Let go.

With businesses announcing bankruptcy left and right, hindi na bago sa mga tao ang kaba sa tuwing may biglaang announcements ang mga HRs o execs. Madalas sa hindi, ang laging mga nale-let go ay ang mga matatagal na sa serbisyo. Tipong dalawang dekada ng buhay nila ay inilaan nila sa pagsilbi ng kumpanya at sa paningin ng mga nakatataas ay umabot na  sa hangganan ang kaya nilang maibigay sa kumpanya. 

On the other hand, the Kim Corporation has managed to get back up from their almost downfall. Sa loob ng halos isang taon, nasaksihan ng mga manggagawa under her watch how she managed to salvage their situation, gaining back the trust and confidence of their investors.

And now, with the acquisition of their newest food chain, Let's Meat!, marami na ang umaaligid as franchisees at kapalit nito, maraming oportunidad ang mabubuksan para sa mga nasa QSR industry. 

Ayaw man ni Winter, kaakibat ng bagong changes sa structure ay ang pag-terminate ng mga iilang contracts na nasa desk niya. These were advised by different department heads na hindi na raw nagpeperform ng maayos dahil they refuse to ride with the tides. Yung tipong, ayaw na nilang mag-training for digital media because they were already comfortable in the traditional side of things. Nahihirapan silang sumabay sa current technology and this hampered the quota of her department heads. 

Her heart felt heavy. Ito ang pinaka-ayaw niya sa pagiging company head.

She had no choice.

The interest of the many laid on her.

As she signed all the employee files ready for termination, she made a mental note to tell Johny and the others to give ample compensation, aside from the retrenchment pay.

She really hated it. Termination.

Kaya na lang din siguro iba ang dating nito kay Winter. Dahil hindi lang sa negosyo niya ang may ganon. 

Pati na rin sa kanila ni Karina.

Hindi niya inaabangan ang araw na 'to. 

Pero bakit para siyang may daily countdown sa utak niya.

Since day 1 of their legal but fake wedding, she had been dreading the day na sasabihin ni Karina na,

"Pwede na ba?"

Pero sana,

"Pwede bang hindi na?"

Last one week of shooting na ng bagong Indie film ni Karina. 50% of the story happened in Bataan, kaya bilang competitive ang director nila, 2 months silang pabalik-balik dito. And now that they were just reshooting some scenes, hindi na masyadong demanding ang energy na kailangan niyang hugutin. 

Psycho slash Thriller ang entry nila sa MMFF. Over the years, mas lumawak ang competition ng mga movie genres sa MMFF. 

Kasalukuyan siyang nasa loob ng kanyang trailer at naghihintay ng update mula sa kanyang asawa.

Her last message to Karina was last night. Right before her dinner meeting with their awarded advertising agency na hahawak ng buong portfolio ng kanilang kumpanya.

Ano ba. Ganon ba siya ka-busy abroad para hindi man lang mag-hi o hello? Wala bang pagtanong ng 'kumain kana ba'? Kasi sasagot siya ng, 'yeah, hbu? don't skip meals please!' Readyng-ready siyang magreply, e ang kaso wala namang rereplyan. Hay.

"Still nothing?" Agad bumungad ang co-star niyang si Yeji. Hindi niya namalayan ang pagbukas ng pinto.

"Huh?" Takang sambit ni Karina.

Iniabot ni Yeji ang dalang kape sa kanya,  "You've been staring at your phone a lot between takes tapos gaganito ka o," sabay arte ni Yeji, frown visible on her, heaving a deep sigh. 

"Yeah..."

"Ano kaba, Rina! Galawang jowa lang ha? Asawa mo yan kaya mag-demand ka hanggat gusto mo" Bakas pa ang huling tapal ng prosthetic sa mukha ni Yeji.

Basagulerong nagtitinda ng isda kasi ang role niya. Yung last scene, nag-focus sa pakikipag-basag ulo sa mga gustong maakit si Isabel, ang character ni Karina. Wala siyang stuntwoman, at aminado siyang nadali at nalamog ang katawan niya, pagkaupo niya sa may dresser chair ay agad siyang napa inda sa sakit. 

"Bakit kasi you don't want a double? May pasa tuloy yang pwet mo," Rina slightly snickered. 

"Because, I am a strong, independent woman who takes no from anyone," sabay higop ni Yeji ng nakapapasong kape, "Ouch!"

"Lady, calm down, walang gustong manakit sa'yo dito ha" Inabutan siya ni Karina ng bottled water. Agad naman itong binuksan at ininom ni Yeji.

"Ka-trigger ka kasi e" Sabi ng kaibigan matapos lumagok ng halos kalahating bote.

"Ako? What'd I do?" Offended na tanong ni Karina.

"Eto ha," Tumayo si Yeji. May pagka-dramatic din kasi 'to e. Kaya bagay sa mga plastikan sa camera, "Ngayon lang ako nakakita ng asawa na nahihiyang humingi ng update sa asawa niya. Wala na tayo sa era ng mga pabebeng Maria Clara ha. Eto pa," Sabay hipan ni Yeji sa kape, medyo natuto na siya sa katangahan niya.

"Alam mo, may napapansin ako." Yeji narrowed her eyes. 

"Can you just go straight to the point! I'm dying here, Yej!" Actually, ayaw niyang malaman. Natatakot siyang isipin na baka nakakahalata na ang mga taong nakapaligid sa kanila. Gusto ni Karina sabunutan ang sarili niya, pero mas gusto niyang sabunutan si Yeji. May insurance kaya yung buhok nito?

"Wala lang," Sabi ni Yeji n Nagkibit-balikat, "Bakit nagtata