It's been one week...

Halos pagsakluban ng langit at lupa si Irene na ikinafrufrustrate naman ng dalawa niyang kaibigan na wala ng ibang ginawa kundi ang magreklamo sa itsura niya ngayon. 

"How can you make sure na jowa niya yun?" Ito na ata ang pangatlong beses na tanong ni Joy pero sa ibang aspeto ng pananalita at katanungan. 

Ang ngumunguyang si Yeri naman ay natigilan sa pagsubo ng lollipop at agad silang tiningnan.

"Obvious naman 'di ba? Lagi silang magkasama Joy, saang parte ba nang sinabi ko ang hindi mo maintindihan?"

"Ikaw mismo! Ikaw ang hindi ko maintindihan!"

"Nakita mo ba kung paano siya ngumiti kay Wendy?"

"Still-"

"Just shut up Joy... it-it's just..obvious."

Should we be scared? Of course hindi, normal na lang yan sa kanila kaya halos bored ang itsura ni Yeri.

Hindi naman siya super duper naiirita pero pagod na siya sa dalawa, miski sa sarili niya. Iniisip kung paano nga ba tumakbo ang utak ng isang Bae Irene.

Naiintindihan naman niya ang nararamdaman nito. Feelings are valid always remember that. Kahit galit, poot, kalungkutan o kahit ano pa yan; exempted yan, puso mo nakakaramdam niyan at hindi mo yan makokontrol kaya nang matahimik na ang dalawang kanina pa nagbabangayan, isa lang ang masasabi ni Yeri...

It's time to shine on me let it shineeeeeee on meee!

"Oh ano tapos na ba kayong dalawa?" Sa totoo lang napakacool niya nang sabihin niya yun with matching swag pa habang hawak ang lollipop stick na ishinoot niya pa sa trash can.

3 points for Yeri Kim!

Tiningnan lang siya ng dalawa at bumalik na ulit sa ginagawa na hindi naman maipinta ang itsura.

"Hayss... kayong dalawa." Umayos siya ng upo saka pinagkrus ang mga braso. "Malapit na ang final exams kaya maghunos-dili muna kayo pwede ba? Gets ko kayo lalo ka na Irene... pero hindi pwedeng mawalan ng rainbow dyan sa mga mata mo." 

Her brows