AT JOHNNY'S ENT. BUILDING...

"AHHH! Nakakainis talaga yung babaeng yon!" Sigaw ni Ryosuke sabay upo sa sahig ng practice room nila kasama ang ibang members ng HEY!SAY!JUMP, isa sa mga popular Idol groups sa Japan, under the prestigious company, Johnny Jimusho...

Tumawa si Chinen at Yuto habang tinitignan kung gaano kainis at kabadtrip yung close friend nila... "Pero Ryo-chan aminin mo, ang tapang nung babae di ba? Parang nakahanap ka ng katapat mo..." Sabe ni Chinen habang tumatawa pa din...

"Teka, ano bang nangyari kanina? Atsaka san kayo galing? Sinong babae?" Tanong ng leader at pinakamatanda sa grupo, Si Kota...

Tumayo si Yuto at Chinen sa harap na parang may gagawing re-enactment... Biglang umupo si Yuto sa floor... "Aray!" Sabe nya tapos nagfafake ng girl voice. Natawa lahat ng JUMP kahit di pa nila alam kung ano talaga ang nangyri...

"Pwede ba tumingin ka sa dinadaanan mo?" Sabe ni Chinen na ginagaya yung reaction ni Ryosuke. Tinuloy nila yung "mini-drama"nila habang si Ryosuke nakatitig lang ng masama sa kanila.

"Wow? Talaga? Sinabe yun nung babae?" Tanong ni Takaki habang kumakain na sila ng lunch nila, break time from rehearsals.

Tumango si Yuto at Chinen habang tahimik lang si Ryosuke at binubunton yung inis sa kinakain nyang strawberry. "Antapang nya and ang cool... Sat ingin ko same age lang natin sya eh..." Ngumiti si Chinen habang inakbayan ung bestfriend nyang si Ryosuke...

"Ancute nya pa. Konti lang yung babaeng nababagayan ng maikling buhok pero bagay na bagay sa kanya..." Sabe ni Yuto na tuwang tuwa din for some reason...

Sumimangot si Ryosuke tapos tumawa ng malakas na parang nakakaloko. "Cute? Yun? Ang sama sama nga ng ugali eh!" Sabe nya sabay smirk ng masama.

"Pero totoo naman Ryo-chan e, parehas kayong di nakatingin sa dinadaanan nyo kaya dapat nagsorry ka na lang... Puro kasi manga nasa isip mo yan tuloy." Sagot ni Hikaru.

"Hika-chan! Kinakampihan mo pa yun? Nasaktan na nga ako eh." Pout ni Ryosuke.

"Eh di ba nasaktan din yung babae sabe ni Yuto?" Sabat ni Ryuutaro habang naka-smug face. Pati yung bunso, disagree sa behavior ni Ryosuke. Tumingin si Ryosuke sakanya then nag-roll ng eyes.

"Hindi namen kinakampihan yung babae...kaya lang, dapat nagsorry ka na lang... Paano kung nakilala ka nun? Scandal un malamang... Mawawalan ka ng fans sige ka!" Kumbinsi ni Kei sa nakababata.

Napabuntong-hininga si Ryosuke, mukang mali nga ata yung ginawa nya... Dapat pala nagsorry na lang sya instead of being angry... Tama naman sila, busy din sya sa pagshoshoping at di tumitingin sa dinadaanan nya..

"Pero nakakapagtaka lang na  hindi nya tayo kilala, I mean... baka hindi sya tagadito sa country natin?" Tanong ni Keito with matching background song gamit yung guitara nya...

Umupo si Daiki malapit kay Ryosuke tapos umakbay..."Ang sama mo Ryo-chan, sinungitan mo yung babae di pala sya taga-dito... Tsk tsk..."

Umiling-iling si Ryosuke habang nakokonsensya... Tinawag na sila nung instructor para magrehearse ulit ng new song nilang "SUPER DELICATE" ...

MEANWHILE...

