We're Coming Home

What If.

 

 

 

 

 

Prologue - We're Coming Home

 

 

 

       "We are now approaching Ninoy Aquino International Airport. The captain has the seatbelt sign. May we please get back to our respective seats. Thank you for flying Korean Air. Hope you'll fly again with us on your other trips." pagtranslate ng stewardess after niyang sabihin yan in Korean.

 

She checked on her brother and her sister. They are still sound asleep beside her. Tinignan niya kung nakakabit na ba ang seatbelts ng dalawa. Tama nga ang hinala niya. Hindi pa nila nakakabit ang seatbelts nila. She smilingly reached in their seats and fastened their seatbelts for them. Tinitigan niya ang dalawa niyang kapatid. Dalawa lang sila sa pito niyang mga kapatid. Siya ang mas matanda sa kanilang tatlo. She doesn't know what her life would be kung wala sila sa tabi niya.

 

---

 

     "Noona..." sabi ni Gabby habang nagkukusot ng mata.

      "Neh?" sagot naman ng dalawa niyang nakakatandang kapatid.

     "I'm still sleepy." sagot naman ni Gabby habang nakapout.

 

Natawa naman si Xandra, ang pinakamatanda sa kanilang tatlo, sa pagka-childish ng kapatid niya.

 

    "Kukunin lang natin yung luggage natin then we'll go out. Patrick oppa's outside na daw with Rence oppa." sabi nito. Tumango nalang si Gabby.

     "DONE, EONNIE!" natutuwang sigaw naman ni Tiffany pagkalapag niya ng last luggage nila sa cart.

     "Ga ja?" nakangiting tanong naman ni Xandra sa dalawa sabay tulak ng cart nila.

 

Tumango tango yung dalawa at sumunod agad sa kanya. Medyo maraming tao sa labas ng Arrival area. Mga naghihintay ng kani-kanilang mahal sa buhay na darating mula sa iba't-ibang flights from all around the world. Medyo nahirapan sila hanapin ang mga kuya nila kahit medyo nasobrahan yung dalawang yun sa tangkad. They were surprised when both just popped out infront of them.

 

     "How was your flight?" tanong ni Patrick, ang panganay nila habang kinuha naman ni Lawrence ang cart ng luggages nila.

     "Good." sagot ni Xandra.

     "Tiring." si Tiffany.

     "I'm still sleepy." parang nakmamaktol na saad naman ni Gabby sa mga kuya niya. "Where's the car, hyung?" tanong naman nito kay Patrick. 

     "It's just a few ways from here." nakangiting saad nito sa kapatid.

 

 

Hindi parin kasi talaga nagbabago ang bunso nila. He may be 16 and a lot of girls are going after him, just like him and his other brothers, eh isip bata parin ito. Natutuwa siya how entering puberty didn't change Gabby one bit. They made it to the car. Nilagay lang ng mga kuya nila ang baggage nila sa likod ng kotse at umalis na sila ng airport parking lot. Getting back after a 2 month hiatus in Seoul, Xandra can't help but feel nostalgic. Looking out the window, she can feel the pain again. Bakit kamo sila pumuntang Seoul? For Xandra, it was to somehow escape the pain. But, the main reason is because their father requested for them to be able to spend some time with him. Kasama nila sila Patrick sa Korea, nauna lang umuwi ang mga Kuya for enrollment and other personal reasons. Lalo na si Patrick, for he's a surgeon. 

 

      "Wala ka bang ginagawa sa hospital, oppa?" tanong ni Xandra.

    "Wala naman. They'll call me naman if there's an emergency." sagot ni Patrick.

     "Loko mo, oppa!" natatawang sagot naman ni Tiffany sa kapatid. "Eh ikaw, Rence oppa? Wala ka bang OJT today?" tanong nito kay Lawrence.

     "Aniyo. I'm done with my shift." tipid na sagot nito sa kapatid.

     "Hyung, let's go to a drive thru. Gutom na ako." sabi naman ni Gabby.

     "Ikaw talaga! Kung hindi ka inaantok, gutom ka naman. Misteryo nalang talaga sa akin kung bakit hindi ka tumataba." pangasar na sabat naman ni Xandra.

     "Inggit ka lang, noona. Ang chubby mo kasi." pangaasar din ni Gabby sa ate.

     "Hahaha. Oo nalang, kapatid." tawa naman ni Xandra.

