--KINABUKASAN—

Napagisip isip ko nanamang pumasyal sa SM Building.

Pag dating ko sa tapat, nakasalubong ko si Baby Thehun.*Oo, baby ang turing ko sakanya, ang cute cute nya kasi, para siyang nakababatang kapatid ko kahit na limang buwan lang naman ang tanda ko sakanya..*

“Oh Noona ! Andito ka ulit!”

“Ou sehun, miss ko na kasi kayo eh !”

“Miss ka narin naming noona !”

(Nag-usap kami ni baby Thehun ng mga 20 minutes sa labas... nagkwento siya ng kung anu-ano sakin ... at ayun, TAWA AKO NG TAWA.. )

Naiwan si Thehun sa labas, ako naman tumuloy na sa loob, habang naglalakad ako, biglang sumulpot si Kris sa kung san.

As usual, umakbay siya sakin..

“Ang sweet nyo ni Sehun ah...~~”

 *sa tanong nya, hindi ko alam kung nang-aasar ba siya o ano*

“bakit? Nagseselos ka no???”

“Ha??? Ok ka lang?? Bat naman ako magseselos??”

*pilit man nyang i-deny, nakikita ko naman sa mata nya kung anung nararamdaman niya.*

Nararamdaman ko na may kakaiba na sa mga ikinikilos ng bestfriend ko... Di ko alam kung tama ba yung hinala ko na may gusto na talaga siya sakin o talagang FEELINGERAAAA lang ako.

Syempre nahihiya naman akong magtanong at hindi ko rin naman alam ang magiging reaksyon ko kung sabihin nyang tama ang hinala ko ~

-

FORWARD~

--ISANG ARAW—

Tumawag sakin si Kris...

“Eunhye...hintayin kita sa may park, kung san tayo bumili ng ice cream~ may sasabihin ako sayo”

*nacurious ako kung anu ba yung sasabihin nya sakin, para kasing napaka seryoso ng tono nya*

“Oo sige” Sagot ko nalang...

Pag dating ko dun, nakita ko siyang naka-upo kung san rin kame umupo nuon... Napansin ko na parang napakaseryoso ng itsura nya...

Nilapitan ko siya...

“Anjan ka na pala... Maupo ka...”

*naupo ako sa tabi nya*

“Anu ung sasabihin mo?”

.........

.........

.........

“Hmmmm.. Eunhye...Itigil na natin to”

“Ha? Bakit? Anung problema?”

“Ako ang problema.....Hindi ko dapat nararamdaman to...”

“Anung ibig mong sabihin Kris...?”

“Eunhye..........................

Mahal kita...

Hindi ko alam kung pano, basta nagising nalang ako na mahal na kita......ng higit pa sa pagiging kaibigan....”

*napatahimik lang ako...Hindi ko alam kung anu bang dapat isagot ko...*

“Wag kang mag-alala... hindi mo kelangan magsalita.....

Nasabi ko na ang dapat kong sabihin, aalis na ako........

Pangako.....mula ngayon, iiwas na ako sayo...”

*hindi ko alam ang gagawin ko, gusto kong maluha.....gusto ko siyang pigilan pero di ko magawa*

Umuwi ako sa condo ng tulala... hindi ko maalis sa isip ko yung mga sinabi nya..