(Luhan)Abby's POV

Simpleng estudyante lang ako..Pero may isang lalaking nag papatibok ng puso ko.. at yun si Wilmel..Ang 'CAMPUS HEARTTHROB' Dito sa campus.. madami ngag nag kakagusto sa kanya eh.. at isa na ako doon.. ewan ko ba pero nung makita ko sya halos kumawala na ang puso ko..

"Abby!" napatingin ako sa tumawag sa akin.. Ayann na ang lalaking pinaka mamahal ko.. Ang puso ko gusto ng sumabog..

"B-bakit?" Ano ba 'to! nauutal ako! 

"Pwede ka ba mamayang awasan?" Napaka gwapo nya talaga sa malapitan! *.*

"O-oo naman.. b-bakit b-ba?"  This time nararamdaman kong nag iinit ang mukha ko.. siguro namumula na ako! >.< Teka.. yayayain na nya ba ako mag date?! 0.0 

"Yayayain sana kita sa restaurant nina Paul eh..Bagong bukas.. antayin nalang kita sa gate!" At nag tatakbo na sya..  ito na ba 'to?!

----------------

Ilang buwan na din ang nakaraan..At kami na nga ng pinakamamahal kong tao..Araw-araw lagi syang may bulaklak para sa akin..

"Abby..Balang-araw..papakasalan kita.." out of the blue na sabi nya.. Pero napangiti ako dun at mas lalo nyag hinigpitan ang pagkakayakap nya sa akin..

"Let's make a promise Wilmel..Promise me na hindi tayo magiiwanan.. walang bibitaw hanggang sa huli.." Sabi ko at inilahad ang hinliliit ng daliri ko..

"Promise..Until death Do us Part" at nag pinky promise kami.. at niyakap ko sya..

"We will be forever and ever.." at hindi ko babaliin ang pangako namin.. we will be forever...

"I Love you Abby.."

"I Love You Too Wilmel.." at nanatili kami sa ganitong posisyon..

-------

"Oo ng aeh..one week na din wala si Wilmel.."

"Baka nasa ibang bansa lang?"

"Sus! umalis na yun! nakakaawa naman si Abby.."

Ayan na naman ang chismisan nila.. Nasaan na nga ba si Wilmel?1 week na syang wala eh..Miss ko na sya..At hahantayin ko sya kahit anong mangyari.. diba nga? nag promise kami? Kaya kong mag-antay Wilmel..

"Abby alam mo ba kung nasaan si wilmel?" biglang sulpot ni Era.. Isa sa mga kaklase ko

"Hindi eh.. ni isang text nga o tawag wala.. Pero babalik yun!" At binigyan ko sya ng ngiti.. fake smile..

"Hay..Alam ko nami-miss mo na sya.. kahit nga kami eh.. namimiss na namin yung ka sweetan nyo.. Pero babalik yun!" At nganitian nya ako at umalis na sya..
 

Babalik pa ba sya?

--------

Ilang taon na ba ang lumipas? sobrang dami ng nangyari..Pero wala pa din sya... pero ito pa din ako.. tinutupad ang pangako namin sa isa't isa...

"Anak! Abby!" Narinig kong sigaw.. Agad akong lumapit kay mama.. At niyakap sya.. na miss  ko din  sila.. ang pamilya ko..

"Ano?Kamusta ang America Abby?Oh! Nasaan si Frank?" Sabi ni mama.. si Frank..ang nakasama ko sa America ng 14 taon.. At naging kaibigan at karamay ko..

"Andyan lang po yun eh.. may tatawagan lang daw po..." Sagot ko kay mama

"Ate yung Bag na pinabili ko?" Tanong ni Ara, Bunsong kapatid ko na dalawang taon lang ang agwat namin...

"Andito sa maleta ko!Makakalimutan ko ba naman yun eh tumawag ako nung isang araw paulit ulit ka!" Masayang sagot ko sa kanya..

"Eh Ate yung Sandals?At yung mga make-up na pinabili ko? nabili mo ba?" Pag uusisa ni Arcie, pangalawa sa aming magkakapatid na halos isang taon lng ang agwat namin..

"Syempre nabili ko!Ikaw pa ba naman!" At nagtawanan kami hanggang makadating na si Frank at umuwi na kami..

Buong byahe..Puro kami kwentuhan..Tawanan..kahit papaano ay nabasan ag lungkot na nadadama ko sa biglang pagkawala ni Wilmel..

"Anak tumatanda kana..Wala ka na ba talagang balak magpakasal?Naunahan ka na ng mga kapatid mo oh!" Sabi ni mama habang tinutulungan akong ilagay ang mga gamit ko sa drawer ko..

"Ma,alam nyo naman pong may hinihintay ako eh.." Sagot ko kay mama

"Hayy..Ilang taon na ang lumipas Abby..Hindi mo manlang ba naisip na suklian lahat ng tulong at pagmamahal na binigay sayo ni Frank?Mahal ka nya abby..Kalimutan mo na si Wilmel..Di nya tinupad ang pangako nyo.." Paliwanag ni mama....

Tama si mama..oras na para kalimutan ko sya..oras na para turuan ko ang sarili kong Mag mahal ulit..

'Paalam Wilmel..Ikaw ang sumira ng pangako...Hindi ako..Kaya ngayon bumibitaw na ako..'

----------

"Frank..Sa tingin mo ba kailangan ko na talagang kalimutan si Wilmel?"

"Wag ako ang tanungin mo abby..Pakinggan mo ang puso mo..Kung Handa na yang puso mo..Buksan mo.." 

"Payag na ako Frank..Payag na akong pakasalan ka...."

"TALAGA?!"

"Oo! Promise..Kakalimutan ko na sya.."

"Salamat Abby! Di Ka Mag sisisi!"

-----------------

Ito na ang araw..Naglalakad na ako  papunta sa altar katabi ang mga magulang ko..di ko maaninaw ng maayos ang mga mukha nila dahil sa belo ko..Pero alam kong masaya ako ngayon... Kinuha na ni Frank ang kamay ko at humarap sa altar..sa harap ng pari,sa harap ng Diyos..Paalam Wilmel..Ala-ala ka nalang..

"Mga kapatid..Narito tayo sa hrapan ng diyos para saksihan ang pag-iisang dibdib ni Abby Mendez at Frank Cameros..."

Hindi ako magkakamali..ang boses na yun! Agad kong itinaas ang belo ko..

"Wilmel/Abby" Tumulo nalang ang mga luha ko..

Sya nga..ang lalaking minahal ko..Ang magkakasal sa amin..

Di ko kaya..

Kaya nya sinira ang pangako para magsilbi sa simbahan?

Alam ko mahal nya pa ako...

Wala akong nagawa kundi tumakbo palabas ng simbahan..

"ABBY!"

Ayoko na! Ayoko ng mabuhay! Minahal ko sya! At kahit nakita ko na sya ulit! Malabong maging kami ulit..Pagod na ako..Pago na akong Masakta pa uli.

Ito na ang wakas..Wawakasan ko na ang buhay ko dahil sa sakit na nadarama ko..Ginawa ko syang kalimutan..

*beeeep!*

*boogsh!*

"ABBY!"