 

 

Tumawa din si Patrick habang naiiling naman si Lawrence.

 

     "What do you want, Ian?" tanong nalang ni Patrick sa bunso nila.

    "Hmm..." umarte naman na parang nagiisip ang kapatid. Tapos nagliwanag ang mukha at pumapalakpak na sabing "I want a happy meal!" 

 

 Natawa naman ang magkakapatid sa inakto ng bunso.

 

     "Okay, bro." sabi nalang ni Patrick at nagsignal papasok ng drive thru ng Mcdo.

 

Gabby was beaming bright while the other 3 can't stop snickering. They're pretty sure that all of their fans (if you can even call them that) will be turned off if ever nasaksihan nila ang kung anong nangyari sa loob ng kotseng yun.

 

---

 

      "We're home!" sigaw ni Gabby pagkapasok niya ng pinto nila.

     "Oh! Hey, bro!" si Joshua. Ang bunso sa mga kuya nila. Pababa na ito ng hagdan kasama si Blake, ang alaga ni Gab. "Welcome back. Namiss ka ni Blake. Haha." sabi nito pagkarating sa kung nasaan si Gabriel

     "Sinong Blake? Yung aso? or Ikaw?? Hahaha!" Mapangasar na sagot nito sa kapatid.

     "Yung pwet ko." sagot nito at ginulo ang buhok ng bunso nila.

     "Joshua hyung naman, eh!" iritadong saway ni Gab sa kapatid na mas lalo naman nagpatawa dito.

     "Oppa, stop picking on him." saway naman ni Tiffany sabay hug sa kuya niya.

     "Haha. Sarap kasing asarin. Oh? Miss me too much, neh?" sagot naman nito sabay hug din sa kapatid. "Araaaaaay!" hiyaw naman nito.

     "Yan kase! Ang kapal, eh. Paki-kiskis naman." sabi ni Tiffany sa kapatid. 

     "Ang sakit nun, ah!" reklamo naman nito sa kapatid na pagbehlat lang ang sinagot sa kanya. Hinihimas himas parin niya yung tagiliran niyang kinurot ng kapatid. 

     "Si Zayn oppa and Ken oppa?" tanong naman ni Xandra na tumatawa sa kakulitan ng mga kapatid.

     "Si Ken hyung nasa room niya. Si Zayn hyung..." at nagkibit balikat lang.

     "Guys, I have to go. May bagong emergency sa hospital and I'm needed immediately. No funny business while I'm gone okay?" sabi ni Patrick na kakapasok lang ng pinto nila.

     "Deh. Si Rence oppa?" si Xandra.

     "He's at his breathing place again, I guess." sagot naman ni Patrick. "I really have to go." sabi ulit nito at tumakbo na pabalik ng kotse niya.

     "Deh, oppa. Take care." sabi ni Tiffany sa panganay nila. Ngumiti lang ito sa kanya at pinatakbo na ang sasakyan.

     "I'll be going, too." sabi naman ni Joshua

     "Saan punta, hyung?" sabat naman ni Gab na nilalaro parin ang aso niyang si Blake.

     "Neh, oppa! Eodiga?" sabat naman ni Tiffany.

     "Basta. Go rest, the three of you." saway nito at tumatawang lumabas ng bahay.

 

 

Napailing nalang ang magkakapatid at umakyat na ng mga kwarto nila.

 

---

 

Lawrence saw Zayn by the lake. He was in his usual spot. Nakahiga sa duyan na kinabit nila doon. He has a book in his hands but his eyes are close. Sumandal si Lawrence sa puno kung saan nakakabit ang isa sa mga lubid ng duyan. He smirked.

 

"The girls and Gabriel are back. Hindi mo ba sila i-wewelcome?" sabi nito.

 

Zayn opened his eyes.

 

     "Gurae?" tumingin ito sa kuya. Nakayuko lang ito at nakangiti. "Guess I have to get back now." saad nito at tumayo na mula sa duyan.

     "Michael." pagtawag ni Lawrence sa mas batang kapatid. Huminto ito sa paglalakad. "Don't put it to heart. You'll find someone else." matalinghagang sabi nito.

 

Zayn just smirked and nodded his head. Naglakad na ulit siya pabalik sa mansion nila.

 

---

 

*knock knock*

 

 

     "Sino yan?" sigaw nito sa kung sino man ang kumatok sa pinto ng kwarto niya.

