Bae Su Ji as Xandra Coleen Lee-Park

 

 

Color Coding:

Blue - Patrick

Teal - Lawrence

Green - Kervin

Maroon - Michael

Orange - Joshua

Salmon - Xandra

Violet - Tiffany

Lime - Gabriel

Other Colors - Minor characters

 

 

 

 

 

 

 

** Please click the 'External Link' :DDD

 

 

 

 

Chapter 6 – The Nerd-turned-

 

 

---

 

 

“Cole?” tawag sa kanya ng kapatid.

 

 

Naglalakad kasi siya sa catwalk papunta sa Mercy Lake ng makita siya ni Kervin. Hindi niya pinansin ang kapatid at nagtuloy-tuloy ng lakad. Gusto niya muna kasing mapag-isa. Ayaw niya munang kumausap ng kahit na sino. Pero, sinundan siya ng kapatid at hinarang. Hinawakan nito ang balikat niya at pinaharap sa kanya. Nakayuko lang siya at pinipilit itago ang mukha. Pero hindi nagpatinag ang binata. Inangat nito ang mukha ng kapatid. Nagulat siya ng makitang may mga luhang pumapatak mula sa mga mata nito.

 

 

“Cole, are you alright? Museun iri isseojyo? Marhaebwa.”  Natatarantang sabi nito habang pinupunasan ang mga lukha mula sa pisngi ng kapatid. [ Translation : What happened? Tell me. ]

 

“Igeon ameugeotdo eobseumnida.” Sabi nito sabay pahid sa mga bagong tulong mga luha sa pisngi niya. [ Translation : This is nothing. ]

 

“Geojitmal. Kung wala lang yan, ba’t ka umiiyak? Huh? Wae?” pagalit na tanong ng kapatid. “Cole, kilala kita. Anong nangyari?” dagdag pa nito.

 

“Oppa…” paninimula ng dalaga. “Pangit ba ako? Mahirap ba ako mahalin?” tanong nito habang nakatingin ng diretso sa mga mata ng kapatid.

 

 

Niyakap siya ng kapatid at inalo. Nagsisimula nanaman kasing umagos ang mga luha mula sa mga mata nito. He pities her. Not in the bad way. He just knows how it feels to be rejected. Hindi pa man din siya nakakaamin sa taong mahal niya, ramdam na niya yung rejection. As for Cole, niyakap niya pabalik ang kapatid at mas lalo pang umiyak sa mga bisig na ito. Ang sakit lang kasi na nagawa niyang itapon ang pagkakaibigan nila para sa isang babaeng katulad nun. She just left her hanging for some na hindi alam ang halaga ng bestfriend niya. Ang masama pa doon, natapon na nga siya na parang basura, tinapakan pa siya. That’s what she can’t accept the most.

 

 

 

“Shhh… Cole. He’s worthless. Guys who don’t see a girl’s real worth are not guys, but chickens. Don’t shed a tear for someone like him, Cole.” Sabi nito.

 

 

Hindi umimik si Cole at nanatili lang sa bisig ng kapatid. Nang may biglamng nanghatak at nanampal sa kanya. They were both taken aback by the fast series of events. Pareho silang hindi nakapag-react agad ng dahil sa gulat. She was holding her cheek na nasampal. It’s apparent that it was red from the impact. But, she didn’t feel anything. There was nothing.

 

 

“Ha! That was quite a slap.” Nasabi nalang ni Cole.

 

“How dare you touch our prince, you nerd?” sigaw sa kanya ng babaeng nanampal sakanya.

 

“Tss! Prince? Oh! Gachi! He is a campus heartthrob nga pala.” Said her in an amused but neutral tone.

 

“Yes! He’s our prince. Kaya anong karapatan mong basta basta nalang siyang hawakan at yakapin? Sino ka sa tingin mo para gawin yun?” sagot sa kanya pabalik ng babae.