YOUR POV

Nagpaalam ako kila tita na lilibot lang sa Tokyo or kung saan saan man dito...sabe ko mamasyal lang or sight-seeing pero ang totoo, nag-hohope ako na may makikitang mapagtatrabahuhan... Ayoko maging pabigat kila tita lalo na ngayong sya lang din ang sumusuporta sa pamilya nila.. Gusto ko makatulong, para nadin sa pagbabayad ng utang nila nanay at tatay sa Pilipinas.

Nakabili na din ako ng cellphone kaya di na ko takot umalis masyado, and fluent naman ako sa Japanese language kahit pano... Gambatte Akira-chan! Go! Go! Go!

Naglibot ako, ang ganda talaga ng mga building dito, no wonder eto nga ang capital ng Japan.. Kanina pa ko umiikot pero puro crew staffs lang sa restaurant at medyo maliit ung sweldo, siguro naman maganda-ganda din yung makukuha kong trabaho kahit sa Pilipinas ako nagtapos ng College di ba? Hayyy. Kaya lang syempre mataas ang standard dito and madameng hihinging requirements saken. Ang malas ko naman talaga oh..

"Oi tanda! Mukang maganda yang coat mo ah? Bigay mo nga samen yan! Tsaka ahat na din ng pera mo!" Muntik ko nang mabuga yung kinakaen kong sushi nang mapatingin ako kung san nanggaling yung boses na yun. Nakakatakot. At talaga palang may mga gangster dito, kala ko sa palabas lang like Gokusen, GTO and mga JDoramas na napapanood ko.

Kawawa naman yung matanda, wala syang magawa kasi andame nila... Nakoooooooo! Naman talaga oh! Mukang mapapaaway ako nito ah, di ko kayang tiisin yung ganitong mga eksena eh. Ang sasama nila! Bakit kelangang manguha ng perang hindi sakanila?

"Hoy! Itigil nyo nga yan? Di nyo ba alam rumespeto ng nakakatanda? Tapos mangunguha pa kayo ng perang hindi sainyo?" Sabe ko na parang si Yankumi, Gyah! Huwat! Ang tapang ko! sana mapanindigan ko to.

"Oi wag ka mangialam dito boy! Baka akala mo di ako pumapatol sa bata?" Sabe nung lalaking may hikaw pa sa ilong, ang sama nya! Muka ba kong lalaki? Ganun na ba ko ka-unfeminine?

Sa inis ko kinuha ko yung basurahan na kasing laki ko, hinagis ko sakanila. Gulat na gulat yung itsura nila sa ginawa ko, pati yung matanda nakanganga saken.. "Pulis! Pulis! Tulong!" Sigaw ko, kunwari may nakita kong pulis. Nagtatakbo yung mga siraulo! HAHAHAHA. The best talaga acting ko!

Lumapit ako sa matanda, pinulot ko ung coat at mga gamit nya na binitawan din nung mga praning na gangster? Pwede naman nilang dalin, bakit binitawan pa nila? Ang tanga lang? Hahahaha. "Lolo, okay lang po ba kayo?" Sabe ko sabay bigay ng mga gamit nya...

Ngumiti sya saken at inabot ung gamit nya... "Salamat ineng..." sabe nya.. Napangiti ako kasi atleat may tao palang hindi ako napagkakamalang lalaki sa una nameng pagkikita. Lagi kasi akong napagkakamalang lalaki, medyo brusko and boyish na din kasi... Tapos maikli pa buhok ko. Hayyy.. Kailangan ko na ata ng make-over.

"Wala po yun lolo. Mag-iingat na lang po kayo sa susunod..Mukha pong madaming masasamang-loob dito.." Sabe ko sabay bow. "Sige po! Alis na po ako!" Nagpaalam na ko sakanya, tutuloy ko na yung paghahanap ng trabaho.

"Teka ineng." Napalingon ako kay lolo. "Bakit po? May kailangan po kayo lo?" Sabe ko sabay lapit sakanya.

Inabutan nya ko ng pera.. WAHHHHHHH! Andame nito! Mayaman pala talaga si LOLO?!!!!!!!!