 

He was working on his plates for the following semester. Binigay na kasi ng prof nila sa designs ang first work nila for this year since nag-iisa lang naman siya ng professor ng designs subject sa faculty ng college nila.

 

      "Annyeong, oppa." sabi ng babaeng nakadungaw sa may pinto niya.

      "Oh! Come here." aya nito papasok ng kwarto niya.

 

She closed the door behind her and ran towards him. He stood up para salubungin ang natakbong babae. She leaped to his embraced and he spun her around. He has a smile on his face and she was squealing with happiness. He put her down.

 

     "Welcome back home, Princess." nakangiting bati nito sa nakababatang kapatid.

     "Thanks. So how are you, oppa?" tanong ni Xandra sa Ken oppa niya.

 

 Si Kervin. Sa lahat ng kapatid niya kay Patrick at kay Kervin siya pinakamalapit. Knowing what just happened, she can't help but feel bad for her brother. He just smiled at her and sat back in his seat. She leaned on his work table. She's half sat on it, actually. He was coolly lounging on his work chair and was playing with his pencil.

 

     "So? How are you, oppa?" pangungulit nito. 

     "I've been..." umpisa niya habang pinaglalaruan ang pencil niya. Bumuntong hininga siya after some time. "I've been better." sagot niya sa kapatid.

     "Oppa, I know it hurts... but, you need to let her go and move on." sagot naman ni Xandra.

 

He smiled weakly. He doesn't know what he'd do if he doesn't have his sister, this particular sister, that is. Ito kasi ang pinakamalapit sa kanya at siya ang lagi nitong nasasabihan ng mga problema. She's always ready to listen, so happy to lend an ear. She has always know shat to say para gumaan loob mo. He's really thankful of her. Kasi kung ang mga kuya niya lang ang meron siya, hindi niya alam kung anong mangyayari. Puno din kasi ng mga kalokohan ang mga yun.

 

     "I know, dongsaeng..." medyo pabulong pero enough na para marinig ni Xandra yun.

     "I'll always be here for you, oppa. And, you'll surely find someone who can give you back twice of what you have." nakangiting sabi nito.

     "Ara... I know, Xands. Gomapta." sagot nito.

     "Well... I have to go. I have to rest pa." sabi niya sabay tayo. "Later, oppa!" sabi ni Xandra at hinalikan siya sa pisngi.

     "Rest well, dongsaeng." sagot nito at ginulo ang buhok ni Xandra. 

 

She smiled at him before turning around. Lumakad na ito papunta sa pinto. But she suddenly stopped. She looked at him again.

 

     "Tell me when you find her. Gusto ko siyang makilala." sabi ni Xandra sa kuya niya na may nakakalokong ngiti bago isara ang pinto.

 

Napailing nalang ang binata sa kalokohan ng kapatid niya at bumalik na sa ginagawa niyang plates. He really has one reliable sister. And, that's enough to make him smile with so much glee.

 

 

---

 

He's doing a very important operation to one of the patients that just came inside the emergency room.

 

He's staring up the sky wondering what would his life be like if he doesn't have those crazy people in his house that he calls his siblings.

 

He's finishing his plates, occupying himself, so that he won't think of her again.

 

He was back in his room staring at the window wondering whether he'll find her, the girl who would not see him for his good looks and killer smile.

 

He's out to see if he can get her and to tell her that her bestfriend's back.

 

She was about to lie in bed feeling grateful for having his siblings.

 

She's in her bed wondering what her life would be like now that she'll be entering enemy grounds.

 

He's in his bed sleeping stress off with his dog, Blake. Forever carefree.

 

 

 

 

 

to be continued...

 

 

 

 

 

Translations :

Neh - Yes

Noona - Older sister (boys)

Eonnie - Older sister (girls)

Ga ja! - Let's go

Oppa - Older brother (girls)

Hyung - Older brother (boys)

Aniyo - Nope

Eodiga - Where are you going?

Gurae - Really?

Ara - I know

Gomapta - Thanks

 

____________________________________________________________

 

 

Hey, guys! ^^  

Hope you liked this chapter... Ü

EXO Kai photo tumblr_static_tumblr_mecy1idq471qd6h5ho4_250_zpsac547f1a.gif Say "HI!" to Prince Gabriel Ian Lee-Park ^^

© Chine. ♥

 

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
FeelLikeDance
#1
wow mukhang maganda!! Pwede bang si kimsoeun ang ipartner kay kimbum? :)