 

 

She looked at the girl up and down. She’s okay. Hindi naman siya pangit. Her body’s kind of okay na din. Hindi naman siya mataba o masyadong payat. She’s also quite tall. She’s a little taller than her kasi. Pero mukha siya yung mga karaniwang babae na pinaglalaruan lang ng mga kapatid niya. In short, mukha siyang malandi. Damit ba yung suot niya? O basahan? Wala bang pera mga magulang nito at hindi man lang mabilhan ng matinong damit ang anak nila. Sa pagkakaalam niya eh MAHAL and tuition sa school nila. Paano kaya ito nakapasok sa eskwelahan nila? She may be pretty, kung hindi lang sana halatang ang kapal niya maglagay ng make-up. Cole smirked at her. Tinaasan niya lang ng kilang ang kapatid niya na ngayon ay nakangiti na. Tumango ito sa kanya giving her permission to do whatever it is she has in mind.

 

 

“And you think you have a right? Who do you think you are to just do whatever you just did?” balik tanong nito sa babae.

 

 

She can see na nanggagalaiti na sa galit ang babae.

 

 

“I may look like a nerd, but I really am a . And, honey… bago ka sumabak sa giyera, kilalanin mo muna kung sino ang kinakalaban mo. Kasi malay mo, siya na ang pinakamatinding makakalaban mo sa buong buhay mo.” Sagot nito sa isang mapangasar na boses.

 

 

Napanganga habang nanlalaki ang mga mga nito dahil sa angking tapang niya. She got taken aback by Cole’s tenacity and was out of words. Dapat sasagot pa siya. But, Cole spoke again.

 

 

“Gwaenchana, oppa. Dangsineun nae daehae geokjeonghasil piryoga eobsumnida. Kita nalang tayo sa bahay.” Baling niya sa kapatid. [ Translation : I’m okay, oppa. You don’t need to worry about me anymore. ]

 

 

Tinignan niya ulit ang babae mula ulo hanggang paa. She smirked at her yet again.

 

 

“Alam mo, hindi tulad mo ang type ng kuya ko. Gusto niya yung mga mukhang disente at matalino, yung mga taong hindi mukhang magbebenta ng laman. Hindi tulad mo. Kaya tigil tigilan mo din pagdidrugs, huh?” sabi niya habang medyo natatawa. Napansin niya na umiiling iling din ang kapatid niya habang nagpipigil ng tawa.

 

 

Nanlaki lalo ang mga mata ng babae na dahil kung bakit natawa lalo si Cole. Napailing nalang siya dahil sa absurdity ng sitwasyon. She patted her shoulders like she’s sympathizing with her.

 

 

“Gulat ka, noh? Sabi ko naman sayo, eh. Alamin mo muna kung sino kinakalaban mo bago ka sumabak sa giyera. Ayan. Talo ka tuloy.” Natatawang saad nito. “Nan meonjeo kalke. Jal ga.” Said her sabay lakad paalis. [ Translation : I'm going first. Bye. ]

 

 

Nang makalayo na siya enough ay kusang tumulo ang mga luha niya. Hindi man niya pinahalata, pero galit talaga siya. That’s just her defense mechanism. Ang pagtawanan ang taong tinatapak-tapakan siya. Pero sa loob loob niya ay nasasaktan at nagagalit siya. Naalala nanaman niya ang nangyari kanina. Naramdaman nanaman niya ang sakit. Nakaramdam nanaman siya ng galit, lalo na’t hindi niya nagawang mapagtanggol ang sarili niya kasi akala niya na sa halip ay ipagtatanggol siya ng tao na tinuturing niyang kaibogan. She vowed that from that day onwards, ipapakita niya sa lahat na hindi siya isang nerd na basta-bastang tao lang. That she’s not someone that they can step on.  

 

 

---

 

 

 

She's Xandra Coleen Lee-Park. The first daughter of the Park couple. Spoiled rotten by their father, she normally gets everything she wants. And, I do mean EVERYTHING. She loves fashion. She loves to dress up. But, due to her desire to stay invisible through her college life, she dresses up as a nerd. Hindi naman mahirap para sa kanya yun. Since she already do need to wear glasses. She's simply too humble and too modest. Natrauma na din kasi  siya sa pagbibigay sa kanya ng special treatment ng mga tao. She's a genius when it comes to clothing. She can transform everything into a masterpiece. Even the simplest of pieces can when look good when it's her who styles it. She loves to play soccer, lalo na kapag kalaro niya ang mga kuya. She's not too friendly. Or, people just don't tend to stick with her. Iba siya magalit. Kaya takot din ang mga tao sa kanya. She rarely gets mad or gets angry. But, when she does, get yourself ready. Kasi walang pakundangan ang bibig niya from spatting words that sure can hurt you.