"Bilang pasasalamat sa pagsagip mo sakin..." Sabe nya. Tinignan ko yung pera tapos tumingin ako sakanya...

"Lolo, hindi ko po kayo tinulungan para sa pera. Pasensya na po." Sabe ko tapos kinuha ko yung kamay nya tapos binalik yung pera... Teka, siguro may alam si lolo na pwede kong pasukan dito sa Tokyo, tutal mukang tagadito sya...

"Lolo, pwede na lang po magtanong? May alam po kayong mapagtatrabahuhan dito? Bago lang po kasi ako sa Tokyo, di ko alam yung pasikot -sikot." Sabe ko habang kinakamot yung ulo ko, muka akong tanga sa totoo lang...

Ngumiti si Lolo, tapos may kinuha sa wallet nya. Anu na naman kaya ibibigay nito?

Inabot nya yung maliit na card, calling card? Oo yun nga... "Nangangailangan ako ng assistant.. 50, 000 yen ang sweldo.." Lumaki yung mata ko dun sa sinabe nya...

"Fif-FIFTY THOUSAND YEN????????" Sigaw ko, di ko napigilan. Grabe yun ah! Assisstant ba yun o presidente? Jino-joke lang ata ako nitong si lolo eh!

"TATANG naman eh, wala naman pong lokohan..." Sabe ko habang naka-slump na yung balikat ko, lakas mang-goodtime nitong si tatang eh.. Nginitian lang ako ni Tatang tapos maya-maya may sasakyan na pumarada sa harap namen, NANLAKI na naman yung mata ko kasi... LIMOUSINE YUNG SASAKYAN!

"Kitagawa-sama, pasensya na po sa paghahantay..." Sabe nung lalaking naka-shades tapos naka-suit. OH MY GOD. MAYAMAN TALAGA SI TATANG. CONFIRMED.

"Pag-isipan mo ang offer ko ineng, pero be sure na tumawag ka muna sa number na naka-indicate jan." Sabe ni Tatang tapos pumasok na sya sa kotse.

Naiwan akong mukang tanga don na  nakanganga habang umandar na yung kotse ni tatang. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

"EHHHHHHHHHH? Nakilala mo si Johnny Kitagawa-san?" Sigaw ni Kasumi-chan habang tinititigan yung business card na binigay saken nung tatang. Kinuwento ko sakanila lahat ng nangyari kanina. Gulat na gulat sila sa ginawa ko, muntik na nga kong bugbugin ni tita sa takot dahil dun sa pag-coconfront ko sa mga gangsters.

"Oo, yung lolo... Grabe, naka-limousine sya!" Sabe ko with matching actions pa.

"So, tatanggapin mo yung offer na pagiging assisstant sa company nya?" Tanong saken ni Mami-chan na tuwang-tuwa din. Ewan ko kung sino tong si Tatang at grabe ang tuwa nila.

Tumango ako habang kumakain nung tempura na niluto ni tita.. Nagugutom na naman ako eh, grabe talaga tong tyan ko.

"WAHHHHHHHHHHH!" Muntik ko na naman mabuga yung kinakain ko sa sigaw nila. "Bakit ba kayo sigaw ng sigaw? Sino ba yang Kitagawa na yan? Este si Tatang pala?" Tanong ko tapos sabay tumingin saken yung mga pinsan ko...

"Hindi mo kilala si Kitagawa-san?" Tanong ni Kasumi na biglang tumalon sa harap ko. Nag-shook ako ng head. "Hindi.. Sino ba yun?"

"So hindi mo kilala ang ARASHI, KAT-TUN, NEWS SMAP, YZONE, KISMYFT2, V6 O KAHIT ANG HEY SAY JUMP???????" Sigaw ni Kasumi-chan habang shina-shake yung balikat ko... Nahihilo at nabibingi na ko sa kakatanong nila sa mga taong di ko naman kilala!!!!! KYAH!

"Hindi nga! Sino ba kasi yun?!!!"

