NANG DAHIL SA UPCAT

 

~ ~ ~

 

"Sicabeeeeeebs!!!" isang sigaw ang nagpabangon sa akin mula sa kama kong napakaliit at pang solo lamang. Grabe, agos pala yung laway ko sa bunganga ko. Haha :O

 

"Anak ng tipaklong naman Rina oh! Pwede naman sigurong mas malakas pa diyan yung sigaw mo?" napaka sarcastic kong sabi kay Rina, pinsan ko siya.

 

"Eh anong oras na oh? Five thirty na teh, baka hindi mo alam. Anong oras nga pala exam mo? Ay 6:30 lang pala. Okay lang yan, maaga pa masyado. Sige babye. Sa baba lang ako." sabi ni Rina habang----

 

"TEKA? Five thirty na? Oh sht!" napa tayo ako ng hindi oras mula sa kama ko. Ano ba naman yan! Late na naman oh. Ako na yata ang reyna ng lateness >___<

 

UPCAT test na nga pala namin ngayon. At oo, wala akong review. Walang walang walang wala talaga. Kasi kahapon habang binubuksan ko yung modules ko sa kama ko, nagulat na lang ako na natuluan ko na lang pala ng laway yon. Di, joke lang ^___^ Pero may katotohanan yon ng onti. Hahaha!

 

Nagpaka-flash ako habang nagsasabon at nagshashampoo ng buhok sa ulo. Malamang, alangan buhok sa kili-kili diba? Shunga lang. Pero natry niyo na bang ishampoo yon? Hahaha! Hahaba kaya buhok mo dun sa leki leki? XD

 

"Aysha. Sige Sicabebs, tagalan mo lang ng kahit onti. Maaga pa naman talaga eh, 6 o clock pa lang. Masyado ka pang maaga para sa afternoon session!" ang sabi na naman po ni Rina. Anong maaga dun? Eh morning session ako eh! At oo, malapit na talaga ako malate. Lechugas na yan oh!

 

Nga pala, si Rina, cousin ko. Inulit ko ba? Hehehe. Paki niyo P:

 

Sakanila ako nakikitira, kasi ang layo ng original kong tirahan sa Korea pa. Hoho. Oo, half-korean ako. Pero di ako marunong mag-korean. Bakit ba? Kelangan marunong ka talaga mag korean pag korean ka? Unfair naman >___<

 

Yung nanay at tatay ko ay nag aasikaso ng malaking business namin sa Korea kaya dito ako sa Pilipinas. Mas gusto ko kasi mag aral dito, mas maganda ang education dito eh. Yun ang sabi nila, umo-oo na lang daw ako ^^

 

Kung nagtataka kayo kung bakit ayaw ko na lang mag dorm or whatsoeva, eh nagtitipid ako eh. Para pag college na, makakabili na ako ng sarili kong condo. Oh diba, mas bongga! XD

 

So ayon, nagkwento ako habang naliligo. Harhar. Pang-asar talaga, usad pagong kasi ako. Kaya laging late. Pati pa tong exam na to na gusto ko talagang maipasa ay malelate pa yata ako > 3<

 

Nagbihis na ako ng simple lang, t-shirt at jeans plus sneakers.

 

T-shirt na nakalagay, girlfriend material. Lol.

Bigay lang to sakin ni Rina, wag nga kayo! >.< Girlfriend material naman talaga ako eh, pero wala akong boyfriend T___T

 

Still searching. Pwedi ka? Haha. Yak landi.

 

Teka nga, ako nga pala si Jessica.

Most of my friends, classmates, peers, blockmates, roommates, textmates, chatmates, wattpadmates, at kung ano ano pang mates ay tawag sakin Sica! Ang haba daw kasi ng pangalan ko, ba't daw ganon. Aba't malay ko ba. Kasalanan ko ba daw na mahaba ang pangalan ko t(=____=)t

 

"Rinabebs, pahatid mo ko sa shutah mo!" request ko kay Rina na kasalukuyan nasa hapag kainan at nakain ng breakfast. Daya! Gutom rin ako kaso late na nga ako!

 

"Che. Sulutin mo pa yon. Ako na lang maghahatid sayo" sabi ni Rina sabay tayo at kuha ng car keys sa bedside table niya XD Kapal ng mukha neto, sulutin daw? Eh mukhang kabayo kaya yong shota niya. Hahaha! Masamang nilalang kasi ako, kaya mapanglait din XD

 

Mabilis yung naging byahe namin papuntang Los Banos, siyempre sinabi ko kay Rina na bilis bilisan kaya ayon binilisan niya nga. Naiwan nga kaluluwa ko dun sa may bandang expressway eh. Hohoho!