 

She's a hiding in a nerd's body. That was before she went to Korea para magpalamig at tumakas sa sakit. Naalala nanaman niya yung nangyari. Yung rason kung bakit siya naging desidido na tapusin na ang kanyang pagpapanggap. She really is not a nerd. She’s a hot chick hiding on a nerd’s clothes dahil gusto niya ng tahimik na buhay college student. Pero nasira yun dahil sa kanila. Sa lalaking inakala niyang masasandalan niya sa lahat ng oras, at sa babaeng lumason sa isipan nito. Hindi niya namalayan na nakakuyom ng pala ng madiin ang kanyang mga kamao. She breathes a few times to calm herself.

 

 

“Unnie… andyan si---“ naputol na sabi ni Tiffany ng makapasok siya sa loob ng kwarto ni Cole.

 

“Hm?” baling nito sa kapatid.

 

“Wae are you crying?” tanong nito.

 

“Huh?” naguguluhan niyang sambit sabay hawak sa pisngi. Umiiyak nga siya. “Ah. Wala. Napuwing lang ako. Ni hindi ko nga alam na naluha pala ako.” Sagot niya.

 

“Sure?” paninigurado nito.

 

“Neh.” Nakangiting sagot nito. “Ano pala yung sinasabi mo?” tanong nito.

 

“Ah. Andyan sa baba ang EXO.” Sabi niya.

 

“Talaga? Tara.” Sagot naman nito sabay tayo.

 

 

Sabay silang magkakapatid bumaba. Ano ang EXO? Yun lang naman ang grupong binuo ng kapatid at pinsan niya noong mga bata pa sila. Nakakatawa nga, eh. Parang hindi pa nakuntento sa mga kuya nila ang bunso ng pamilya. They are six in the group. Puro sila mga kababata nilang lima. Sila yung mga batang nakakalaro nila  noong mga bata pa sila. Sa kanilang lahat, si Gabby ang pinaka naka-close nila. Kaya ayan ang kinalabasan. Napaka-ingay lang talaga nila pag nagsama sama. They were all laughing about something.

 

“Noona…!” Sigaw ni Sehun ng makita niya ito.

 

“Annyeong, Sehunnie.” Sabi ni Cole na kumakaway kaway pa.

 

“Cole…” tawag sa kanya ni Suho.

 

“Yes, Suho oppa?” sagot naman nito.

 

“Usap tayo sa garden.” Sabi nito.

 

 

It was neither a request nor a command. It wasn’t even a favor asked by a friend. It was said like some usual thing. Joon Myeon, or most commonly known as Suho, is her brother’s best friend. Zayn’s that is. But due to his craziness, he formed this crazy group. Zayn was supposed to be one of them, but he declined. Xandra sees Suho like a real brother, a real oppa. She’s thankful to have all these guys here with them and really does consider them like her real brothers. They both are now in the garden. Umupo si Suho sa isa sa mga lawn chairs na andun. She followed suit.

 

 

“Cole… you know na para talagang yeo-dongsaeng and turing ko sa’yo diba?” pambungad nito.

 

“Gureom. Museun seuriya?” natatawang sabi nito. [ Translation : Of course. What're you saying? ]

 

“I don’t like what you’re trying to do here.” Prangkang sagot nito sa kanya.

 

“Deh?” naguguluhang sagot nito. “Hindi kita gets, oppa.” Dagdag niya pa.

 

 

Seryoso lang na nakatingin si Suho sa malayo. You wouldn’t know what’s going on in his mind. Simula pagkabata ganyan na talaga yan. Hindi niya hinahayaang may makabasa sa kanya. He’s a silent type of person. He’d rather observe than be observed. He’s really good at deceptions and reading people. Alam ni Cole na kahit anong sabihin niya ay hindi siya makakatakas mula sa mapanuring mga mata nito. Alam niya na kahit hindi nakatingin ito sa kanya eh sinusuri na siya nito. She looked away too and heaved a sigh. He makes her even more nervous when he’s like this.

