Chapter 9- The Last Chapter "...A-nong ibig sabihin n-nito?..." tanong ni Suho, hawak niya yung box and nakita na niya yung mini boat. Nung nakita niya yun, nanlaki yung mata niya dahil na-alala niya pa kung kailan niya ginawa yun, meron siyang pinagbigyan na tao bago siya pumunta sa New York, pero nagtataka siya kung bakit nasa iyo ang mini boat na yun. Hindi na niya kasi matandaan kung sino yung pinagbigyan niya pero alam niya na yung pinagbigyan niyang tao na yun ay mahalaga sa kanya. Don't cry Angel.   "Anak..." sabay lapit ng mama ni Suho sa kanya at niyakap, si Suho naman dali-dali siyang bumitaw sa pagkakayakap ng mama niya sa kanya. Kitang-kita sa mga mata ni Suho na kailangan niya ng mga sagot, he barely needs it. Aalis na sana yung doctor pero pinigilan siya ni Suho. "Gusto kong...sagutin niyo ang tanong ko..Anong ibig sabihin nito?..." tanong ni Suho, habang yung luha niya dahan-dahang tumutulo sa mukha niya.    "..Joonmyun a-anak...we're sorry...I'm..s-sorry..nagawa ko lang naman yun dahil..." sabay luhod ng mama niya sa kanya. Pumikit lang si Suho, sabay hinga ng malalim.   "..I'm sorry anak..." nakayakap na ang mama ni Suho sa mga paa niya, nais niyang manghingi ng tawad pero papatawarin kaya siya ni Suho?   "...B-ba..b-bakit?..ma..bakit niyo nagawa sa akin to...???" sabay tulo ng luha sa mukha ni Suho, para lang siyang istatwa na nakatayo, umiiyak.  "...Joonmyun, nagawa l-lang..naman namin iyon dahil m..m-mahal ka namin.."    "..Mahal?..bakit? ..kung mahal niyo ako ma, sana hindi kayo nagsinungaling sa akin..." "..anak, ginawa lang naman namin yun..dahil, ayaw ka na namin makitang nahihirapan." sabay hawak ng mama ni Suho sa kamay niya. "..yung last operation, dun nagsimula lahat..sabihin niyo nga sa akin ma. Bakit?" walang sagot ang mama ni Suho, hanggang iyak lang siya, pero sa hindi inaasahang moment..bigla na lang sumabog si Suho.   "BAKIT?! NIYO NAGAWA TO?!!!" sabay bitaw ni Suho sa mama niya. Tumayo naman ang ina niya, feeling mayaman parin pero syempre iba na kasi eto na yun, sabog na sabog na sila. Umiiyak parin si Suho, nakatayo lang siya hindi katulad nang ibang actor paikot-ikot sa scene. Wala paring imik yung doctor, OHH! It's your fault!   "...15 years, anak 15 years ka nang hindi nahirapan, bago na yung buhay mo." paliwanag ng mama niya. "...bago yung Last Operation ko, sino...sino yung lagi kung kasama?..." sabay hinga ng malalim ni Suho.  "...si Kuya mo, Joonmyun.." upakan ko to ehh! Si Kuya daw niya! Hindi kaya!! Si Shin A-E-R-I, kaya! "Hindi totoo yan ma...ano to?" sabay labas niya nung mini boat.   "..r-regalo mo yan sa Kuya mo diba?" pagmamalaki pang tanong ng mama ni Suho. Sa totoo lang, hindi po! :P   "..Hindi, kailan niyo ba nakita na binigay ko ito kay Kuya? Hindi pwedeng mapunta to kay Kuya, nasa New York na si Kuya ko ibig sabihin nandito lang sa Korea ang nagbigay sa akin nito. Kilala niyo ba si Shin Aeri ...ma?" tanong ni Suho, nais niya na alamin ang lahat. LAHAT LAHAT!    "...anak, siguro pagod ka na...magpahinga ka na mun--" "Tinatanong ko kayo ma, kilala niyo ba si Shin Aeri?" "..anak, tara..ihahatid na kita sa kwart--"   "...Hindi ko kailangang magalit sa inyo ma, ang kailangan ko lang ay sagutin niyo ang tanong ko.."   "..Anak..I.." nakatingin lang si Suho sa kanya, hindi na masyadong umiiyak si Suho, pero ang mama niya todo bigay parin. "...Si Aeri.." sabay tingin ng mama ni Suho sa kanya. "...bestfriend mo siya anak..."   "...OH.MY.GOSH!!" sabay sigaw ni Hongki pero tinakpan kagad ni Jaejin ang bibig niya. "..wag ka nga magulo Hongki!!" sabay continue sa pagsilip nila sa pinto, pero si Hongki humarap ulit kay Jaejin.   "..OH.MY.GEE, Jaejin..HALA! ETO NA!! Wala ka na popcorn??"  "..wala na ehhh.." sabay pout ni Hongki.  "SAYANG~!!" sabay continue nila ulet sa pagsilip.    "...mahal ka namin Joonmyun, kaya namin nagawa yun.." "...Mahal niyo ako ma? Ito ba yung tawag niyong pagmamahal? Si Kuya minahal niyo ba siya noon?" tahimik parin ang buong lugar pero tuloy-tuloy parin ang pagsasalita ni Suho.   "..si Aeri, naging best friend ko pala siya....NAGMUKHA AKONG TANGA MA!! Bakit..." sabay iyak ni Suho, awcch...Baby Don't Cry tonight..Ok serious nao.   "..Joonmyun ..anak..."    "...Ilang years..15 YEARS NIYO NILIHIM LAHAT SA AKIN!!! 15 YEARS ...HINDI KO ALAM NA MERON NA PALANG TAO NA NAHIHIRAPAN DAHIL SA MGA GINAWA NIYO!!..."    "...Si Kuya hindi niya natikman ang pagmamahal niyo, kaya halos isumpa niya na ako. Hindi niyo man lang naisip na sana itinuring niyo si Kuya bilang tunay kong kapatid!" ok...let me explain what did Suho just said. First of all bunso talaga si Suho, at TUNAY na anak siya. Si Kuya niya naman AMPON lang, kasi nung ikinasal ang mama at papa ni Suho, at yeah. Hindi sila nagkaroon ng anak, kaya nagpa-opera ang mama ni Suho sa doctor at dun na din nila inAMPON ang kuya ni Joonmyun. How many years passed, hindi nagustuhan ng mama at papa ni Suho ang panganay niyang kapatid dahil malaki ang ulo, ibig sabihin mayabang magasta, magastos. Pero nung lumaki ang business ng papa ni Suho, ang Kuya niya ang humawak ng business at gumanda naman ito. Nung ipinanganak si Suho halos itrato nila nito na Anghel, perpekto, napakabait at dahil duon nagkaroon ng malaking selos ang kuya ni Suho sa kanya.      "...ma, nung ipinanganak ako lagi ko na lang nakakasalamuha ang mga taong halos wala na lang ginawa kundi magyabang sa mga kayamanan nila. Pero nung nakilala ko si Aeri, maraming nagbago sa buhay ko...Ni minsan ba ma inisip niyo yung mga taong nasa paligid niyo??" sabay kuha ni Suho sa bag niya at umalis sa bahay nila.   "Joonmyu-" pinigilan ng doctor ang mama ni Suho na sundan ang anak niya. Masakit para kay Suho at sa mama niya dahil hindi sukat akalain ni Suho na magagawa sa kanya ng mga magulang niya ang ganito. Pumunta si Suho sa kotse niya at dun nagiiyak, sinundan ni Hongki at Jaejin si Suho kaya nakausap nila si Joonmyun.   "..Suho." sabay katok ni Hongki sa bintana ng kotse. "...Joonmyun,gusto naming magpaliwanag sayo." sabay bukas ni Jaejin sa pinto ng kotse, sumilip naman si Hongki at nakita na umiiyak ang kanilang tropapip. "Suho." sabay upo ni Hongki sa upuan like a boss, katabi niya ngayon si Suho. Habang si Jaejin nasa likod ng driver's seat. Comfort, comfort din.   "...Dapat malaman mo to Joonmyun, si Aeri." sabi ni Jaejin, habang si Suho nakayuko, umiiyak. "Matagal mo na siyang bestfriend, lagi ko nga kayong nakikita magkasama sa tabi ng dagat." sabay sabi ni Hongki habang kumakain ulet ng lollipop. "...pero bakit nila pinalitan ang memories ko tungkol kay Aeri?" sabi ni Suho habang nakayuko siya. Nagu-guilty siya kasi wala siyang ka-alam alam dito, ang halos nararamdaman niya ngayon ay galit sa kanyang sarili, iniisip niya na ...nakasakit ako ng ta