MinHyuk's POV

Wala akong sundo sa hapong ito kaya naisipan kong maglakad papunta sa bus stop station para mag bus kesa sa mag taxi ako na sobrang mahal ng pamasahe. Out of town kasi sila Kuya Ivan at Kuya Dave eh kaya walang susundo sakin ngayon. Pag dating ko sa bus stop station may nakita akong babaenf naka puti, mataas ang buhok at naka-yuko.

Tumabi ako sa kanya, sinubukan kong silipin ang mukha niya pero masyadong makapal ang buhok niya kaya hindi ko nakita ang mukha niya. Sa kilos at pananamit niya mukha siyang anak mayaman at parang anghel. Ilang minuto ang lumipas hindi parin kami nag-uusap, deadmahan lang kami hanggang sa dumating yung bus.

Madaming tao nung oras na yun kaya pagdating ng bus nakalimutan ko na siya, umupo naman agad ako sa may gitna ng bus ng walang katabi. Maya-maya may nag tanong kung may katabi ako, pag lingon ko yung babaeng katabi, sa wakas nakita ko na ang mukha niya, ang ganda niya!

Girl: Excuse me? May katabi ka ba?

MinHyuk: Ha? Ikaw yun! Yung babae kanina! Ah... Wala! *smile*

Girl: *smiles* Thanks *smiles again*

MinHyuk: Magpapakilala ba ako o hindi? Bahala na nga si Batman! Hello! Ako nga pala si MinHyuk, ikaw? Ano pangalan mo?

Girl: *smiles* I'm nadine. *smiles again*

MinHyuk: Nice name! *smiles* Ang ganda niya promise!

Nadine: Thanks. Ikaw rin, may maganda kang pangalan. *smiles*

MinHyuk: Ah... Hehehe! Ano ba tong ginagawa ko? Kung andito pa sila kuya pinagtawanan na nila ako.

Sa sobrang pagod na rin siguro kaya nakatulog ako, pag gising ko kami nalang ni Nadine ang pasahero. Tahimik lang siya at mukhang may iniisip, pagbaba ko bumaba na rin siya. Hindi kaya magkapitbahay kami? Imposible! Ayaw ng mga kuya ko ang magkaroon ng kapit-bahay kaya nagpatayo sila ng bahay sa tuktok ng bundok,