(A/N: medyo mabilis po yung pangyayari dito sa chapter na to at yung susunod, pasensya na po)

Chapter 1

Julia Futaru (Pov) 

I’m Julia Futaru and its obvious that I am a half Japanese.17 yrs old, born on 14th day of September. A 4th year student. My parents are both leaving in Japan. My mom is a manager of a Clothes company while my papa is a sales executive of a big company. O.A ba? Nakakahiya naman sa work nila. I don’t like sports but I love singing pero correction I did not say magaling ako. Nagjo-join din ako ng Cosplay Event sa Manila.

 

“Oh my ! Wala na akong toothbrush and I need to buy immediately. Hope may malapit na convenient store dito” hindi ko alam kung saan ako maghahanap.

Nagpaikot-ikot pa ako para makahanap lang ng mabibilhan.

“San ba dito?” hindi ko mahanap yung kailangan ko.

 

Malas naman oh. This is not my day!!! Nahihiya akong kumuha ng mga pangpersonalize na bagay  nakalimutan ko rin kasing bumili ng-- alam niyo na yun wag niyo na akong tanungin. Dahil kakatransfer ko lang ng house kaya hindi ko alam yung pasikot sikot dito. May malapit pa na lalake dun na nakatayo. Hintayin ko nalang siyang umalis hindi kasi ako makakuha ng.. uurgh ang hirap sabihin. NAPKIN.

Hmmn he is so charming, sa malayuan mukha siyang mayaman. Meron siyang maputing skin, matangkad at maganda ang pangangatawan na kaiinggitan ng ibang kalalakihan siguro nga model to.

“Hay sa wakas!!! All I need to do is to pay these thing in the counter” pumunta ako sa counter para magbayad at gusto ko narin umuwi nagugutom narin kasi ako.

Cashier: ma’am it’s 163.00 pesos

Nasa likod siya yung lalakeng gwapo kanina. Magkasunod lang kami. Inabot ko na ang bayad ko at mabilis akong umalis.

“What a relief” nasa pintuan na ako ng bahay.

 

Nag beep ang cellphone ko. It’s a text message coming from Clair.

 

“Girl sabay tayo tomorrow papuntang school okay. Sunduin nalang kita dyan house niyo. I will bring my car”

Clair, is my best friend as in BFF. Pareho kaming nagstay sa Japan for 5 yrs. Were both a cosplayer.

 

Maaga ako natulog para bukas. Sinet ko narin yung alarm clock para sure na hindi ako late. Kung itatanong niya mag-isa lang po ako dito sa house. Kawawa nga ako dahil hindi ako marunong magluto ng pagkain.

 

********

 

Andyan na si Clair pano ko nalaman kanina pa niya kasi pinapatunog yung sasakyan niya. We're both excited for our first day in school here at the Phil. Ang cucute ng uniforms, a blue checkered short skirt, a black high socks, a white long sleeves with blue tie and blazer definitely is a private school. It seems that we're wearing a cosplay uniform.

Tamang tama lang ang pagkarating namin sa school. We're not late.

The bell ring. Time na!! excited to meet new friends, crushes and of course enemies hindi mawawala yan. Sabay kaming pumasok ng room ni Clair. I'm glad kasi classmate kami, kasama ko siyang mag-aadjust. Hinintay lang namin yung teacher namin.

 

Pagkarating ng teacher namin chineck kami isa-isa.

 

Teacher: Guys why kulang kayo ng isa? you are supposed to be 50 in this class. Ah o.k maybe his absent for this day. Let’s proceed to our class room policies.

Walang new parang ordinary class day lang. Walang ginawa.

Time na. We have a great day in our school. Syempre first day so ano inaakala niyong gagawin namin. Yun paulit ulit kaming nagpakikila sa ibat-ibang subject. Boring nga eh. Pagkatapos ng class umuwi agad ako.

I need to sleep early for tomorrow’s class. 

 

(2nd day of school)

 

Nagulat ako may nakaupong lalake sa upuan ko and he seems familiar. Napatitig ako sa kanya. His so charming. Charming? ah naalala ko na siya ung lalakeng nakita ko sa convenient store. Nilapitan ko siya para kausapin.

“Excuse me that chair is mine” hindi niya ako tinignan. Nice talking to the polluted air.

Hmmn parang walang narinig. Tinapik ko siya para mapansin niya ako.

“Anong problema mo?” ~___~ sa wakas napansin niya rin ako

“Ako nakaupo dyan” tinuro ko yung upuan na inuupuan niya.

“Ah o.k sorry. Hindi mo ba nakikita na may bakante doon  and you can sit there. I don’t like to stand and transfer” napatingin ako sa tinuturo niya, yun yung upuan sa tabi ni Clair. Medyo madugo sa ilong yun ah. Nasa America ba ako?

