You're intertwining your soul with somebody else.

Somebody Else
Please Subscribe to read the full chapter

Minjeong's phone:

kwatro dos girls 🍻💫

Ning: Malapit na maguwiannnn~ excited na akong magwalwal HAHAH

Aeri: Same! Party nga pero it's minjeong's last day naman hmp

Min: Miss mo naman agad ako bebe aeri 😔🖐 lika dito hug kita

Aeri: Ewwww libre mo na lang kami drinks maigi pa

Yeji: Waddup Min, libre mo nga mamaya?

Min: Dapat ako nga nililibre nyo kasi last day ko na 🙄

Aeri: Exactly, kasi hindi mo na kami makakasama. chz

Min: May hug pa naman ako sayo enebe donchu wori

Aeri: MINJEONG PLS 🤮

Ryu: Harot mo talaga kahit kailan minjeong

Min: Sa inyo lang naman guys 😚

Ryu: Ayun naman pala! Kaya libre mo na ha final period walang bawian no erase lock tapon susi

Min: Ugh.. fine

Yeji: YOWNNN

Ning: Yasss 😍😍

Aeri: Kami na ang bahala sa food

 

Minjeong could only shake her head as she looked at her phone. Nasa meeting parin ang boss at supervisor niya kaya nakakapagchat siya sa mga kaibigan niya. Bawal kasi ilabas ang phone or rather, bawal gamitin ang phone during working hours. Distraction daw ito sabi ng head ng company.

Napaisip si Minjeong. Pano na lang kaya kapag nagkaroon ng emergency? 

 

Minjeong's phone:

kwatro dos girls 🍻💫

Min: Oks no prob ssob 👌

Ning: Jimin yoohoo

Ning: Alam kong hindi ka busy kasi nags-seen ka

Ning: Sumama ka mamaya ha

Yeji: Oo nga girl kahit ngayon lang

 

Minjeong unconsciously bite her fingernails as she sees Jimin on read. Lumabas ang sumasayaw na three dots na which it took long bago pa mawala.

Nagdadalawang-isip na kaya siya? Nah, hindi yan sasama for sure. As usual naman.

 

Minjeong's phone:

kwatro dos girls 🍻💫

Jimin: Sure girls! I'm in 😊

Ryu: Yes!! Kumpleto finally ang tropaaaa

Yeji: Kung hindi pa magreresign si minjeong eh noh

Min: Awit naman. Ganyan naman kayo hmp

Jimin: hahahahah

 

I can't believe na sasama siya. Hindi po ako kinikilig lord hindi talaga ack!

Minjeong squirmed subtly in her seat. Her mind was screaming internally habang hirap siyang magpigil ng kilig. Who would've thought nga naman na sasama si Jimin?

Suddenly, hindi na siya makapaghintay na magchime ang bell. Good thing tapos na siya sa final interview at clearance. Tapos na din siya magendorse ng activites sa kanyang colleagues. Nakapagayos na rin siya ng mga gamit sa desk niya na ngayon ay malinis na at walang bahid ng kahit anong pagmamay-ari niya.

Aalis na talaga siya.

At sana sa huling pagkakataon, magawa na sana niya ang dapat niyang gawin.

 

 

I could at least try.

 

 

The bell finally chimed at everyone gathered around Minjeong. She thanked her department, QA/QC, for all the support and guidance during her working years. She even cried because of the warmful words of encouragement and good luck she received from them.

 

Mami-miss ko kayong lahat.

 

 

=========

 

Everyone gathered sa biometrics after they changed clothes and did a quick make-up sa comfort room. 

"Minjeong uy, magbihis ka na!" Ning exclaimed. 

"Sorry! Nagpapicture pa yung mga ka-department ko bago ako pinakawalan" sabi ni Minjeong pagkatapos kumarimpas ng takbo papunta sa kanila. 

"Hindi ba sila sasama?" Tanong ni Yeji. 

"Hindi na. Kakain na lang daw sa susunod na araw, though niyaya ko naman sila." 

Tumango na lang ang iba. 

Hindi parin natatapos ang daldalan ng magkakaibigan nung matagpuan sila ni minjeong sa labas ng building. 

"Okay ka na Min? Tara na guys." Yaya ni Yeji. 

