MINJAE’s POV

          “Luhan?!” oh. Sino naman kaya tong tao na to. Paglingon naming… OMAYGAHD!! Magsiyoko ang lahat! Nagliliwanag ang ROYAL HOTTNESS!! Juicekooooo~~!! Yung pogi kaninang nagliliwanag sya yung tumawag kay Luhan. Ano to? Magkakilala talaga sila? MAYGAHD!!

          “Yo, Wo Yi Fan.” Tas pagtingin ko kay Luhan… aba. Nakangiti. Magkakilala talaga sila. Nag bro-hugs pa sila. MAYGAHD! Ang ganda tingnan. Dalawang gwapong magbarkada. THIS. IS. HEAVEN. ON. EARTH. Hahaha ano bang nagawa ko nung previous life ko at napapalibutan ako ng mga gwapong nilalang!! THANK YOU, LORD!!

          EH?! O_o bakit… ay.

          Bakit sila nagmamandarin? Mi no intiyendes. Puros fa er ni, er ni, xha fa lang xi xi something something ang naririnig ko, MAYGAHD. Ano ba yan. Tss. Wala talaga akong maintindihan. Tsk. Nakita ako ni Wu Yi Can? Fan? Pan? Electric Fan? Eh. Hayae na. I don’t care.

          “Oh. Hi, Stalker.” Aba nagsmile pa sakin. Ako? Stalker! Utot nya blue. Langya to ah.

          “Just because I took a few pictures of you that doesn’t make me a stalker… especially NOT. YOUR. STALKER.” Pagtataray ko. Aba. Kung may American accent sya, ako din. Kala nya. Gwapo lang sya pero panget ang ugali! Kaya PANGET SYA! PANGET! Itong si Luhan naman, natatawa. Ano naman kasi ang nakakatawa dun. Mababatukan ko to eh.

          “Minjae, this is Wo Yi Fan, (tingin kay Electric Fan) Yi Fan this is Minjae.” Sabi ni Luhan.

          “Kriz will be fine.” Pagsingit ni Electric Fan.

          “Whatever. People like him is not worth knowing, he is too arrogant. Luhan, mauuna na ako sa cottage.” Pagtataray ko. Aba. May pagkamayabang eh. Paalis na sana ako nang bigla akong kapitan ni Luhan.

          “Hey~ he is not that bad. Palabiro lang talaga yang si Kriz.” Malumanay na sabi ni Luhan. Hindi na ako nagsalita. Nagmamandarin nanaman kasi tong dalawa na to.

          “Sabi ni Kriz kasama daw nya yung iba pa naming barkada. Tara, papakilala ka naming.” Nakasmile pa sya. Well, kung asa good mode ako baka bumigay ako sa killer smile nya… kaso itong bwisit na Electrc Fan na to, nakakairita talaga. Purke hindi ko sila maintindihan! BWISEEET~!

          “I don’t want to.” Maikling sagot ko.

          “Come on. It’ll be fun, I promise after that we can go back.” Suhol agad?

          “I trust you, Luhan. You know that. (sabay tingin ng masama kay Electric Fan) it’s your arrogant friend that I don’t trust.” Mataray talaga ako paggalit. Pasensya.

          “Don’t worry. I’ll be here.” At nagsmile pa. peste. Sorry, Luhan. Hindi umeepekto yang pagpapakyut mo.

          “LUHAN?! LUHAN GEGE?! GEGE!” ugh. Sino nanaman ba naman tong mga to? Ang dame naman. Luhan here, Luhan there, Luhan everywhere! MAYGAHD. (-_-^) paglingon ko… mga naggwagwapuhang lalaki ang nakikta ko. Juiceko. Mabubulag ako ng wala sa oras!

          OOOKKKKAAAAYYYYYY… (-_-^)

          Ayan. Nagmuka akong mannequin na nakasuot ng swim wear. Aba. OP ang lola nyo. Mga nagmamandarin silang lahat. Ano ako dito? Nakakainis. Babatukan ko tong Luhan na to eh. BV! ULTIMATE BV! Yung isa sa mga lalaki nakita ko na. remember the KUYANG SAMBOT? Andito sya. Yung puyat na tinutukay ni Eugene. Ugh. Hindi na ako komportable dito. Nakita ako ni Kuyang Sambot at may sinabi ata kay Electric Fan. Aba ano. Nagsitinginan sila sakin at nagngirit pa si Electric Fan. Tamo to. Bubugbugini ko na to eh. Kung hindi lang sya barkada ni Luhan. UGH!

          May kung anong sinabi si Kuyang Sambot at nahampas ni Luhan sa braso. Ako nga ata ang pinaguusapan. I HATE THIS. Niyakap ko nalang yung sarili ko. Way to go for covering yourself, Minjae. Remember… naka baby clothes ako. Pesteng Eugene yan. WWWWAAAAHHH! AYOKO NA TALAGA! Napapikit nalang ako ng malalim at tumingin kay Luhan.