 

Nakakainis!! pagbibigyan ko siya ngayon. Sayang ang gwapo pa naman niya ang pangit ng ugali. Tumabi nalang ako kay Clair.

 

“Ang gwapo niya best.!!!”

“Sino?”

“Yun oh!!” then she pointed that boy, yung nakakainis

“Gwapo nga mayabang naman”

“Bakit mayabang? kilala mo ba siya?”

“Hay naku next time ko nalang sasabihin sayo ”

“Ah o.k basta like ko siya” haliparot talaga tong kaibigan kong to.

 

(Class Time) 

 

Teacher: Oh so you are the 50th student? why? anong reason kung bakit ka absent on the first day of our class? o.k I will forgive you this time but please avoid absences and please introduce yourself in front.

“Hi! I’am Migs Flores the grandchild of Robert Tan Flores our school coordinator” nagtilian yung mga babae kong classmate. 

 

Migs profile 

Yup, it’s true he is the grandchild of our school coordinator. He came from a rich family. They have businesses in China and Taiwan.

 I think sikat rin siya sa school and besides may maipagmamalaki siya. Kaso nga lang bumagsak siya when it comes to attitude. Wait napaka judgemental ko ngayon ah. Hindi ko pa nga siya kilala ng lubusan umaandar nanaman pagkajudgemental ko.

Well nagstart na yung mga teacher namin na magturo ng kanya kanyang subject. Medyo terror yung iba in my own opinion.

 

(Class Ended)

 

“Julia,sorry I cannot come with you”

“Clair, its o.k basta best just text me if you need something”

“I really want to go with you pero kasi we have a meeting”

“Best don’t worry its o.k, sige bye!! I’ll go first”

 

May time pa ako, gusto ko munang maglakadlakad. Mas maganda sana kung may kasama akong namamasyal.  Nagcoffee muna ako sa starbucks. 

 

“Oh M!!  si Migs his here. Iniwasan ko siya ng tingin. Badtrip nakita ko nanaman siya. Nang iinit nanaman ulo ko sa ginawa niya kaninang umaga” 

Nagulat ako dahil umupo siya sa tapat ko. Ano nanaman balak niya. Yumuko lang ako para hindi niya makita na ako to.

 

“You’re alone?”

(Hindi ba obvious)“ Ah oo wala akong kasama”

“I think I know you!!!”

(Dahh classmate tayo heller )“Ah yup classmate tayo”

“Ah yes, you are the rude girl who keep on disturbing me while I’m reading my book” ito nanaman madugo sa ilong.

“Excuse me, ang kapal mo rin no. Dah ikaw kaya ang bastos”

 

Tumawa siya. Nakakainis ang tawa niya. Parang nang-aasar.

 

“You are so stupid. Remember I ‘am related with our school coordinator so there for lahat gusto makukuha ko” syet nagtagalog nga siya pero ang iksi.

Tumayo ako sa kinauupuan ko. Napalakas yata ang pagtayo ko napatingin kasi halos lahat ng staff at customer sa starbucks. Iniwan ko siya sa table. 

 

Sa wakas nakauwi narin. I need to rest. Nakakainis talaga yun. I open my bag. Bakit di pa nagtetext si Clair. O_O Oh my I cannot find my cellphone . MEMORY MEMORY recall. I remember it, I left it in my table. Oh no baka nasa kanya. Ang malas naman ng araw nato oh. Why does it need to end up my night like this. It’s all your fault Migs. You will see may araw karin. Makakabawe rin ako sayo. Uurgh badtrip. I am so mad with you.

 

Migs Flores (Pov)

 

That girl is really a stupid. Napa careless grabe. I would like to check her cellphone pero pagnalaman niya I’m sure she will burn up. By the way she’s interesting.

 

(Morning at school)

 

Julia Futaru (Pov)

Gusto kong lapitan si Migs para tanungin kung na sa kanya ba yung cellphone pero di ako makakuha ng timing. Busy siyang nagbabasa ng book at baka iba ang isipin ng mga classmate ko. Hinintay kong tapusin ang first subject namin. Tamang tama tinigil niya na ang pagbabasa. Ito na ang tamang pagkakataon. Nilapitan ko siya at kinausap.

 

 “Excuse me Migs pwedeng mag tanong?” tinignan niya ako

“Sa tanong na yan, sa tingin mo di ka pa ba nagtatanong” easy wag mainit ang ulo

“Ehmm may nakita ka bang cellphone sa table nung nasa starbucks ka”

 

May nilabas siya sa bulsa niya at yun nga ang cellphone ko

 

“Ito ba? so sayo to ?” tumango ako

 

Ibinigay niya sakin yung cellphone ng maaayos. Naisipan kong kausapin siya ng matino.