 

"Thanks Rinabebs! See ya later," sabi ko habang nababa na ng sasakyan ni Rina. Wah! Akala ko late na'ko. Dami pang tao sa labas oh~

 

"Welcome Sicabebs~ Good luck sa exam. Wag kang timang~ Annyong~"

 

"Sama talaga ng ugali nito! Babay na! Sunduin mo na lang ako ng 12:30 dito ha. Babush! Mwa!" ang naging huling paalam ko kay Rinabebs.

 

Heto na nga, andaming tao >___<

 

Ang loner ko, wala akong friends na kasabay mag take ng UPCAT T___T Bukas pa daw kasi schedule nila. Ang sama ng kapalaran oh! >__<

 

Pumila na ako dun sa dun sa may Speech Lab, dun daw kasi ako sabi nung test permit. Edi sundin si test permit. 

 

Maikli pa lang naman yung pila. Pero mahaba na rin kahit papano. Ay ano daw yon =___=

 

Sa harap ko ay isang cute at mukhang mabait na babae. Mukhang mapagkakatiwalaan naman siya, kaya kinausap ako. Tinagurian kasi akong FC eh *O*)/ Hohoho!

 

"Hi po! Ako si Sica!" pagpapakilala ko sa sarili ko dun sa babaeng cute.

 

"Hello~ Ako si Nana." sabi naman niya at nakipag kamayan sakin. Same kami ng room, speech lab din.

 

"Nagreview ka?" tanong ko :O

 

"Oo. Haha! Kailangan eh! Ikaw ba?"

 

"Oo din. Hahahaha..." naawa naman ako sa sarili kong di nagreview. Pano naman daw to T___T

 

Di ko na siya kinausap, nahiya ako eh.

 

Tumingin ako sa likod ko..

 

Wow. Gwapong nilalang appeared! Kanina wala yan diyan ah! May lahing kabute si koya? XD

 

Napatingin naman siya sakin, tas iwas din ng tingin.

 

Taray naman nare! Grabe! Pero ANSABEEEH! Same testing room kami. Ahoho! Manlalandi yata ako. De joklang. Di nga ako nagreview eh! T___T

 

"Pakilabas na lamang ho ng mga test permits niyo, at pakisabi rin kung may deficiencies pa ang mga test permits niyo. Pasabi niyo na agad samin." sabi nung isang matandang lalaki dun sa may harap. Anlayo niya >__<

 

Di ko makita, yung buhok niya lang na kulay white ang nakita ko. Bwehehe. Dami na kasing tao sa unahan.

 

Sumulyap uli ako kay Kuya na nasa likod, nagulat naman daw ako kasi nakatingin din siya sakin.

 

Umi-smile na lang ako ^___^ FC mode eh.

 

Inismiran niya lang ako. WTF!

 

Grabe ha, effort ko ngumiti tas siya hindi ngingiti. Bastusin tong gwapo na to ah! Halikan ko kaya? De JOKE LANG! :D

 

Pinapunta na kami sa taas. Nandun kasi sa taas yung speech lab.

 

At mahabang proseso pa ang nangyari. Tagal kaming papasukin.

 

Chineck pa yung mga permits at pinahiwalay yung mga left handed at kung ano ano pang kaechosan ng UPCAT supervisors >__<

 

Ang tagal, nangawit ang bunganga ko kakangiti sa mga taong dumadaan. Hehe. Friendly effect lang XD

 

Si Kuyang nasa likod, ayon gwapo pa rin. Haha! Joke! Hindi niya ko pinapansin. Bastusin talaga! Hmp!

 

So ayon, after the long wait...

 

Pinapasok na rin kami! XD

 

Magkatabi pa kami ni Koyang Gwapo ^___^

 

Hohoho~ Thank you Lord for giving me such a handsome seatmate!

 

Ay bastos. Dapat maghihingi ako ng knowledge para sa exam eh. Iba yong lumabas. Bastusin.

 

Teka, idescribe ko muna si Koya sainyo :D

 

Naka varsity jacket siya na red at short pants at vans na shoes. Oh diba, pormang porma si Koya! XD

 

Gwapo na, damit pa lang. Pano pa kaya yung face? Harhar! Sige lang Sica, maglandi ka lang ng mamaya ay wala kang masagot sa exams.

 

Nagsalita na yung speaker or proctor ng kung ano anong instruction.

