1st ESCAPE

Sinuot ni Seungcheol ang kanyang coat dahil malapit na mag-seven o'clock ng gabi. Kahapon pa kasi siya sinabihan ng kanyang dad na kailangan niya daw talagang pumunta sa restaurant na sinabi nito sakanya dahil may pag-uusapan sila doon.

Maybe it's about our business. Sasabihin na ba niya sa akin na kailangan ko nang patakbuhin ang kompanya namin? I really think dad is pretty serious about this matter kaya sa isang restaurant pa namin ito pag-uusapan. Maybe andoon din ang ibang board of trusties. He thought before he fix his necktie.

Ever since he graduated from College, ininvolve na siya ng kanyang dad sa business nila. They own a clothing line for men and women. It is well known here nationwide and as far as he know his dad and the other board of trusties are planning for the launch of their clothing line in Korea and in other Asian countries.

He looked at his wristwatch. Damn. It's already 6:30pm. Nagmadali siya sa paglabas ng bahay niya at sumakay agad sa kotse niya.

Habang nagdadrive siya papunta sa restaurant, nagring ang phone niya.

"Yes?" He said

"Where are you?" It's his dad

"I'm on my way there, dad."

"Alright." and then his dad hung up.

He sighed. Ayaw na ayaw ng kanyang dad na nalelate siya sa mga meetings nito. He just hope na walang traffic kapag nakalabas na siya sa subdivision.

After 15 min. nasa labas na siya ng restaurant, naghahanap siya ng pwedeng pagparkingan ng kotse niya, mabuti nalang may umalis agad na kotse kaya nakapark agad siya.

He informed his dad by texting him that he's already in the restaurant and his dad told him that they're at the VIP area of the restaurant. He immediately went to the VIP area when he received his dad's text.

Nagulat siya nang may makita siyang isang babae at lalaki na may edad na at isang babae na kaedaran niya lang. He's shocked, yes. Pero hindi niya iyon pinahalata. Alam niya na ang pinaplano ng kanyang dad.

Sinet-up nanaman ako ni dad.

This is not the first time na sinet-up siya nito sa isang babae na pakakasalan niya daw. He literally thought that this time, it will be about their business, but it seems that he's wrong again. This is the third time.

First, his dad set him up with Angel Tiamzon. Angel's father and mother own the famous boutique company in the Philippines. He know that Angel is really a beautiful girl with also a beautiful heart but the thing is, he don't love her. And he don't want to marry Angel just because his dad said so.

Second, his dad set him up with Angela Cruz. Angela was his classmate since high school and Angela's dad and his dad were friends that's why his dad set him up with Angela last week. Yes, for Pete's sake it's only last week and now his dad has another tactic again, for the third time around.

Ngumiti siya sa isang lalaki at babae na alam niyang kaedaran ng ng kanyang dad at nagsalita agad "Hi Ma'am and Sir, if you're here because my dad told you that I'll marry your daughter, I'm sorry to tell you but I can't marry your daughter." tumingin siya sa kanyang dad "I'll go now." yun lang ang sinabi niya at umalis na siya agad sa VIP area ng restaurant.

Pagkasakay niya ulit sakanyang sasakyan, doon lang niya narealize na sayang ang kanyang paghahanda dahil akala niya ay tungkol sa business ang pag-uusapan nila ng kanyang dad but to his surprise, he's wrong.

Pinaandar niya nalang ang kanyang sasakyan at naisipan niyang pumunta sa malapit na bar doon sa lugar na 'yon. Pero ayaw niya na mag-isa lang siyang iinom kaya tinawagan niya ang kaibigan niyang si Jeonghan at pumayag naman ito na sumama sa pag-inom niya.

NANG makapasok na si Seungcheol sa loob ng bar ay agad siyang lumapit sa counter at nag-order ng isang beer sa barista.

He sighed. "I hate it when my dad always try to ruin my life." he said to himself. Ayaw na ayaw niya na pinapakialaman ng kanyang magulang ang buhay niya. Mabait naman siya dahil lagi siyang sumusunod sa gusto ng magulang niya pero ang isang bagay na gusto niya ayaw siyang suportahan ng kanyang magulang at doon siya naiinis.

Why can't they support me in what I want? I just want to marry the girl I love, isn't it hard?

Even though he doesn't want his mother to be involve, wala na siyang magawa kundi mainis nalang din sa mom niya dahil kung ano ang ginagawa ng dad niya ay lagi lang ito nakasuporta sakanyang dad. His mother knows how much he really want to marry the girl he love but still, his mother kept on supporting his father's tactics.

Nilagok niya ang natirang beer sa baso niya at doon lang niya napansin na dumating na si Jeonghan at naka-order na rin ito ng beer.