 

“Diba ikaw yung leader ng Tennis Club”

“Oo, bakit?”

“Balak ko sanang magjoin”

 

Napatingin siya sakin nung sinabi kong balak kong magjoin ng kanilang club. Sabagay nagulat din ako kung bakit ko nasabi yun. Patay hindi pala ako marunong maglaro ng Tennis. Nasabi ko lang dahil sa pagbalik niya sakin ng cellphone. 

 

“Ano sabi mo magjojoin ka?”  then he laugh

“Eh bakit may problema?”

“Sa lagay nayan? napaka careless mo na nga” tinignan ko yung sarili ko. Anong problema sa kin? normal naman ako ah.

“Edi wag!!!!” 

 

Tumayo siya at nilapit niya yung face niya. Mga isang ruler ang pagitan ng aming mga mukha. Mas gwapo siya sa malapitan may piercing siya sa right ng kanyang teynga at may dimples sa baba ng bibig although maliit lang.

 

“Ok if you really like to join it’s fine” 

 

Ngumite siya at umalis. Napatahimik lang ako. Ano ba to kainis ang daming club ang pwedeng salihan. Kasalanan yan ng cellphone na to. Itatapon ko sana yung cellphone ko ng matigilan ako, mahalaga kasi to. Bumalik lang ako sa upuan ko.

 

“Wow! kaingit close kayo ni Migs. I thought galit ka sa kanya” shinake ko yung head ko with my two hands.

“Clair, no it’s not what you think, he gave back my cellphone”

“Wow, nice gwapo na nga mabait pa. Nakakainggit ka, by the way would you like to go with me? ”

“Saan?”

“Gusto kong magshopping after this class.”

“Ok matagal narin akong di nakakapag shopping”

 

After class we went to a mall at dun kami nagshopping ni Clair. I took a nice dress and it seems cute. After that we went to a classic Resto, dun na kami nag dinner.

 

“Best, I’m happy kasi sinamahan mo akong mag shopping”

“Hmmn nag-enjoy din naman ako” nag smile ako. Obvious naman na nag-enjoy after buying those three pairs of sandals.

 

Nagpunta kami sa parking lot. Hindi makalabas yung car ni Clair kasi may nakaharang. Kung titignan mo it’s not an ordinary car. Maybe mayaman ang may-ari nito. May narinig akong dalawang lalakeng nag-uusap papalapit sa car na nakaharang sa likod namin. That guy is familiar. Guess what it’s Migs may kasama din siyang lalake and his handsome. Lumabas si Clair sa car . Napikun ata siya sa car na nakaharang. Hindi niya ata napansin na si Migs ang pumasok sa car nayun. Kinatok niya yung mirror ng driver sit nong car.

 

“Excuse me pwede po ba lipat niyo muna yung car niyo”  

 

Bumababa ang isang lalake sa car. Halos magkasingtangkad lang sila ni Migs. May pagbrown ang hair niya pero hindi halata yung kulay. From a distance he seems mabait naman. Bumababa narin ako sa car ni Clair nilapitan ko silang dalawa. Kasabay ko bumababa rin si Migs sa car nayun.

 

“Hmmn ang swerte ko naman .Ang luwang luwang ng mall na ito dito pa tayo nagkita” Ang sabi ni Migs sarcastically

“You know them?” sabi ng lalakeng kasama niya

“Yes, actually they are my classmate”

“Oh, really !” agad agad siyang nagpakilala

“Hi! I’m Aldrin”

 

Pinakilala kami ni Migs sa kasama niya.

 

“Aldrin, this is Julia and this is Clair”

“Migs, cute pala yung mga student sa school niyo and now I have the reason to transfer”

"Cute?" tinignan niya ako up and down.

"You're right their cute" tapos nilagay niya yung kamay niya sa ulo ko. Yung parang minamaliit niya ako. Itong lalakeng to napakasarcastic, BWESIT!!!

 

Natuwa ako sa sinabi ni Aldrin compare mo sa sarcastic na si Migs.

Maggagabi na kaya nauna na kaming umalis.

 

(Morning at class)

 

Papasok na kami ni Clair ng room ng may naggreet samin ng good morning si Aldrin pala yung kasama ni Migs kagabi.

 

“Good morning!”

“Good morning Aldrin & Migs” 

 

Hay naku nag pacute nanaman si Clair. Nagsmile lang ako. Tinutoo ni Aldrin ang pagtratransfer ng school.

 

Sabay sabay kaming naglulunch but not always inside the school. Lumalabas din kami paminsan minsan. Naging magkakasama kami sa school but still si Aldrin lang yung kaclose namin, no choice lang si Migs kaya sumasama rin siya sa amin.