Nung una, happy crush lang naman naramdaman ko kay Irene, or Bae Joohyun, yung korean exchange student namin sa uni. Una ko siyang napansin nung nag gather yung foreign student org, at coincidentally ay kilala din siya ni Seulgi, yung bespren ko.

 

 

 

 

 

Akala nang iba eh snob siya kasi di siya gaanong nagsasalita, pero nalaman ko rin na mahiyain lang talaga siya.

 

 

 

 

 

First interaction namin is nung nag stay pa kami after school hours para asikasuhin yung mga documents nang org at since she's elected as the VP for internal affairs at ako naman ay VP for external affairs ay madalas kami ang magkasama.

 

 

 

 

"Seungwan, are you finished with the documents?"

 

 

 

 

Inangat ko ang ulo ko mula sa pag babasa nang papeles at tumingin sakanya, pero bat ganun, ang bilis nang tibok nang puso ko pag naka titig ako sa mga mata niya.

 

 

 

 

"Ah yes Eonni, just a little bit more and everything is done"

 

 

 

 

Napaiwas lang ako nang tingin kasi di ko kaya ang intensity nang tingin niya, jusko lord, Mommy Yuri, Mommy Sica halp me 🤧

 

 

 

 

Bumalik naman kasi sa katahimikan at tanging mga tunog nang papel na finiflip at ang pag ticktock nang orasan ang maririnig, pero ako, naririnig ko ang mabilis na pag tibok nang puso ko.

 

 

 

 

 

"Seungwan..."

 

 

 

 

 

Tinapos ko na ang mga huling papeles na kailangan kong isort at tumingin sakanya through my glasses. Nagtaka naman ako kasi tinitignan niya ako nang maiigi.

 

 

 

 

Syet naman po why is your titig so intense?

 

 

 

 

 

"Y-yes eonni?"

 

 

 

 

 

"Do you drink?"

 

 

 

 

 

"Yes but only sometimes"

 

 

 

 

 

Hindi ko alam kung nag iillusion ako or namumula lang talaga ang tenga niya, hehe ang cute.

 

 

 

 

 

"Will you join me for dinner? Don't worry it's my treat."

 

 

 

 

 

"Sure but why though?"

 

 

 

 

 

Nakita ko namang inaamoy niya ang sleeves which I find weird but very cute. Feel ko maneurism niya to.

 

 

 

 

"Well... I wanted to get to know you better, since you're the first person aside from Seulgi that made me feel comfortable here."

 

 

 

 

 

Oh my... Why..

 

 

 

 

 

 

Why do I feel na parang mas lumala ang fluttering feelings ko sakanya?

 

 

 

 

 

"I'm glad that I made you feel comfortable Eonni, and as a compensation, I'll drive us to the location is that fair?"

 

 

 

 

 

"Yes, shall we go?"

 

 

 

 

 

Tumango ako at sabay naman kaming pumunta sa kakainan namin, turns out pag mamay ari pala yun nang stepsis niya na nakapag asawa nang FilAm na may Korean roots, and overall it was good naman.

 

 

 

 

And dun na nagstart ang sunod sunod naming pag kain dun, minsan lunch pa nga kami kumakain. It became our thing na. Kahit si Seulgi naging suspicious siya sa eat out namin ni Irene biniro ko ngang baka naiinggit siya pero sinabat niya akong kuntento na daw siya sa samgyup nila ni Joy, yung girlfriend niya.

 

 

 

 

 

"Bud, sigurado kaba yung mga palabas labas niyong pagkain ni Eonni eh eat out lang?"

 

 

 

 

 

"Oo naman, bat mo natanong?"

 

 

 

 

 

"Eh kasi naman, puro kasi ikaw yung kinikwento niya pag umuwi siya sa apartment namin, halata kasi sa mukha niyang parang tuwang tuwa siya na kasama ka"

 

 

 

 

Tumahimik lang ako kasi napansin ko din yun, napapadalas na yung paglabas namin, at everytime na gagawin namin yun siya yung nangunguna. What I mean by nangunguna, siya nag grigrill nang meat tapos siya pa majority nagbabayad nang lahat. At pag naubos ang soju shot ko, siya din nag rerefill.