 

 

“I know what you’ve been through. I know what went down. I know that you’re naturally like this. Na ito talaga ang personality mo. Palaban. Matigas ang ulo. You get what you want. The Queen Bee. But you prefer simplicity more. Pero, Cole… Do you really need to let your anger rule you?” diretsong sabi nito.

 

“Honestly, oppa?” Tinaasan lang siya nito ng kilay. Nakatingin parin to sa malayo. She sighed. “I don’t know.” She surrendered.

 

“Not that I’m trying to dictate your actions. Cause no, I won’t. But Cole, vengeance won’t do you any good. And, I know that you know that.” At tinignan siya nito.

 

“I don’t know.” She shrugged. “Maybe vengeance is the only thing I can find to be satisfying.” She answered.

 

“Just be careful with your moves, Cole. Kasi ikaw din ang maghuhulog sa sarili mong patibong. And, we don’t want that, right?” pagpapayo nito at tumayo na.

 

 

Xandra Coleen was left there thinking about their brief conversation. She knows what she’s doing. But, she knows that Suho is also right. She was sitting there, staring at the distance, for quite a while. Hindi niya napansin na may dumating pala.

 

 

“Kambal, try mo nga ‘to.” Kyung Soo said.

 

“What’s that?” sagot naman niya.

 

“Cookies. Yung favorite mo.”

 

“YAAAY! Thanks, mama D.O!!” sigaw niya dito.

 

 

Kyung Soo, or most commonly known as D.O, is her age. Kaya Kambal ang tawag nito sa kanya. But he's a few months older her. In korea, that makes you automatically older. Nasanay na din sila doon. Pero para sa kanila, kambal talaga sila. She's close with D.O. Kaya sobra din siyang nagtataka kung bakit hindi nalang si Kyung Soo ang talagang naging bestfriend niya. As for the cookies, Kyung Soo just really loves to cook. Hilig lang talaga niya yun. 

 

 

“You’re welcome.” Nakangiting sambit nito.

 

“Kambal, may tanong ako sa’yo.” Sabi nito habang kumukuha ng cookie.

 

“Ano yun, Kambal?”

 

“Nasaktan ka na ba?” tanong niya.

 

“Depends on how you put it.” Sabi ni Kyung Soo.

 

“Like heart broken nasaktan.” Sabi nito.

 

 

He just smiled. He looked up and smiled.

 

 

“Andaming stars, noh?” bungad nito.

 

“Neh.” Nakangiti din si Cole.

 

“Do you remember this?” sagot naman ng kababata habang may pinapakita na picture.

 

“Oo naman. Iyakin mo kaya noon.” Pagbibiro nito.

 

“Good. Kasi as long as stars exists in the night sky, I’ll always be beside you.” Sabi nito. “Cole… You’re a good person. I hope the Cole that we know will never change. Kung ano man yang nasa puso mo ngayon… Just… Just LET IT GO, kambal.” dagdag pa nito.

 

 

Cole looked at him. He was still looking at the sky. Pero alam niya na siya ang kinakausap niya. Bukod sa nabanggit ni Kyung Soo ang pangalan niya, eh sila lang ang magkasama ngayon. She smiled. But, it was only a half-hearted one. She looked at her hands and played with it bago siya umalis. She heaved a sigh. Tumayo siya mula sa pinagpwestuhan nila.

 

 

"Saan ka pupunta?" tanong sa kanya ni Kyungsoo.

 

"Papasok na. Hinahanap na siguro tayo doon." sagot niya. 

 

"Sige. Una ka na. Always remember na andito lang ako if you need me." sabi sa kanya ni Kyungsoo sabay ngiti.

 

 

She just gave him a smile and went inside. She stopped in her tracks and looked at Kyungsoo again. He's looking up at the sky again. She a small smile plastered in her face, a sad one.

 

 

“Kambal, sana nagawa niyang makita yung halaga ko tulad mo.” bulong niya.

 

 

to be continued...

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

Translations :

Geojitmal - Lies

Wae - Why

Oppa - Older Brother (girls)

Noona - Older sister (boys)

Gachi - Right.

Annyeong - Hello

Deh -  Excuse me? (In this chapter)

Yeo-dongsaeng - Little sister.