. I still have someone who’s there 24/7 and that’s not you. You’re barely there sweety.”

“Ouch. Pero babawi ako. Please.”

On point yun. Solid.

“BARELY THERE. I SAID NO! I DON’T NEED ANY OF YOUR HELP KANG SEULGI!”

“Ano to push and pull game?”

“I MEAN WHAT I JUST SAID”

“Obviously you need some help at ngayong nag ooffe naman ako, ayaw mo naming tanggapin.”

“ Ilang beses ko bang uulitin sayo na I DON’T ING NEED YOUR HELP?! You’re just scared you are about to lose someone.”

“At least I’m vocal that I’m scared.”

Parang gusto ko ng sumuko. Pagod nakong ipilit yung sarili ko sayo.

“For almost 8 in years Hyun, ngayon pa ba tayo magkakaganito? Hindi tayo dapat nagsusumbatan eh. If we want to work this out, let’s compromise.”

“That’s it. I can compromise but not now. Let it just be me this time.”

Siguro nga mas masasaktan lang kami pareho pag pinilit ko pa.

“If ever na ayaw mo na talaga. Iblock mo nalang ako.”

“Only childish people do the blocking thing. Goodnight.”

“It’s not Goodnight.”

Matutulog akong mabigat yung pakiramdam. Feeling ko nag break na naman tayong dalawa. How can I fix my relationship with you? Naguguluhan nako.

---

“Goodmorning :) “

Expected ko naman na hindi ka magrereply. Nag try lang naman ako.

Lumipas na yung maghapon pero wala talaga.

“Kamusta?”

“…”

Hyunnie sent photo

“Na-transfer ko na. thanks”

“Kita ko nga..”

“Ano na pakiramdam mo?” curios lang naman ako bago may nagbago.

“Okay lang ako. Don’t make it a big deal. Move on. Ayoko ng kinakamusta ako. K BYE.”

“I told you hayaan mo muna ako. Pwede? Give me some time.”

“Ang funny mo din”

Mag rereply n asana ako kaso biglang..

“You can’t reply to this conversation. Learn more.”

Nasagot na nga siguro yung tanong ko.

Lecheng buhay to.