 

 

 

 

 

"Wag mo naman akong paasahin Bud, happy crush lang naman nararamdaman ko sakanya"

 

 

 

 

 

"Di ka manlang ba nakaramdam nang feeling na nahulog ka sakanya? Kasi impossible naman na hindi, hello, Bae Joohyun na yan, choosy kapa ba?"

 

 

 

 

 

Napa buntong hininga lang ako at napasubsob sa kamay ko. Naramdaman ko namang tinapik ako ni Seulgi sa balikat.

 

 

 

 

 

"You've got it bad no?"

 

 

 

 

 

".... I think I'm falling for her bud... Dineny ko lang kasi parang impossible kasi"

 

 

 

 

 

"Alam mo, akala ko ako ang slow sating dalawa, di naman ako informed na pati ikaw ay nahawa na"

 

 

 

 

"Alam mo din bespren kita pero minsan pakyu karin"

 

 

 

 

 

 

 

After nun di ako mapakali, kahit yung mga org officers ay napapansin narin ang kakaiba kong kilos at lalong lalo na kay Irene. Di naman pala ako informed na yung mala usa niyang mga mata eh nakakabasa nang utak. Kaya niyaya niya na naman ako sa eat out namin at dun niya kinonfront.

 

 

 

 

 

 

 

"Wan-ah, are you uncomfortable with me?"

 

 

 

 

 

 

Napatigil naman ako sa pagkain at tumingin sakanya na nagtataka.

 

 

 

 

 

 

"No Eonni, why would you say that?"

 

 

 

 

 

 

"I just noticed you seemed off and I asked Seulgi if what's wrong and she said it's because of me"

 

 

 

 

 

 

Tangina talaga nang Oso na yun, sarap talagang tahiin ang bunganga niya..

 

 

 

 

 

 

 

"N-no it's not you Eonni.. well okay it's abit about you but I swear it's not bad!"

 

 

 

 

 

 

Tinignan niya ako nang masinsinan at bigla naman akong kinabahan.

 

 

 

 

 

 

 

"Tell me Wan-ah, I will listen to you"

 

 

 

 

 

 

 

Napalunok naman ako sa intensity nang tingin niya, ewan ba hindi ko kayang magsinungaling sakanya. Kaya nagshat ako nang soju bago magprepare na umamin.

 

 

 

 

 

 

Wooohhh

 

 

 

 

 

 

Breathe in

 

 

 

 

 

 

 

Breathe out

 

 

 

 

 

 

 

 

"Eonni..."

 

 

 

 

 

 

"Hm?"

 

 

 

 

 

 

"I... The reaso why I acted weird was.. well because of you as you guessed it"

 

 

 

 

 

 

Nakatingin lang siya sakin kaya pinagpatuloy ko lang ang pagsalita.

 

 

 

 

 

 

 

"but not because it's bad.. it's just.."

 

 

 

 

 

 

"It's just?"

 

 

 

 

 

 

Lumunok muna ako at uminom ulit nang soju. Potek, kailangan ko talaga nang liquid courage bago umamin.

 

 

 

 

 

"I... Like you.."

 

 

 

 

 

 

 

"Awww, thanks Wan-ah I like you too!"

 

 

 

 

 

 

Bumuntong hininga ako at tumingin sakanya nang diretso.

 

 

 

 

 

 

"No Eonni... I like you... As in like a lover kind of way"

 

 

 

 

 

 

Nakita ko siyang natigilan at dun nako kinabahan. Syet, first time kong umamin sa unang taong nagustuhan ko tapos mararamdaman ko agad ang reje-

 

 

 

 

 

 

"Finally... You said it"

 

 

 

 

 

 

 

Lumaki mata ko sakanyang sinabi... Wait.. ibig sabihi-

 

 

 

 

 

 

 

"It took you a long time... And based on your face you're confused. Don't be"

 

 

 

 

 

 

Kinuha niya kamay ko at umusog nang konti sa kin (magkatabi kasi kami).

