"Magaaral na akong mabuti" yan ang hindi natin maiiwasan sabihin sa sarili natin kapag malapit na magsimula ang mga klase. Hindi naman natin kadalasan napapanindigan. Pero ngayong year seryoso na ako. Fourth year na ako sa pasukan kaya natural lang na magaaral ng mabuti ang isang graduating na estudyante.

Alam ko ang corny pero, oo, seryoso talaga ako.

Sayangg ! Hindi ko mararanasan ang "independent" na buhay sa South Korea. Yung uupa kalang ng isang maliit na kwarto sa isang apartment, kakain magisa, mamimiss yung pamilya mo sa home country mo, at iba pang simpleng bagay na hindi kadalasan na aappreciate ng iba.

Sa totoo lang, gusto ko maranasan na maging k-idol. Alam ko ang common netong pangarap nato para sa lahat ng kpop fans. Gusto ko maranasan yung ilang oras na walang tigil sa training, matatapos ang training ng 2am, gigising ka ng sobrang aga para maghanda para sa susunod niyong schedule, kakain ng umagahan sa loob ng van habang papunta kayo sa venue. Pero lahat ng mahirap na pagsubok nayan mababawasan kung anjan ang mga ka groupo mo.

Gusto ko magkaron ng Noona katulad ni Bora. Alam ko pag makakasama ko siya, walang sandali na hindi ako nakangiti. Syempre kung anjan si Bora, si Leader Hyorin mawawala ba ? Isama mo pa ang Maknae Line ng Sistar, sila Soyu at Dasom (mga bias ko :">). Tas gusto kong kagroupo, parang katulad nila Baro, Sandeul, Gongchan, Jinyoung at CNU tingin ko magiging mabuti silang hyung... ^o^

Sana .... kaso eto ako... nasa Pilipinas.... feeling ko nga parang patay na ako ehh.
I don't live, I only exist.

Makita at makausap ko lang sila sa personal masaya na ako. Matawag ko lang silang "noona" o kaya "hyung" masaya na ako. Mas lalo pa akong sasaya kung tatawagin nila akong "dongsaeng".

Pero lahat yan.... Malabo mangyari....
I'll just hope for the best.