Sana bata na lang ulit ako :’( ung tipong wala pa kong alam sa nangyayari sa paligid ko.. ung tipong hindi ko alam kung anu ung feeling ng malungkot at masaktan.. ung tipong iiyak lang aq pagnadapa aq o magkasugat.. ung tipong ang alam ko lang maglaro, mag-aral, kumanta, etc.. ayoko nitong nararamdaman ko.. :’( ayokong makikita ng ibang umiiyak ako.. ayokong makita ng ibang mahina ako.. ayokong makita ng ibang nalulungkot ako.. sanay akong, ako ung nagpapagaan ng loob nung mga tao sa paligid ko, not the other way around.. ayoko nang mainitindihan kung anu pa ung mga parte ng buhay na hindi ko nararanasan.. natatakot ako.. isa lang naman ung gusto ko at alam kong gusto rin ng maraming tao.. gusto ko lang maging masaya.. ung TOTOONG MASAYA.. un lang ang gusto ko pero bkit parang ang hirap abutin? :’(