"Ayoko na, tigil na natin 'to pagod na ako"

Mga katagang binitawan mo bago ka tumalikod at tuluyang iwan ako 

Pinanood kong mawala ang pigura mo, kasabay nito ang tuloy tuloy na pag-agos ng luha ko

Mga alaalang naalala ko sa tuwing ipipikit ko ang aking mga mata ngunit ngayon tayo'y nagkita, kumusta ka? isa sa maraming tanong na gusto kong itanong sa'yo.

"Hi" bati ko sa'yo

Ngunit ang katumbas ng bati na ito ay isang tanong kung bakit mo ako iniwan at hindi ipinaglaban

"Hello, kumusta ka?" tanong mo at ngumiti ka

Mga ngiting nakakahulog at nakakatunaw

"I'm doing great, ikaw?" 

Ngumiti naman ako pabalik, masaya ka ba? masaya ka ba nung nawala ako?

"I'm fine, I'll be straightforward with you, Seul"

Tumingin ako sakanya ng deretso para sabihing ituloy ang kanyang sasabihin

"I'm sorry for everything, for leaving you without enough reason, for not fighting for us. I'm sorry, Seul"  

Bakit isang sorry mo lang okay na agad ang lahat, parang ina-alis mo unti unti ang mga katangunan sa aking isipan

"Okay lang, hyun. That's all in the past now, kamusta pala kayo ni Seungwan"

Masakit pero kailangan tanggapin

"Yeah, about that, we want to get you as the photographer for our wedding, dont worry hindi kita pipilitin kung ayaw mo"

Bakit kailangan ako pa?

"Look, you're really a great photographer, Seul. I wont ask anyone who isnt great as you, so please? for me"

Ang daya mo naman eh alam mo namang malakas ka sakin, bakit ka ganyan?

"Yea, sure. Send me the details so i can arrange my sched"

Oo, ako na marupok, ako na masokista pero wala eh

Mahal ko eh.