"FAIL KA! Sabe mo JDorama Fan ka pero di mo sila kilala?" Sagot ni Mami-chan tapos binato ko ng unan sa mukha. Ang sakit nun ah? Nakakailan na tong mga to sa pananakit saken.

"Si Kitagawa-san ang founder ng J.E. Entertainment. Nagpoproduce sila ng boy idols and idol groups na sobrang sikat sa Japan.. Oh ngayon, may idea ka na?" Sagot ni Mami-chan.. Nanlaki yung mata ko. Ganun kayaman si TATANG?

"Wow.. Talaga? Anggaling..." Sabe ko habang nakanganga..

"Ibig sabihin makakasama mo yung Hey! Say! JUMP! UWAHHHHHH! Nakakainggit ka nee-chan!" Sigaw ni Kasumi na kilig na kilig...

Natawa ko sakanya, ancute nya kasing fangirl.. "Ano? Hey? Say? ano? " Sabe ko habang natatawa dun sa pangalan.. Nakakatawa naman kasi talaga.

"HEY! SAY! JUMP"

Super kwento si Kasumi dun sa group na yun. Super nagfafangirl talaga sya. Hanggang sa matutulog na kami, yun pa din kinukwento nya... Ihingi ko daw sya ng autograph, tapos kuhanan ko daw sila ng pictures...  SUPER FANGIRL MODE tong pinsan ko sa kanila. Tapos pinakita nya yung picture...

Teka, parang pamilyar yung ibang members nun.. Nakita ko na ba sila? EHHHHHH? Imposible eh di dapat kilala ko sila. Ay, Bahala na nga...

THE NEXT DAY....

Kinuha ko agad yung cellphone ko tapos nag-dial sa keypad...

"Hello, J.E. Entertainment..." Sagot nung nasa kabilang line... Napa-gulp ako, kinakabahan kasi ako.

"Ako po yung..-"

"Ah, ikaw ba yung mag-aaply bilang assisstant?" Napa-nod ako kahit di nya nakikita. "Opo, ako po yung binigyan ni Kitagawa-san ng calling card kahapon..." Sagot ko tapos pinag-antay ako nung babaeng kausap ko...

"I got an approval from Kitagawa-san... Pwede ka na daw magstart mamaya... Basta dalin mo tong mga requirements na sasabihin ko, Okay?-"

"Y-Yes po!" Sagot ko habang di ako makapaniwala na mag-uumpisa na talaga ko mamaya. AGAD-AGAD? EXCITED? Okay na din yun para maka-sweldo na agad. HAHAHAHA.

Natapos na yung usapan namen tapos nag-ready nako para mamaya... Nakaka-excite na nakaka-kaba at the same time.

BACK TO J.E. BUILDING....

"Oi, may bago na daw tayong assistant ah?" Sabe ni Yuto habang nagwawarm-up exercise sila for rehearsals.

Tumingin ang lahat ng JUMP members sakanya... "OH? Anu daw itsura? Baka kamuka na naman ni Matsuhara-san? Nakakatakot yun parang gangster!" Sabe ni Hikaru habang ni-imitate yung ITSURA ng dati nilang assistant .

"Sana magkaron tayo ng assistant na babae noh? Para naman mas masaya, maiba naman..." Sabe ni Ryuutaro habang nag-smirk pa..

"Baka i-bully mo lang yun Ryu-chan!" Sabat ni Chinen...

"Basta hindi sya nakaainis katulad nung babaeng nakilala namen nila Chii and Yuto nung nakaraang araw okay lang saken..." Sabe ni Ryosuke habang nag-stretch ng arms nya...

"ANG COOL SIGURO NUN KUNG SYA YUNG MAGIGING ASSISTANT NATEN NO?" Sabe ni Yuto tapos napaupo bigla si Ryosuke sa floor.

"NO WAY!!!!-"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Woooooooh! Anu kaya mangyayari sa pagkikita ng JUMP at ni  AKIRA-CHAN?

STAY TUNED ON THE NEXT CHAPTER!

:D

COMMENTS AND SUBSCRIBE PLS!