          “Luhan, I’m not really comfortable in this situation. Can I go now?” nagsalita si Luhan at parang pinapagalitan nya yung mga bwisit na friends nya. At pinakilala nya ako.

          “You guys, this is Minjae…. Minjae this is Lay, Xiumin, Chen, and Tao…. Xiumin and Chen here are Korean like you.” Sabay nag annyonghaseyo yung dalawa. Ako naman nagbow ng onte.

          “Yeah.” Sobrang tipid na sagot ko. Yakap yakap ko padin yung sarili ko. Nakakailang kasi. Kahit naka boardshorts lang din sila… hello may rispeto pa naman ako sa mga tao. Topless eh. Sulyap-sulyap lang dapat. Hindi ko naman sila tunay na kaibigan. Kakilala lang. PLEASE ANYONE! SAVE MEEEEEE!!! T-T

          “Babe?!” ano nanaman. May nagsalita nanaman sa likod ko… teka? Parang pamilyar yung boses… pagtalikod ko… ayun! Bumulaga sakin ang taong liligtas sakin na hindi ko nakita ng sobrang tagal na. grabe para akong nanalo sa lotto!

          “Babe?!----“ inaninag ko muna para sure… mamaya magtatakbo ako sakanya tas sumablay pala yung mga mata ko at hindi sya yung tinutukoy ko…. Pero….

          “--- OH MY GOSH! It is you! DONGWOOO-YAAAAAHH!!”  napasigaw at napatalon ako. Ang saya!

          “Yeah. Come here and give me a big hug.” Tas inispread nya yung arms nya. Nako talaga tong panget na to. Labas nanaman ang gums. Hindi na sya nagbago! Maiyakiyak akong nanakbo sakanya at nagsisisigaw.

          “WWWAAAAHHH!! BOGOSHIPOO, DONGWOO-YAAAH!!” tumalon ako sakanya. Hahaha he caught me naman. Hindi naman ako neto ilalaglag eh. Hahaha niyakap ko sya ng sobrang higpit. iba kasi ang pinagsamahan namin nitong lalaking to.

          “I miss you so much.” Sa puntong to nakayakap padin ako sakanya.

          “nado, Minjae-yah.” Ibinaba na nya ako pero nakayakap padin kami sa isa’t isa. Tiningnan nya ako…

          “Uhm… I know you’re looking hot and all right now… but… what are you wearing? I don’t remember you liking wearing this kinds of clothes…”  ang saya… nakakausap ko na ulit sya. Hahaha I love this guy.

          “Eugene made me wear this. Nagwrestlig pa kami sa changing room para lang masuot ko to. Eh alam mo naman ng ayaw kong nasasaktan yun kaya hindi ako makalaban at ang liit nung room. Nakakainis.” Tas nagpout ako. Kasi naman kasi si Eugene. Nung nakapout ako bigla akong kiniss sa lips ni Dongwoo. Oh. Mga isip nyo hah! Nilulumot na. smack lang naman. Normal lang pati to. Kaya hindi ako nagpapanic. Haha

          “I hate it when you pout. I can’t resist kissing you. Tsk. You never change… I like it. Hahaha here. Wear my shirt. I don’t like people looking at you like you’re some kind of meat.” Tas hinubad nya yung white polo nya. Naka wife beater na white din sya… eh?! All white? Pati pants nya white. Nung tinitigan ko sya… MAYGAHD. SO POGI. Hahaha

          “Sure ka? Masisira outfit mo.” Sabi ko sakanya.

          “Okay lang. basta matakpan ka lang.” aaawwww.. so sweet naman ni panget. Haha sinuot na nya sakin yung polo nya… FYI long sleeves ito. Kaya nakocover talaga ako at medyo mahaba. Kaya natabunan yung baby boardshorts ko. Hahaha

          Gosh. Nung nasuot ko na yung shirt ni Dongwoo… sobrang narelax ako. Hahaha ang iniwan lang nyang bukas na butones ay yung kataasan. Muka tuloy akong galing sa kung kaninong kwarto at nagmakeout with someone. Gosh. Hahaha

          “Uhm… Babe, bakit nakatingin satin yung mga lalaki dun?” huh? Sinong mga lalaki? Pagtingin ko dun sa mga lalaking tinutukoy ni Dongwoo… nanlaki mga mata ko. OMAYGAHD! Nakalimutan ko! Kasama ko nga pala sila Luhan!

