Pagkatapos ng moment ni Irene at ng kanyang ina ay medyo gumaan ang kanyang pakiramdam. Sinabi rin niya na hihingi siya ng pasensya sa kanyang ama sa kanyang inasta sa kanilang dining room. Malaki ang respeto ni Irene sa kanyang mga magulang. Sadyang ganon lang talaga si Irene

Kinabukasan ay maagang gumising si Irene para sumabay na mag-almusal sa kanyang mga magulang.

"Good morning... Dad... Mom" bati ni Irene sa kanyang mga magulang at umupo. 

"Oh Joohyun anak! Halika na't kumain na tayo" pag-aya ni Mrs. Bae kay Irene habang siya ay naglalagay ng kanilang almusal sa lamesa samantalang si Mr. Bae naman ay nagbabasa ng daryo.

"Dad..." pag-tawag ni Irene sa kanyang ama at tumingin naman sa kanya ito. "What is it anak?" tanong naman ni Mr. Bae kay Irene.

"Gusto ko lang sanang humingi ng pasensya for how I reacted yesterday... I know sawa na kayo sa mga pinag-gagawa ko pero you know naman na it's hard to change the way I am pero still I'll try my best Dad" sabi ni Irene habang nakayuko dahil ayaw niyang tignan ang kanyang ama kasi baka magalit naman ito.

"I'm not trying to say that anak alam mo yan... Pero what I'm trying to say is try your best na tumino because I don't want people to say or do bad things to you. They can insult me or anything pero hindi ako papayag na may mangyari sa inyong dalawa ng Mom mo because that's how I love you both" sambit ni Mr. Bae at niyakap nito ang kanyang anak na at si Mrs. Bae naman ay nakatingin lang sa kanila na tumutulo na ang luha.

"That's why I'm doing these things kasi I want you to have the best in life... Do you understand that Joohyun?" pagdagdag ni Mr. Bae habang hawak ang mga pisnge ni Irene at niyakap ito muli.

"Thanks Dad... For always being there" pasasalamat ni Irene sa kanyang ama. "Pero by the way Dad... About sa sinabi mo yesterday... Do I still need to?" tanong ni Irene na parang nagbaba sakaling hindi ituloy ni Mr. Bae ang pagpapapunta sa kanya sa Iloilo.

"If you think na na e ca-cancel ko yun... Well sad to say na no dahil tutuloy ka parin Joohyun and it is for the better na rin" sagot ni Mr. Bae na siyang kina-disappoint ni Irene na siyang nag-akala na hindi na ito ma-itutuloy.

"But Dad wala akong kasama at hindi pa ko nakapunta doon ever... I don't know anyone there either." napabuntong hininga na lang si Irene dahil first time niyang pumunta sa pinanggalingan ng kanyang pamilya.

"Who said wala kang kasama? I already knew na hindi gagaan yang pakiramdam mo if wala kang kasama na kakilala mo doon" pag-amin ni Mr. Bae kay Irene na siyang kinagulat naman nito.

"Really??? But who???" tanong ni Irene habang nagtataka kung sino ang kanyang makakasama na kakilala niya dahil si Joy lang naman yung nag-iisang kaibigan niya. Oo, madami siyang mga taong kakilala pero si Joy lang talaga yung nasa tabi niya simula pa nung una.

"Secret anak" sagot ni Mr. Bae na may halong pag-aasar sa kanyang anak. "Dad naman eh..." sabi ni Irene sa kanyang ama na may time pa na makipag-biruan sa kanyang anak.

"Hahaha don't worry anak you'll find out soon kasi tatawag yun sayo" sagot ni Mr. Bae sa kanya at tinignan nito ang kanyang relo "Well I have to go na kasi I have tons of papers to check sa office" pagpapaalam ni Mr. Bae.

"Ok hon! be careful sa pag da-drive love you!" sagot ni Mrs. Bae sa kanyang asawa pagkatapos itong halikan sa pisnge. "Ok love you too! Bye hon! Bye anak" paalam ni Mr. Bae at pumunta na sa kanyang trabaho.

Nasa kusina pa rin sina Irene. Kita pa rin sa mukha