I can't concentrate. I can't focus. I can't understand anything. I don't understand whatever the professor is telling in front of me. My mind is not with me. It is in somewhere else. I closed my eyes trying hard to make myself concentrate in my class. But useless. 

It's Yoona. 

Si Yoona. Sya ang iniisip ko. Sakaniya lumilipad ang isip ko. The moment I closed my eyes isa lang ang nakikita ko, it's her face--her swollen eyes, ang paghikbi, the hurt in her eyes. Nagwawala ang puso ko. Nagwawala sa sobrang galit. Sobrang galit para sa lalaking makapal ang mukha na nagpaiyak sakaniya.

"Dude, you okay?"

Napalingon ako sa kaibigan ko at isang pilit na ngiti sabay tango ang aking isinagot. Inilabas ko ang cell phone ko at lumayo ng konti sa grupong kasama ko. I dialed her number. It's just the need of hearing her voice, checking if she's doing fine. 

"Oh?"

Her sweet voice. I miss hearing her voice kahit na kagabi magka-usap kami. I find myself smiling. "Oh?" it's her way answering her phone. Masyado daw mahaba ang "Hello?" at nakakatamad bigkasin kaya "Oh" nalang ang gamit niya sa pag-sagot especially kapag kilala niya ang tumatawag. Kapag parents naman niya "Hey mom!" o "Hey dad!". Halos anim na buwan na kaming magkakilala at halos anim na buwan na rin ang pagwawala ng puso ko sa t'wing kasama ko sya.

"Ayos na 'ko. You're worrying too much."

She assured me. Pero alam kong hindi pa. Hindi pa sya okay. Hindi gano'n kadali. Mahabang proseso ang kakailanganin niya para lang maging okay ulit. Hindi madali ang pinagdadaanan niya. kailangan niya ko sa tabi niya kahit hindi niya sabihin. I'll stick next to her.

 

***

"Be my date!"

She excitedly asked. No. It's a statement. She's celebrating her 18th birthday next week. She's in London with her relatives. She went there after the last day before the Christmas break. Nilulunod niya ang sarili niya sa ka-busy-han para lang makalimutan ang mga masasakit na nangyari sakaniya. Para makalimutan ang panloloko, pangga-gago at pangi-insultong natanggap niya mula sa lalaking pinagkatiwalaan niya at sa babaeng itinuring niyang kaibigan niya.

"Kailan ka ba uuwi?"

"I'll be home this weekend. I'll call you kapag nasa bahay na ko. I'll see you then?"

"Sure. I'll see you."

Ang bilis lang ng mga araw. I celebrated Christmas and New Year with my family and relatives at ngayon pauwi na si Yoona. She called me early this morning at nasa airport na sya. She's on her way home. Excited ang boses niya habang kausap ko sya. Nawala ang antok ko dahil sa boses niya at nalunod ako sa kasiyahan at excitement habang nakikinig sakaniya.

I have my dinner with Yoona and her parents. Marami s'yang kwento tungkol sa bakasyon niya at masaya akong nakikinig. Isa lang ang dahilan, nakalimot sya--masaya sya--naka-moved on na sya. Akala ko aabutin sya ng mahabang panahon para sa healing process pero nagkamali ako dahil three months lang ang kinailangan niya at masaya na sya ulit.

"Leon and Lindy are so annoying. They always fighting and arguing. Parang mga bata, maliit na bagay lang pinagaawayan nila but, but before the day ends para naman silang couple--well, daig ang couple sa sobrang ka-sweetan."

Tuloy-tuloy ang kwento niya. Yoona and I have different circle of friends na kahit kailan hindi naging isa. We hang-out every Fridays and Saturdays. Parehas half-day ang klase namin every Fridays at wala namang klase every Saturdays at Sundays naman family day. 

"Ano bang balak mo sa birthday mo? mo ko?"

I asked her. She looks at me and smiles sweetly and shook her head.

"I don't like party. Sabi ko kina dad since 18 na ko, I can go bar hopping. I really wanted to experience that. Parang ang saya-saya. I saw lot of pictures of my friends--ayaw pa kasi akong payagan ni dad dati since minor age pa ko pero 18 na 'ko kaya I can go bar hopping di'ba?"

Kwento niya. Si Yoona, she's very loving, understanding daughter. Mas'werte ang mga magulang niya dahil hindi sya tulad ng ibang kabataan na kahit minor age pa lang ay lango na sa masamang bisyo. Yoona is different, she follows everything her parents said. She always asks permission bago gawin ang isang bagay. 

"I told dad you'll be with me, I told him you'll be my date kaya pumayag sya. College friends will be there. Tapos I'll have my second celebration with my childhood friends. They're the one who plans it but you should be there too."

Sabi niya. Wala naman akong kakayanan at lakas ng loob para tanggihan sya. She's my weakness and since I miss her so much and I won't let this slip away. It's in my hand. It's my pleasure and honor to be her date to celebrate her 18th birthday. 

 

***

"Happy Birthday, Yoona!"

