Flashback (1911)

Don William: Nasaan ang aking anak? Kung hindi mo sasabihin ngayon sa’kin kung nasaan siya, alam mo na ang mangyayari sa pamilya mo.

Pina: Two men were holding both her arms. Maawa ka, Don William. Wala talaga akong alam. Kanina, pagtingin ko sa kwarto niya nandun lang siya natutulog.

Don William: Slaps Pina. Alam mong ayaw ko sa sinungaling. May nakakita sa inyo kanina sa likod ng bahay, kasama mo ang aking anak. Tinutulungan mong tumakas.

Pina: Crying. Don William wala talaga akong alam. Don William…

Don William: Gusto mo pa bang makitang buhay ang pamilya mo Pina?

Pina: Don William, walang kasalanan ang aking pamilya, ako na lang.

Don William: Grabs the hair of Pina. Tignan mo ito.

Two men appear in front of the door holding the two children of Pina.

Pina: Don William, maawa kayo. Huwag po ang aking mga anak.

Don William: Alam mo kung ano ang kaya kong gawin sa mga anak mo. Anak sa anak lang ito Pina. Kaya kung magmamatigas ka pa rin, wala na akong magagawa.

Pina: Don William, magsasalita na po ako, basta po pakawalan niyo na ang mga anak ko. Crying.

Don William nods to the two men signaling to release the two children. Right after they have been released, they ran right away to their mother.

Don William: Nasaan ang anak ko?

Pina: Silence. Magkikita po sila ngayon ni Randolph sa…

Don William: Sabihin mo ang totoo dahil pag hindi, alam mo na ang mangyayari sa inyo ng mga anak mo.

Pina: Magkikita po sila sa kanilang restaurant, pagkatapos po luluwas na sila ng bayan.

After hearing what Pina said, Don William rush to the car with his men.

Reality (2011)

Kim: Nahuli po ba sila Lola Amor?

Lola Amor: Nods to Kim.

Kim: Oh my God!

Ge: Lola Amor, ano po ginawa nila nung mahuli sila? Yung father lang ba ni Sue ang nakahuli sa kanila?

Flashback (1911)

Don William: Move out from the car, went in front of the restaurant and shout. Sue, lumabas ka diyan. Alam kong nandiyan kayo ng lalaki mo. Sue…

Don William’s men were trying to break the front door of the restaurant.

Sue: Randolph ano ang gagawin natin, nandito si daddy?

Randolph: Akala ko ba mapagkakatiwalaan si Pina, ba’t niya tayo sinumbong.

Sue: Alam kong hindi mag susumbong si Pina, kung hindi siya pinilit ni Daddy.

Unknown to the two, nasa labas na rin ng restaurant ang daddy ni Randolph.

Don Randy: Randolph, lumabas kayo diyan. Kung ayaw mong magsakitan kami dito sa labas.

Sue: Ayoko ko na. Started crying.

Randolph: Anong ayaw mo na? Ayaw mo na sa’kin? Akala ko tayong dalawa ang magkasama sa laban.

Sue: Alam ko yun, at kailanman ipaglalaban kita. Pero ang hirap ng sitwasyon natin Randolph, nandito tayo sa loob at ano… ang mga pamilya natin nasa labas alam mo kung ano ang magagawa nila. Gusto mo bang umalis tayo dito, pero sa labas nagpapatayan na sila?

Randolph: Thinking. Sue, ayoko kong maghiwalay tayo. Hindi ko kaya.

Sue: Kahit ako rin, pero sundin na muna natin ang gusto nila ngayon. Kung tayo talaga, tadhana na ang makakapagsabi. Pero huwag mong isipin na hindi kita kayang ipaglaban, mahal na mahal kita Randolph. Naiintindihan mo?

Randolph: Crying. Naiintindihan ko. Mahal na mahal kita Sue. Kahit saan man ako magpunta, ano man ang mangyari sa’kin, hinding-hindi ka mawawala sa isip at puso ko. Gagawa ako ng paraan para magkaroon ng sariling buhay, kung hindi man dito, sa labas ng bansa basta babalikan kita Sue. Hintayin mo ako.

Sue: Nodding. Maghihintay ako, Randolph. Maghihintay. Ikaw lang ang lalaking mamahalin ko habangbuhay.

Randolph kissed Sue passionately. From forehead, nose, to her lips. They heard gunshots, and it breaks their kiss. Sue is very nervous, so she told Randolph that she will get out first. But before that, she took her necklace and gave it to Randolph.

Sue: Ibibigay ko sa’yo ang kwintas ko, para palagi mong maalala na buong puso kitang minahal at mamahalin. She then give Randolph a hard kiss on the lips. Goodbye, Randolph. You will always be in my heart, until the day I die.