Freshmen Year, 2nd Semester

"Hey, it's your dream. What's with the long face?"  Naupo ako sa tabi ni Minju. Para itong na-stuck sa void at hindi alam ang gagawin. "It's my dream, Alas. But how about you?" she looked at me, her 

"Anong ako? Masaya naman ako sa archi, Min." I gave her a reassuring smile. "That's not what I'm talking about, Ace." Inabot ko sa kanya ang ice cream na kinuha niya rin naman, matamlay nga lang. 

"We'll be fine on our own, Min. Maybe, you can try muna and experience it, if ayaw mo or hindi ka masaya, bumalik ka dito, and kung pwede pa, maybe we can try again. Kilala mo naman ako diba? Hindi ko keri yung very very long distance relationship, atsaka mahal ang plane ticket 'no!" I tried joking. 

"You know what? Tama ka. Pwede naman akong mag-try muna at kung hindi talaga para sa akin 'yon, edi babalik ako." Napakunot ag noo ko. "Inulit mo lang sinabi ko, Min." Parehas kaming natawa.

I made sure na hindi niya makikita yung lungkot sa mga mata ko. I want her to be always there, want to keep her close but I don't want to be the reason why she can't pursue something that makes her happy. Okay lang, whenever I see her eye smile when she's doing something she loves, gumagaan pakiramdam ko. Ewan ko ba, iisipin ko na lang siguro yung mata niyang nagiging crescent habang nandoon siya. 

"Kung pwede pa, try ulit natin?" She asked. I nodded and smiled.

Kung pwede pa.

-

"Ikaw? May gusto- no, in love kay Minju? Seryoso ba? Bakit?" Binato ni Lia ang isang can ng beer- buti na lang walang laman. "Anong bakit? Hindi ko rin alam?" I've never seen Lia na ganitong sobrang confused. Na parang hindi niya rin maiintindihan yung nararamdaman niya. 

"Hindi naman mahirap magka-gusto kay Minju." Uminom siya sa can niya at bumuntong hininga. "The worst part is, feel ko ako pa magiging, you know? Hard to understand? If yun yung tamang term." Tumawa ako. 

"Makapag-salita naman akala mo sila na." Inirapan niya ako at nanahimik na lang.

"Joke lang, 'to naman." Bawi ko. Kasi naman, mukha talaga siyang dehado. "One thing I have to tell you na lang, mahahalata mo naman if Minju feels the same way. Expressive si Minju and she doesn't like playing guessing games." 

Lalo lang atang lumugmok ang mukha ni Lia. "Hala si Lia! Don't tell me one-sided?" 

Hinampas ako nito. "I don't know, okay? Hindi naman siyang nagpaparamdam gaya ng sabi mo!" She whined. Napahiga na lang ako sa sahig habang sapo-sapo ang tiyan, grabe, the mighty Lia na hindi pumapasok sa long-term relationships, na-iwanan sa ere? Ni Minju? Now this is something.

-

"Hoy, magkasama daw kayo ni Lia kagabi?" I groaned in pain sa pag-akbay sa akin bigla ni Ryujin. 

"Oh eh ano sa'yo?" Tanong ko rito. "Nagtatanong lang! Bakit ba naksimangot ka diyan? At bakit di mo kami inaya kagabi, buryong-buryo ako sa bahay, pinauwi ako ni papa." Hala, kailan kko tinanong? Charot. 

"Kinuha kasi ni Rina ulit si Summer. Pinasabay niya ng kuha kay Lia kanina pag-alis." Gusto ko sana sabihin na sinundo lang rin siya ni Minju kaso mas madaldal pa si Ryujin sa sirang kotse na maingay.

"Ay oh bakit ka naasar?" Nakakunot noong tanong nito. 

"Di ko rin alam." Sagot ko at tumawa. 

"Hala, guard may baliw!" 

"Gago!" Binatukan ko ito dahil napatingin ang ibang mga nanahimik sa gilid. 

"Hindi ba mas okay 'yon? May mag aalaga kasy Summer habang nasa school ka. Atsaka, spoiled kaya si Summer kay Rina." 

"Eh ayon na nga, tumatamad kaya si Summer dahil ini-spoil ni Rina, palagi pang nakakarga, aba." Tinaasan ako ng kilay ni Ryujin. 

"Teh, mas worried ka pa kay Summer kesa kay Zero noon ah, eh hind