matumal ang mga readers ngayon sa aff ah? or yung story ko lang? tapusin na natin to para wala ng iisipin ako.

...

Yu's Residence's

Simula nung umuwi si Jimin, puro iyak nalang ang ginawa niya sa loob ng kwarto hangang sa mag gabi.

Sobrang lakas ng hagulgol niya yung tipong maririnig na sa labas ng bahay nila.

Pagkatapos tignan ni Minjeong yung scrapbook niya, agad naman siyang nagimpake at nagbihis dahil aalis na nga siya para sa training camp. 

Napag desisyonan ni Minjeong na pumunta sa bahay nila Jimin dahil alam niya sa sarili niya na mamimiss niya ito kapag umalis na siya.

Dalang dala ni Minjeong ang scrapbook papunta kanila Jimin at nung nasa front door na siya bigla naman siyang huminto at inilapag ang scrapbook sa may hagdanan ng bahay nila Jimin.

"Pwede ba akong humingi ng pabor? Huwag na huwag mo siyang liligawan"

At umalis na nga si Minjeong, di bali na hindi niya nakita si Jimin muli nung gabi na yun pero atleast na sabi na niya ang totoo na gusto niya rin si Jimin.

Habang umiiyak si Jimin sa may desk niya sakto namang dumaan si Minjeong sa may baba ng bintana niya.

Hindi ko masabi na nadinig ba ni Minjeong ang iyak ni Jimin or wala siyang nadinig. Pero isa lang ang masasabi ko, pareho silang nasaktan at hindi ito ang tamang oras para sa kanila.

...

9 years later...

Bumaba na si Minjeong sa motor niya at kinarga yung baby tas pumasok sa isang malaking building.

tumingin naman si Minjeong doon sa babaeng may kausap na client tas kumaway naman ito sa kanya.

Lumapit naman ang babae kay Minjeong at kinausap yung baby.

"Hello, handsome" sabi nung babae sa baby.

"Inaantok hmm?" tanong niya sa baby tas kinuha yung baby kay Minjeong.

Tinanggal naman ni Minjeong yung baby carrier at inilagay sa gilid ng la mesa.

"Sorry ah? lagi kitang inaabala" sabi nung babae kay Minjeong.

"Wala yun saakin, parang anak ko na rin naman siya" sagot naman ni Minjeon