Grabi teh! Andaming kaechosan nung proctor. Lalagyan yung scratch paper pati ng pangalan at signature at kung ano ano pa. Grabe, iscascan pati to? Wala naman ako isusulat dito eh. Hahahaha!

 

So ayon, pagkatapos ng mahabang pagsasalita nung proctor, pinagsimula na kami sa exam. Tae akala ko naman sobrang hirap nito.

 

Medyo mahirap pero di ganon kadali. Hahaha! Sige maguluhan kayo sa explanation ko XD

 

Napansin ko lang panay tingin sakin ni Koyang Gwapo :">

 

Syempre eto naman ako kinikilig, pero pasimple lang XD

 

 

Nahulog yung scratch paper ni Kuya, kaya ayon pinulot ko, mabait kaya ako XD

 

Nakita ko yung scratch paper niya na may naka sulat na letters.

 

Ba't hindi numbers?

 

Nakalagay:

 

Hi Miss. Pahingi number mo. Pwede?

 

Ay sino kaya tong echoserang hiningian ng number ni kras? Grabe! Bagong crush pa lang may kaagaw na agad T___T

 

Inignore ko na lang yon at binalik ko na kay Kuya yung sulat at nagpatuloy na rin sa pagsasagot.

 

Ang hirap ng Mathematics, grabe! Na-exercise tuloy mga brain cells ko. Harhar.

 

 

"Miss paabot naman," sabi nung katabi ko. 

 

Ay O EM! Si Koyang Gwapo pala yon, kinakausap niya ako. Hahaha!

 

Inabot ko uli yung scratch paper niyang nahulog na naman, at nakita ko uli yung message niya.

 

Pero O___O

 

Nagiba yung message..

 

Eto na nakalagay:

 

Hi Miss. You're so adorable. Can I have your number?

 

TAE KASI >3 <

 

Sino ba tong miss na to? Ako ba? Ako ba? :O

 

Hindi masamang magfeeling. Kekeke!

 

Binalik ko na lang kay Kuya yung papel, ayoko ngang mapagsabihan ng paki-elamera. 

 

Napansin ko namang napa-face palm si Koyang Gwapo dun sa upuan niya. Ano kayang problema? Naalog din siguro brain cells niya sa Math. Tsk tsk.

 

- - -

 

After 20 minutes..

 

Hala! Last subject!

 

Ayan na patapos na! At yon, tapos na rin ako. Harhar. Suspense lang ako.

Excited na akong lumabas sa malamig na kwartong yon. Para akong tinutusok ng yelo eh. Mwahaha.

 

Ang tagal kaming dinismiss. Grabe langs XD

 

After 13 minutes 29 seconds and 1.5 milliseconds.. pinalabas na kami. OHA! NABILANG KO! XD

 

Nauna ng lumabas si Koyang Gwapo. Babye Koya T___T See you in another world. Sayang naman, di ko napicturan.

 

Or nakuhanan yung number! Hanggang ngayon, intriga pa rin ako sa Miss na tinutukoy niya sa scratch paper niya T__T

 

 

 

Anyway, nandito na ako sa labas ng CAS Annex 2, dito kasi yung testing room ko, este testing building.

 

Ang tagal ni Rina! MAYGAAWWWD!

 

Wala akong payong at umuulan oh! Grabe naman!

 

 

 

Nagulat na lamang ako ng may isang itim na payong ang pumaibabaw sa ulo kong konti na lamang ay mukhang basang sisiw na.

 

Napatingin ako sa nagpayong at...

 

 

O___O

 

O EM! Bakit ang gwapo?

 

Este, O EM, ba't niya ako pinapayungan?

 

"Miss, basang basa ka na oh." sabi niya habang nakangiti.

 

Si Koyang Gwapo ^____^ Oh gosh...!

 

"Ay. Wala kasi akong payong eh. Wala pa yung sundo ko T___T"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mahabang katahimikan ang namagitan...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Ganun ba.. Alam mo ba miss, kanina ko pa tinatanong yung number mo.. Pero ayaw mo naman ako sagutin.." sabi niya O///O

 

"HA? Di mo kaya ako tinatanong!" sabi ko sa kanya, di naman talaga niya kasi ako tinanong eh. Diba? Diba!

 

"Tinanong kita. Dun sa ano... Sa... Scratch paper." nahihiya niyang sagot.

 

Tameme mats naman daw ako dun >///< Kinilig eh.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Ah ganon ba.. Di mo kasi tinanong sa personal.."

 

 

 

 

 

 

 

"Haha... Sorry torpe, ganda mo kasi ^___^"

 

 

 

 

*THE END*