Chapter 6

Want you back [BxB]

3 months has passed.

Johnmark's Pov

"beh,anuena? mababa na talaga scores natin" wika naman ni ocharon at kinalmot kalmot ang ulo nya.

"Beh look, kailan pa kasi gigising si Renz? wahhh wala na tayong source" wika naman ni doudou at crinumble ang paper nya.

"ako nga rin eh,namiss ko rin yung gagang yun,kailan kaya yun gigisinh its been 3 months na" wika ko naman sa kawalan.
 

atsaka si hedrian,di narin pumapasok,he's been missing in action also. 

"oka class dismissed" wika naman ng teacher namin at inayos na ang kanyang mga gamit at lumabas.

Inayos na namin ang mga nakakalat na notebook at libro sa desk namin at nilagay na sa bag.

sabay na kameng lumabas sa classroom dala dala ang mga things namin.

"Namiss ko naang gagang yun,sana gigising sya ngayon na" wika ni ocharon at kinalmot kalmot ang ulo nya.

nakataas kilay kameng nakatingin sakanya,kame dalawa ni doudou.

"teh,kanina kapa kalmot ng kalmot sa ulo mo,may problema ba?" tanong naman ni doudou.

"oo kasi may kuto ako" wika naman ni ocharon at kinalmit ng malakas ang ulo nya.
 

"ewwww, di kana ata naliligo yaks,lubayan mo kame ocharon wag kame" wika ko naman at nakisabay si doudou saakin.
 

"hoy potek,nagshampoo ako,safe guard hoy safeguard ang shampoo ko potek" wika namanni ocharon.

napatawa kame ng malakas. dahil kay ocharon but our squad is not complete without kaps.

"paunahan sa ospital ah? sinong last maglilibre ng jollibee" wika ni ocharon.

"ang daya kay ngayon mahina ako tumakbo ish" wika naman ni doudou habang naiinis.

"ready set go" wika ko at nagsitakbuhan na kame paunahan sa hospital and ang last?

kilala nyo na,si doudou hahahhaa. 
 

-----------Hospital

Hedrian's pov.

"Anobaaa? ganyan kanalang ba parati hedrian?" inis na sigaw ni angela saakin.

nasa condo akon nakatira ngayon, beers and junk foods are scattered on the floor.

"wala kanang pake" wika ko sakanya at uminom.

"akala koba mahal moko?" tanong naman ni angela saakin.

mahal? seriously? mahal moko? samantalang nakikipag chukchakan ka sa iba? ha?

"mahal? ikaw mahal mo ako? kagaguhan bayan ang sinasabi mo? kagaya mo kase walang sense,akala mo hindi ko alam kung anonh ginagawa mo?" tanong ko sakanya at inipit sya sa corridor.

nakatulala lang sya still can't believe nung nalaman ko kung anong ginagawa nya.

"still shocked right? putngna mo, pagkatapos mo saakin sa iba kanaman? ganyan kanaba kakati?" wika ko sakanya at naluluha na sya.

"wag na wag mokong mapapadala sa luha mo,kung noon ikinahihina ko yan,ngayon ikakasaya ko yan. let's break up and not see each other again,get out of my house" wika ko sakanya.

"sorry i--" di ko sya pinatapos sakanyang sasabihin.

"I SAID GET OUT,YOU'RE A , IM DISGUSTED" wika ko sakanya at padabog umalis sa kanyang harapan at tumungo sa kwarto ko.
 

natulala ako. everyday i felt a pang on my chest,everyday i felt like somethings missing. there's a pain on my chest everyday.
 

lahat ng alala namin ay pabalik balik nagmumuni sa aking utak.

I cried everyday, someone's presence is still missing in my chest.

and i know its you.

kinuha ko ang picture naming dalawa.

sya nakangiti at ako nakatulog tas nakalagay na sleepy head.

*remember yong sa auto?*

I hugged the picture,I didn't kniw what happened to him. dahil di narin ako pumasok since nung araw nayun.

but now its time. I know i made the wrong decision.

i've hurted him but all he did was to love me.

now. let me fix what i broke. i'll be strong to face you.
 

"I'm going back from my mistake" 
wika ko habang pumapatak ang luha ko sa picture namin.

Nagpack up na ako,at ayun nga nakaalis na sya,it make's me sick seeing her presence,why did i loved her? 

why did i ing love her? and now i realize that its true, i'm not a kid anymore. 

I locked up my condo and head towards my car sa may parking lot.

tiningnan ko yung sasakyan ko ng maigi at nag pop up saakin ang isang ideya sa aking isip.

ganito ba ang halaga nyaisang kotseganyan ba anv halaga nya kaya nilaruan ko lang sya?

this question keeps bugging me,why did i even agree to that stupid bet? i'm rich i can also buy a new car why didn't i think of that?  life.

heading back to the road where all it started. Home.

pagpasok ko ay agad naman akong narecognize.

i park my car in my old Garage.
pagpasok ko ay bumungad saakin ang iyak ni hendrix.
 

"Wahhh i dont wanna eat" iyak na sabi ni hendrix kay manang habang sinusubuan nya ito.

"kumain kana hendrix please" wika naman ni manang at kinuha ang spoon na may meet.

"no i dont want,i want ate renz to feed me" wika naman ni hendrix.

at biglang napatingin saakin si hendrix at manang sa pagpasok ko.
 

"bumalik kapa? get out of my sight, you're the reason why ate renz left me and i hate you for that,it because of your girlfriend who is ugly" wika naman ni hendrix.

"hendrix dont say that" pagsaway namanni manang sakanya.

"no, I'll speak what i want, you know ate renz love you so much but you dont love him. I don't want ate renz crying but he always cry because of you,why don't you see that?" wika naman ni hendrix.

i was speechless who knows that an 8 years old kod whould speak right infront of me,like this.

"I'd like to be hones with you,for me you're the worst kuya, but ate renz tell me not to hate you and to understand you. but now i can't even call you my big brother because of what you've done,you dont know what happen to ate renz after you break his heart" wika naman ni hendrix at nagwalkout sa harapan ko.

padabog syang pumasok sa kanyang kwarto.

"wait what happened to him?" tanong ko sa sarili ko at napaupo sa sofa
 

I have a bad feeling.

i hope its not.

------------

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
No comments yet