Everybody in the table shout out loud. Masaya ang lahat lalo na si Yoona. I make a mental note awhile back that I won't drink too much dahil kailangan kong alalayan si Yoona. They ordered foods and buckets of Red Horse, I ordered vodka for the girls to drink. 

I squeezed Yoona's hand under the table nang maramdaman kong naiilang na sya. She looks at me and smiles. I didn't let go of her hand. Hindi ako tanga, hindi din ako bulag, nakikita ko ang kakaibang titig sakaniya ni Airold, ang lalaking gumago sakaniya. Inilapit ko ang bibig ko sa tenga ni Yoona.

"You okay?"

I wisphered. Nilingon nanaman niya 'ko atsaka ngumit at tumango. I suddenly wrap my arm around her--hindi naman niya tinanggal. Hinayaan lang niya. That night, naging sentro kami ni Yoona ng tuksuhan dahil hindi naman talaga nila kami nakikitang magkasama ni Yoona around school, we do tapping each other shoulders kapag nagkikita kami sa hallways, greeting each other "Hi" pero hindi nila kami nakikitang magkasama talaga. 

"Thank you, Pat. You're really the best!"

She said. I chuckled. She rested her head in my shoulder at lalong nagwala ang puso ko. Hindi ko na sya mapigilan sa pagwawala. Palaging ganito, hindi nito kayang kumalma kapag malapit sakin si Yoona. Parang sasabog. Bombang sasabog sa sobrang lakas ng pag-tibok. Yoona after awhile looks up on me at hindi ko alam kung anong sumapi sakin but I leaned closer. I leaned closer till our lips touched. It's not just a peck but a slow kiss. She kissed me back. I slowly ended the kiss and we just smiled to each other.

 

***

"Can we have Baked Mac today?"

Napalingon ako kay Yoona. Nasa food court kami ng mall and it's lunch. It's still unbelievable that we're official. For real. She's my girlfriend at mas lalong lumala ang pagwawala ng puso ko. Her childhood friends warmly welcomed me when she introduced me as his boyfriend. I remembered some of her friends told me about Airold and her.

"Buti nalang naghiwalay yung dalawang yun. Malibog yun e."

"Don't pop her cherry yet. After graduation nalang huh? Ha-ha! Uso ang before marriage pero kung p'wede lang din after marriage nalang ang nyo huh?"

"Inosenteng tanga 'yang si Yoona kaya ingat ka huh? Alalayan mo sa pagtawid, tanga talaga yan."

"Si Airold nakilala mo na? Gago yun e. Buti nalang nahuli ni Yoona sa akto yun na nakikipag-make out sa kaklase niyang malandi. Kundi baka si Yoona na ang 'di ngayon."

"Muntik ko na ngang ipa-salvage yung lalaking yun e. Pasalamat nalang sya dahil napigilan pa ko ng may mga konsensya dito."

Bigla nalang akong napailing then napansin kong napasimangot na si Yoona. Nakalimutan kong nagyaya pala syang kumain ng Baked Mac. I smiled.

"It's not that we can't have baked mac. May naalala lang ako." 

I told her and she automatically smiled. One of the things I love the most? It's easy to make her smile.

"Anong iniisip mo?"

She asked me and I shook my head telling her it's not really that important. Nag-order na'ko ng baked mac. After naming kumain sabay na din kaming bumalik sa school. Hinatid ko sya sa lobby where I spotted her classmates. I kissed her cheek before leaving her with them. Hindi pa'ko nakakalayo nang may marinig akong hindi ko nagustuhan.

"Grabe! Under ka sa boyfriend mo?! Sus. Magaling pa'ko jan e."

It's Airold. I'm sure. 

"So what? Eh mahal ko e."

Malinaw sa pandinig ko ang sinabi ni Yoona at sobrang lawak ng ngiti ko. I smiled from ear to ear. Pangalawalang beses ko palang naririnig kay Yoona na mahal niya 'ko. Sinabi niyang mahal niya ko one week after her birthday celebration tapos ito na ang pangalawang beses and I know it's really gay pero lumulutang ang pakiramdam ko.

Natapos ang buong araw ko na inspired ako at palagi akong inspired dahil alam kong mahal ako ni Yoona. 

 

***

"Six months na tayo!"

Napatingin ako kay Yoona and automatically napangiti ako. Heto sya't nangungulit nanaman. Six months na nga kami. Hindi ko alam kung pang-ilang beses na niyang sinasabi na six months na kami. Oo nga't six months na kami at maganda ang takbo ng relasyon namin. No major fights at all. Selos at tampuhan lang ang meron kami sa relasyon namin which I think is very common.

"Anong gusto mong gawin today?"

"Gusto ko ng kwek-kwek!"

Napanguso ako. Kwek-kwek nanaman. Isang linggo na kaming nagku-kwek-kwek ng girlfriend ko. Gusto ko na tuloy murahin ang mga kaklase nyang madalas mag-yaya sakaniyang kumain ng kwek-kwek after class hours.

"Anong gusto mo?"