"So, why do you want me to be here?" tanong ni Jeonghan sakanya at agad naman nitong ininom ang beer na nakalagay sa baso nito.

"You already know why." he said and then nag-order pa siya ng beer sa barista at agad naman nitong binigay sakanya.

Narinig niya ang pag-ngisi ni Jeonghan "So, your dad set you up again with a girl that he think you should marry?"

"Yeah, bro. And damn, I really thought that this time it will be about our business." sobra na siyang nafufustrate kaya inisang lagok nalang niya ang beer na kanyang inorder.

"Bro, chill." sabi ni Jeonghan sakanya at tumawa pa ito.

"Pare, how can I chill if my dad always tries to set me up with a random girl that I should marry? Heck, I don't care if they're beautiful and have a wealthy family... All I know is that I want to marry the girl I love." napailing nalang siya pagkatapos niya iyon sabihin at wala naman siyang narinig na salita mula kay Jeonghan.

"So you want to marry the girl you saw yesterday at the park?" nagulat siya sa tanong ni Jeonghan.

"What? No. I told you, I just want to know her name. Nothing more, nothing less." and again after he finished drinking his beer, nag-order ulit siya ng isa pa.

Habang nakatingin siya sa kawalan, inimagine niya ang babaeng nakita niya kahapon. She's beautiful indeed. Pero pangalan lang nito ang gusto niyang malaman. Saka sigurado naman siya na boyfriend nung babaeng ang nakita niyang kasama nitong lalaki kahapon sa park.

And that girl is happy with that guy.

"Only her name? I don't believe you, Cheol. What will you do after knowing her name? Of course, you'll be more interested in her. You'll get her number, text her and who knows, maybe one day you'll court her." ngumisi pa ito pagkatapos magsalita

Mas lalo siyang nafufustrate kay Jeonghan. Nagcoconclude agad ito nang hindi man lang siya inantay sa pagpapaliwanag kung bakit kailangan niyang malaman ang pangalan ng babaeng iyon.

"For Pete's sake, Jeonghan. I told you yesterday that she already have a boyfriend, right?"

"Oh, so I'm right, if she doesn't have a boyfriend, you'll surely court her." tumawa ulit si Jeonghan

"Heck no."

"It's the first time that I saw you like this, Cheol. I'm sure you're into her. You fancy her." umiling-iling pa ito pero ngumingiti naman.

"Jeonghan, stop it. I don't fancy her and I don't like her. I just want to know her name...." after he said that, ininom niya agad ang pang-limang baso na beer na inorder niya. "I need to go." sabi niya at tumayo na siya sakanyang kinauupuan.

"It's only 9:30pm, Cheol. When did you start having a curfew?"

"Now?" he shook his head. "I just need to do something. Alright? Thanks for your time, Jeonghan."

"Aish, you'll just leave me here? I'll punch you if you'll leave me here."

He laughed. He knew that Jeonghan's just joking around. "Call Mingyu or Wonwoo. Tell them there's a lot of girls in this bar, they'll surely come."

Narinig niya pa ang pag-ngisi ni Jeonghan pero iniwanan rin niya ito doon sa bar.

PAPASOK na dapat ni Seungcheol ang sasakyan niya sa garahe ng kanyang bahay pero may napansin siyang isang babaeng umiiyak na nakaupo sa bench. Malapit lang ang park sa bahay niya kaya iniwanan niya muna ang sasakyan sa labas ng bahay niya at dumiretsyo siya sa park.

He's sure na umiiyak yung babae dahil nakayuko ito at punas ito ng punas sakanyang mukha. Wala ba itong panyo?

Nilapitan niya yung babae at tinabihan ito. Nilabas naman niya agad ang kanyang panyo at doon lang niya nakuha ang atensyon ng babae.

"Anong gagawin ko diyan?" she looked at him at tama nga ang kanyang hinala, umiiyak ito. Kalat na kasi ang mascara nito sa mukha nito.

"Wipe your tears. If you want, I can wipe it for you." sabi niya at hawak pa rin niya ang kanyang panyo.

"Di ko kailangan ng panyo mo." sabi ng babae sakanya at yumuko ulit ito.

She's different now. Nang makita niya iyong babae kahapon ay masaya ito kasama ang boyfriend nito pero bakit ngayon ay umiiyak ito? Nag-away ba sila ng boyfriend nito? Gusto niyang malaman. He wanted to comfort her.

"I'll just wipe your tears." he said and then sinubukan niyang hawakan ang braso nung babae ngunit lumayo agad ito sakanya.

"Pwede ba? How could I trust a guy like you? A drunk guy like you? I don't even know you!"