"Kung makakayaya ito parang sa kanya yung sasakyan ah." Ika ni Ryu na ikinatawa naman ng lahat. 

Sasakyan? Hindi ba kami sa shuttle sasakay? 

Bakas ang pagtataka ni Minjeong nung magsimula na sila maglakad papunta sa parking area. Nakakapit ang braso ni Yeji sa kanya kaya wala itong nagawa kundi sumunod.

 

Oh.

 

Kaya naman pala.

 

Minjeong almost forgot na mayroon palang taga hatid-sundo si Jimin. Walang iba naman kundi ang kanyang manliligaw. It's been months since the guy started courting Jimin and based on her observation, mukhang consistent naman ang naging flow between them, and for sure it would escalate more. It is just a matter of time.

 

Magugulat na lang siguro ako, I guess.

 

Just like Jimin, may itsura din ang guy. Papasa na silang visual couple ng taon.

She quietly scoffed. Hindi naman sa pagmamayabang, pero pasok na din siya sa visual line. In fact, the whole squad was exploding with cool and gorgeous auras. Kaya walang tao sa company ang hindi mapapalingon pag magkasama silang lahat.

The only downside for Minjeong in that situation is, there's only one person who wouldn't turn her way. Maybe ever.

Minjeong was so deep in her thoughts when she realize too late na sasabay pala silang magkakaibigan sa sasakyan ni guy. 

Mukhang sila-sila nanaman ang nag-usap tungkol dito. Bakit kasi hindi siya sinabihan this time, para maihanda naman ang sarili niya ano?

The M in her name stands for Masakit. Sure na siya dyan.

Nagsuot na lang siya ng earphones at naglaro sa phone to distract herself from looking at the two people na nasa unahan ng car seat.

 

 

=========

 

Dim colorful LED lights. Scent of alcoholic drinks. DJ leading the music on to the dance floor. People doing their own business and enjoying the night.

Yan ang nadatnan ng magkakaibigan sa napuntahan nilang bar. Good thing na hindi ito crowded at nakahanap agad sila ng table at agad na umorder ng pica-pica and preffered drinks. Dumaan muna kasi sila sa fast food para kumain ng dinner.

Minjeong quietly absorbed the environment to make herself comfortable. Nasa half-curve na couch sila which is comfy and big enough sa magkakaibigan to have space between their seats.

Nasa bungad ng seat nakapwesto si Minjeong, so she was able to see all of her friends in one view. In line with it, pansin na pansin din niya yung non-existent space nung dalawang katapat niya.

She could only gulped her drink in one go whenever she saw how the guy would hold Jimin's hand and Jimin slapping the guy on his shoulder as one of her mannerisms kapag natatawa siya.

She could also see Jimin asking him if he is doing alright through her eyes.

 

Yes, kita niya yun even under the dim neon lights.

 

Sana kayanin ng leeg ko buong gabi.

 

 

"Minjeong okay ka lang?" Tanong ni Aeri sa kanya. Napansin niya na kanina pa tahimik ito nung kanina pa nakikipagkwentuhan ang magkaibigan sa manliligaw ni Jimin. 

The guy just answered all the queries of friends easily, after all first time nila na makita ang guy though kilala na nila ito sa mga kwento ni Jimin. 

Minjeong felt a little pang in her heart. Aware naman din siya about sa guy, ang hindi niya lang alam ay yung about sa kwento. 

Perks of being not in the sa

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
jysowee
TMI: last gift ni minjeong kay jimin ay snowflake necklace :)

Comments

You must be logged in to comment
TYTFshipper
263 streak #1
Chapter 1: mali pala basahin to sa umaga. bat naman ganon tayo otor 🤧
wenrene22
#2
Chapter 1: ☹️☹️
malet99 #3
Chapter 1: pakilagyan po ng angst na tag...nabigla Naman ako, umiiwas pa Naman ako sa angst...maganda Yung pagkakasulat but break Muna ako sa angst Ngayon. I'll keep this one nalng for future reading...
gompringles
#4
Chapter 1: Awit :( Minjeongie huhu
Maatt_booii #5
Wala na ba talagang kasunod??hehe
Maatt_booii #6
Chapter 1: Minjeong 😥😥
howdoyouknowmee
539 streak #7
Upvoteeedd