Bigla niyang tanong. Pwede ko bang isagot ang "IKAW"? 

"Bukod sa pagkain ng kwek-kwek, may gusto ka pa bang gawin?"

Nagisip sya. Pinanood ko lang sya. She's cute when she's thinking. Naka-pout sya at walang direksyon ang mga mata niya. I always watching her kahit anong gawin niya. Hindi s'ya halatang mayaman kapag magkasama kami. She's eating street foods, wearing unbranded items, mas gusto niyang bumibili sa mga tiangge kesa sa mall. Mas gusto niya ang mga murang items kesa sa sobrang mahal. Ayaw niyang kumakain sa mga mamamahaling restaurants, gusto niya sa mga carenderia, fast food chain, kahit saan basta abot-kaya.

"Ah! Kain tayo sa McDonalds. Gusto ko ng fries at atsaka ng burger tapos mag-sundae din tayo. Tapos punta tayo ng World of Fun, laro tayo ng basketball tsaka kuha tayo ng mga stuff toys. Tapos bili tayo ng pocket books."

Napatango nalang ako sakaniya. Lahat ng sinabi niya ginawa naming dalawa. Doble ang saya kapag nakikita kong nage-enjoy sya. One time, tinanong ko sya--out of the blue, I asked her kung masaya syang ako ang boyfriend niya. She sweetly smiled and nodded. She stared at me still smiling.

"Airold hurt me so bad. Akala ko nga mahihirapan akong mag-move on dahil sa sobrang sakit. I've been crying myself to sleep tapos the moment I open my eyes parang gripo din sya na tutulo ang luha. But then, you were there, checking up on me, standing next to me, you gave me your shoulders just for me to have something to lean on, you gave your ears just to listen to all of my dramas kahit na para akong sirang plakang paulit-ulit. One day, I woke up realizing that I'm much better--parang nawala. Weird. Pero okay na talaga ako indenial lang siguro. Siguro gusto ko lang talagang sulitin yung heartaches pero n'ong birthday ko and when we kissed, I should be mad pero wala lang. Ngumiti pa nga 'ko diba? Then, there you are, confessing your feelings for me. I was speechless pero alam mo, ang bilis ng tibok ng puso ko. Parang naguunahan nga sila e. Parang sasabog. I didn't feel this when I was with Airold. I may be mean and bad pero siguro kaya I keep holding on to him dahil ayoko ng nararamdaman ko para sa'yo. 

I never imagine being your girlfriend nga kasi you're different. Mas gusto kong maniwalang you're gay kaya I'm comfortable doing things na hindi ko magawa when I'm with Airold, o siguro nage-enjoy ako sayo kasi you're clingy pero hindi ko nararamdamang nababastos ako instead I feel respected. I feel secured unlike Airold na kapag hinahawakan ako feel ko namamanyak ako."

She said and laughed a bit. 

"Every time you're kissing me it always feel the same--it always feels like it's my first time. Every time you're holding my hand I feel extraordinary, pakiramdam ko ang ganda-ganda ko. Every time you're hugging me, I feel so secured. Mas lalo siguro tumindi and uncontrollable the moment I saw how you approached my parents, kung paano mo sila i-trato. You're treating them na parang they're your own parents, I saw mom and dad smiling genuinely kapag kaharap ka. I feel dad's trust in you kapag sinasabi kong ikaw ang kasama ko. You're honeslty so good to be true. Pakiramdam ko you're too much for me to deserved pero palagi mo namang pinaparamdam sakin that I deserved someone like you."

Right now, as I am watching her muching her foods, it's our second round of having McDonalds--katatapos lang naming maglaro sa world of fun at bumili ng pocket books niya. As I watching her, hindi ko mapigilang hindi ngumiti. Sa t'wing naaalala ko ang mga pinagsasabi nya sakin---well, confessing her feelings pakiramdam ko nasa cloud nine ako--pakiramdam ko nananaginip lang ako pero the moment na tumingin sya sakin at ngumiti sabay hampas sa balikat ko dahil ayaw niyang tinititigan ko sya napapatunayan ko lang na it's real. It's freaking real. Hindi ako nananaginip. I smiled even wider.

"I told you not to stare at me."

"I love you."

I said. Ignoring what she said. She smiles sweetly.

"I love you too."

I happily sighed. I never see this coming pero siguro nga it's really unpredictable. Yes, we're still new couple pero hindi magbabago ang nararamdaman ko para sakaniya. Dahil mas tumitindi, mas nagiging makapangyarihan sa lahat ang nararamdaman ko habang tumatagal kami. 

Itong nararamdaman ko para sakaniya sigurado akong hindi magbabago, hindi maglalaho. Dito lang 'to sa puso ko, sakop niya hanggang sa kailali-ilaliman nito. Itong nararamdaman ko ang dahilan kung bakit masaya ako, kontento ako, at kaya kong harapin lahat dahil alam kong nasa tabi ko sya at tulad ng nararamdaman ko para sakaniya, parehas lang kami.

MAHAL NAMIN ANG ISA'T ISA.