Pagka tunog na pagkatunog ng malakas na alarm ni Wendy, napabalikwas siya dahil naalala niyang hindi na siya tambay lang sa kwarto dahil siya ay may trabaho na. Tinignan niya ang orasan at nagmadaling kumilos dahil malelate siya sa kaniyang second day sa trabaho kahit sila ng pamilya niya ang nag mamay-ari noon.

Matapos niya maligo at mag-ayos, wala na siyang time kumain ngunit nakita niyang may iniwang breakfast ang matalik na kaibigan sa lamesa nila with the note saying, “Alam kong malelate ka kaya ito tinapay kainin mo habang nasa biyahe ka. - Mapagmahal mong kaibigan, Seulgi” napangiti si Wendy sa ginawa ng matalik na kaibigan kaya naisipan niyang i-text si Seulgi. Nang ite-text niya na sana ito ay nanlaki ang kaniyang mga mata sa gulat dahil nakita niya ang message na galing sa Unknown number, at kaniya niya itong binasa. Mas lalo pang nanalaki ang mga mata nito dahil sa mga nabasa at pagtatantong ang nag message na iyon ay walang iba kundi ang kaniyang cru-manager na si Irene.

Unknown Number

“Good evening :)”

“I’ll send you here the details nalang about the travel I said earlier”

”You must pack your items should last for around a week because we will be staying there in Manila for a week. Aside from that, after my discussion with the investors, we can go anywhere.”

”Do you have any questions?”

”Are you asleep?”

”Did you forget that we will talk about this now?”

”Or you did not save my phone number??”

”You better reply Son Seungwan”

”Are you asleep already?”

“You must be tired. Sleep tight, Wendy”
 

-----------------------------------------------------

Di mapakaling pumasok si Wendy sa RV Shop kung saan lingon sya ng lingon kung saan-saan. “Hoy bakla, sino hinahanap mo?” bungad sa kaniya ni Yering makulit. “Wala ah” kabadong sabi nito at