"Name all the things that a guy can do to a girl like you in the middle of the night." after he said that the girl twitched "And I didn't do any of that because I'm not that kind of guy even though I am drunk right now."

"Whatever! Pwede ba? Iwanan mo nalang ako dito. Nag-eemote ako dito tapos guguluhin mo ako?!" habang sinasabi iyon ng babae ay umiiyak pa rin ito, hindi natigil ang pag-iyak nito kahit kanina pa sila nag-uusap at tila walang pakialam yung babae kahit na ano man ang itchura nito sa mga oras na 'yon.

Pagkatapos magsalita ng babae ay kahit hindi sinabi ng babas na punasan niya ang mga luha nito ay nagkusang loob nalang si Seungcheol at bakas sa mukha nung babae ang pagkagulat sa ginawa nito.

Akala nga niya ay magrereklamo pa yung babae pero hindi.

"I don't want a girl like you, crying."

Umiwas ng tingin yung babae sakanya. "E-ewan ko sayo. Leave me alone nalang kasi." yumuko ulit ito.

"I don't know why I wanted to comfort you, I don't even know you too. But even though I'm a total stranger to you, I'll assure you that you can trust me." pagkatapos niya iyon sabihin nakaramdam siya ng tila patak ng ulan.

At hindi nga siya nagkakamali dahil makalipas lamang ng ilang minuto ay unti-unti nang bumuhos ang ulan.

"Let's go." he said at akmang hahawakan niya ang kamay ng babae ngunit umiwas ang babae.

"Anong 'Let's Go?' ka diyan? Just leave me here." naiinis na sabi nung babae "Kainis napapaEnglish ako ng wala sa oras sayo."

"It's raining. And my house is just right there." tinuro niya ang bahay niya na madali lang makita dahil katapat lang iyon ng park

"So gusto mo akong magstay sa bahay mo? Are you kidding me? Di kita kilala kaya please lang!"

Dahil sa nababasa na talaga siya dahil sa ulan ay iniwanan nalang niya ang babae doon dahil iyon naman ang gusto nito. Hindi na niya pinasok sa garahe ng bahay niya ang kanyang kotse dahil nakapark naman ito sa harap ng bahay niya.

Nang isasara na niya ang gate ng bahay niya laking gulat niya nang makita niyang nakasunod sakanya yung babae.

"Lumalakas na kasi yung ulan." sabi nung babae at pilit pa na ngumiti ito kahit na alam niyang napipilitan lamang ito. Tinitigan niya yun babae. She's really beautiful kahit pa umiyak ito at kalat na ang mascara sa mukha nito.

"Pabebe." mahinang sabi niya at pinapasok niya nalang yung babae. Nagulat siya dahil bigla nalang ngumiti ng malapad ang babae sakanya.

"Nagtatagalog ka? Kainis ka! Pinahirapan mo ako sa pasegway na English ko kanina. Sasabunutan kita diyan eh!"

Ngumisi lang siya at hindi nalang pinansin ang sinabi nung babae.

NANG nasa loob na sila ng bahay ay agad niyang inabot sa babae ang damit ng kanyang kapatid. It's a t-shirt, short and an underwear. He thinks that his sister won't mind it. Since it's not everyday that his sister will visit his home and sleep there, kaya pinahiram muna nito ang damit ng kapatid niya.

"My sister own these but since you're soaking wet, you can use her room and change your clothes." tatalikuran na niya dapat yung babae ngunit bigla ito nagsalita

"Sa mismong kwarto ng kapatid mo?"

"Yeah, any problem with that?"

"I'm a total stranger to you, paano mo ako pinagkakatiwalaan ng ganyan?"

"Because I trust you."

Iniwanan niya na ng tuluyan ang babae at saka pumunta na siya sa living room ng kanyang bahay at nanuod na lamang ng inaantay niyang basketball game.

MAKALIPAS ang ilang oras ay naramdaman niyang may tumabi sakanya.

"Dito muna ako magpapalipas ng gabi ah?" nahihiyang sabi ng babae.

"Yeah sure. Just use my sister's room."

"Okay." sabi nung babae at binalik niya ang atensyon niya sa panunuod ng basketball game. "Saka pwede ba kapag kinakausap kita sa Tagalog, kausapin mo rin ako ng Tagalog. Nasa Pilipinas ka kaya mag-Tagalog ka."

Nilingon niya ulit ang babae at nagsalita "Nahihirapan akong magtagalog. Di ako sanay." sabi niya "Saka nasa bahay kita kaya mag-eenglish pa rin ako."

Nagulat nanaman yung babae sa sinabi niya at bigla nalang itong tumawa ng malakas. "Ang cute mo mag-Tagalog!" sabi nito.