          “Babe, I kissed you a while ago. Nakakaloko yung tingin nila… may boyfriend ka ba dyan?” sabi ni Dongwoo

          “Don’t worry. Wala akong boyfriend dyan. Tara papakilala kita. Kakakilala ko lang din ang karamihan dyan. Isa lang ang kaibigan ko dyan.” Hinila ko si Dongwoo. Nung nakarating na kami kila Luhan.

          “You guys, this is Dongwoo. He is my bestfriend since I was a baby… (mapapatawa ako) and my ex-boyfriend.-------Dongwoo-yah, this is Xiumin, Lay, Tao, Chen and… Kriz.” Tiningnan ko si Luhan at nagsmile ako. Syempre kailangan maganda ang impression ni Dongwoo sakanya. Gusto ko kaya sya. Eeeekkk… umaamin ako eh. Haha bakit ba. Eh kayo lang naman ang may alam. Haha

          “…and this guy right here (naggesture ako kay Luhan) is Lu Han. He is my closefriend and classmate… he is also friends with Joon.” Sabi ko kay Dongwoo ng nakasmile. Hahaha

          “If he is your EX-boyfriend… then why did he kissed you?” ano ba yan. Nabigla ako sa tanong nito ni Luhan. Pero natatawa ako. Eeeeekkkk… muka syang nagseselos! Nakakakilig. Hahaha assuming lang ako. Ano ba.

          “Us being like that is pretty normal.” Mukang lalong nagtataka si Luhan… napatingin ako sa iba… nagtataka din muka nila.

          “You see… bata palang ako… magkasama na kami nito ni Dongwoo. Gusto pa nga ng parents namin na kami nalang ang magkatuluyan… so we tried being in a relationship… pero hindi nagworkout. Hindi kami pwede. Para lang kaming magkapatid na ewan na super close. Basta. Malabo. When we were kids we always play bahay-bahayan. We kiss each other… because that’s what husband and wife’s do. Pero hindi kami gumawa ng masgrabe dun… haha you know… making babies. (tawa pa ako) So in the end, we broke up, with no fights… but we still acted the same. Basta. It’s complicated.” Pageexplain ko. Hahah whooooh! Ang haba nun hah. Nanahik naman tong si Luhan. K-dots.

          “Anyway, sasama muna ako sakanya. Luhan, pasabi nalang sa iba hah. Babalik din ako agad. Ang camera ingatan. Okay.” Tas nagsmile nalang ako sakanya. Nagpaalam din si Dongwoo. Nung paalis na kami may nagsisisigaw.

          “NOONAA~~~!” bilang ako lang ang babae sa lugar na yun… malamang ako ang tinutukoy netong nagsisisigaw na to. Paglingon naming…

          “Sungjong-ah?!” hala ang laki na nya! Juiceko! Nanakbo na papunta sakin at kinarga ako.

          “Wah! Sungjong-ah. You’ve grown!” nakakatuwa naman tong batang to. Dati ang liit lang.

          “Pati din naman ikaw, noona! Mas lalo kang gumanda! NOONA, LETS GET MARRIED!” sabi ni Sungjong sakin. Ahaha hindi na talaga to nagbago. Hahaha matagal na kasi akong inaayang magpakasal nitong batang to. Hahaha. Isang taon lang ang tinanda ko sakanya… pero kasi dati mas matangkad ako sakanya… kaya bata ang turing ko sakanya… ngayon na mas matangkad na sya… parang ang hirap. Hahaha

          “Arasseo. Arasseo. Put me down now.”

          “Hah! In your face, hyung!” may ngiting tagumpay si Sungjong hahaha

          “Whatever. You can have her.” Hahaha walang pinagbago ang lahat. I love this guys. Asan kaya yung ba.

          “Hay nako. Wala na kayong pinagbago… puros nalang kayo kaloko---“ sumingit sa Luhan sa pagsasalita ko.

          “Minjae, kailangan nating bumalik, Urgent daw sabi ni Fred.” Medyo nagpapanic si Luhan.

          “Pero… kasama ko pa sila…” tas tinuro ko sila Dongwoo at Sungjong. Bigla bigla namang pinakita sakin ni Luhan yung Message na galing kay Fred.

          “LUHAN, BUMALIK NA KAYO DITO NI MINJAE

          MAY NANGYARI KAY EUGENE. SI MINJAE LANG

          ANG MAY ALAM NTO.” --- FRED

          Engene. Ano nanaman ang ginawa nung babaeng yun. Humarap ako kila Dongwoo.

          “Eugene’s in trouble. I need to go. Sorry, I’ll see you guys next time. (Kiss sa pisngi ni Dongwoo at Sungjong) tell the other I miss them… and I still love them to bits. Bye.” At humarap na ako kay Luhan tas kinuha yung kamay nya at nanakbo nang mablis pabalik ng cottage. EUGENE! EUGENE! EUGENE!