Wendy saw it all. Kaya pagpasok na pagpasok ay matinding kiliti ang sinalubong niya kay Seulgi.

"Ikaw ah~" May tono nang pang-aasar pero nacurious na ang pusa lahat-lahat wala pa rin siyang ideya. "Parang gusto ko tuloy manakawan hayss.." Sambit nito na nakapout pa habang clueless ang isa.

"Ha?" 

"Halaman Seulgi akala mo ba hindi ko nakita?"

"Ang alin ba?" 

"Playing innocent I see..." 

"Huh?"

Kung dati ay tahimik at payapa sa pwesto ni Seulgi, ngayon hindi na. Mayroon ng Wendy Son sa buhay niya na manggugulo araw-araw.

"Sabihin mo sa'kin.." Sambit nito kasabay ang kalabit para lingunin siya ni Seulgi. "Ano pong feeling ang mahalikan ng isang Bae Irene—" Agad iyon pinutol ni Seulgi.

Tinakpan lang naman niya ang bibig nito, natatakot na baka may makarinig sa mga kaklase niya dahil una sa lahat, ang katulad ni Irene Bae ay hindi lamang isang normal na estudyante, isa siyang sikat na halos maging artista na sa campus dahil halos lahat nahuhumaling sa ganda niya pero syempre, dedma lang si idol.

May mas pake pa siya kay Seulgi kaysa sa sarili niya. 

Pangalawa at huli, nag-iisa lang si Irene Bae period, periodt, periodistim at lahat ng klase ng tuldok para tapusin ang pangungusap na ito.

"P-paano?" Ang malacold umasta ay nauutal na ngayon, iba talaga ang epekto ng isang Wendy na naging saksi ng nakawan.

"Of course, may mata ako Seulgi Kang." Sagot nito at ngumisi. "Kitang kita ko mula umpisa.." Dagdag pa nito dahilan para matigilan si Seulgi.

Kung ang sinasabi ng mga tao ay parang hindi naman lumalaki ang mga mata nito, pwes ngayon ay maiba. Dahil wala nang tatalo sa pagkabigla sa mga naririnig niya mula s