Alam niyo ba yung feeling na mahal mo yung tao pero hindi kayo pwede kasi magkaiba kayo ng buhay? Mataas siya tas nasa baba ikaw kasi yun ang nararamdaman ko ngayon.

May minahal akong tao na mas iba yung buhay kaysa saakin…. She’s a former k-pop idol at akala ko pwede kami since on hiatus siya not until kailangan na niyang bumalik. 

“Gusto mo ba na bumalik ako?”

“Bumalik sa pagkanta?”

“Oo naman, gusto kitang makitang kumanta ulit at kapag bumalik ka… pangako ko sayo susuportahan kita hangang sa makakaya ko”

“Alam mo.. minsan nakakalimutan ko kung gaano ka inosente minsan”

“Bakit?”

“Susuportahan mo parin ba ako kahit sabihin nilang dapat maghiwalay tayo?”

Akala ko magiging okay kami since masaya kami pero lagi nalang siya binibisita ng manager niya palagi sa dorm namin. 

Akala ko niloloko lang ako ni Karina kaya ako na gumawa ng paraan na layuan siya ng manager niya. 

“Tigilan mo na si Karina! Hindi na pwede yung bisita bisita doon sa bahay namin!”

“At sino ka para pagsabihan ako? Ilang taon ka na nga ba? 21? 22? parang di ka pa nga tapos sa college”

“Ano meron? Layuan mo si Karina!”

“Di ko alam kung sadyang tanga ka ba or bobo kasi hindi ako yung nagdedecision.”

“Alam mo ba na hindi makakatulong kay Karina na may girlfriend siya? Kaya tanungin mo yung sarili mo kung sino ang dapat lumayo saatin.”

Pagkatapos ng usapan na yun hindi ko na siya nakita ulit… lahat ng gamit niya sa bahay wala na. Hindi ko na rin siya macontact. 

Alam niyo ang hirap hirap ng ganito yung iniiwan ka ng walang dahilan tas ikaw naiwang magisa at di alam kung anong problema sa inyo?

Kahit masakit kinaya ko ang mga araw o mga buwan na hindi siya nakikita kahit miss na miss ko na siya…

“Tapos ka na?”

“Oo”

“Kain tayo?”

 <