 

 

 

 

 

 

"Because... I like you too Wan-ah"

 

 

 

 

 

 

 

Syet... Ang tibok nang puso ko...lord

 

 

 

 

 

 

"Hmmm... how'd you say it in Filipino?.. ah yes!"

 

 

 

 

 

Nilagay niya ang kayang dalawang baby hands sa pisngi ko at ngumiti, yung ngiting nakakahawa.

 

 

 

 

 

"Mahal kita Seungwan ko"

 

 

 

 

 

Di ako makareact dahil ang bilis nang pang yayari dahil sa isang pagkurap ko ay naramdaman ko ang labi niya sa labi ko.

 

 

 

 

 

 

 

 

"Then what happened next Momda?"

 

 

 

 

 

 

Nagtaka kayo no? Well kinwento ko ang beginning namin nang asawa kong si Irene. Yes mga dzai, naging kami nung araw na yun at 7 years after dating, nagpakasal kami. 3 years into the marriage we had a son, his name is Renjun, at kamukhang kamukha ko siya pero ang ugali, mostly kay Irene pati pagka hinhin nang boses namana niya sa Mommy niya.

 

 

 

 

 

"Well, me and Eomma became girlfriends and a few years later we got married and another few years we had a cute and handsome baby boy name Renjun Son"

 

 

 

 

 

 

 

"that's me Momda!"

 

 

 

 

 

 

 

"Mhm, now who is the most Pogi?"

 

 

 

 

 

 

"Renjunie!"

 

 

 

 

 

 

Napagasp ako sakanya kasi usually ako sinasagot niya.

 

 

 

 

 

 

"I thought it's Momda who's pogi?"

 

 

 

 

 

 

"You are but Eomma said I'm the Pogi"

 

 

 

 

 

 

"We look alike Renjun, that means pogi rin ako"

 

 

 

 

 

 

 

Sasabat pa sana ako nung pumasok si Irene na karga ang bunso naming si Youi. Ang bunso naman namin ay mixture naming dalawa, at tuwang tuwa naman si Irene kasi gusto niya daw na magkaanak kami nang babae at kamukha naming dalawa kaya ayun, nung 5 si Renjun, nasundan siya agad.

 

 

 

 

 

"Hey you two, it's bed time now."

 

 

 

 

 

 

"We're about to sleep narin Eonni"

 

 

 

 

 

Lumapit ang magina ko kinuha ko muna si Youi kay Irene para ipwesto sa kanyang crib since iisa muna sila ni Renjun nang kwarto.

 

 

 

 

Hinalikan naman ni Irene ang panganay namin ganun rin ako pati sa bunso namin. After siguraduhin na okay na ang mga bata ay tumungo kami sa aming kwarto at nahiga na sa kama namin.

 

 

 

 

 

 

"Wan-ah"

 

 

 

 

 

"Yes?"

 

 

 

 

 

 

"Was I your... What do you call that... Happy crush back then?"

 

 

 

 

 

 

 

Inayos ko naman ang higa namin at nakapatong siya sa chest ko at hinagkan ko siya.

 

 

 

 

 

 

"I did"

 

 

 

 

 

 

"Did?"

 

 

 

 

 

"Mhm"

 

 

 

 

 

 

 

Naramdaman kong umangat tingin niya pero nakapikit nako at tinatapik tapik ang likod niya.

 

 

 

 

 

 

"How about now?"

 

 

 

 

"Now? Well not anymore"

 

 

 

 

 

"Eh? Why?"

 

 

 

 

 

 

"Because... You're now my Happily Ever After"

 

 

 

 

 

 

Alam kong mamumula tenga niya kaya niyakap ko siya nang mahigpit at hinalikan sa noo.

 

 

 

 

 

 

"Mahal na mahal kita, Eonni"

 

 

 

 

 

 

Niyakap niya ako pabalik at sumiksik sakin tapos yung habit niya na parang pusa na kinikiskis ang ulo sa chest ko ginawa niya.

 

 

 

 

 

 

"Mahal na mahal din kita"

 

 

 

 

 

 

At sabay kaming natulog nang mahimbing.