Trouble You've Caused Me
Prologue

2 years ago (2016)

"Kirsten!" Napapikit nalang ng mariin si Kirsten nang marinig niya ang boses ng kanyang mommy. Tiyak siya na papagalitan nanaman siya ng kanyang mommy at nakakakutob siyang di maganda ang mangyayari.

"Po?" she asked. Trying to keep her calm pero mukhang di niya madadaan sa pagiging kalmado niya ang pag-aalma ng kanyang mommy dahil halata sa mukha nito na galit ito.

"Tignan mo nangyari sayong bata ka!" Naiinis na wika ng mommy Nancy niya nang makalapit na ito sakanya. Nasa hospital siya. Kakatapos lang ng operation niya dahil ang alam niya nabangga siya ng isang sasakyan habang tumatawid siya sa pedestrian lane. It's not her fault right? Nasa pedestrian lane naman siya at pwedeng tumawid dahil naka-go naman yung sign para sa tawidan. Pero wala eh, tinakasan siya ng nakabangga sakanya.

"Ma, di ko naman po kasalanan yun eh." She said as soon as her mom brushed her hair. Ngayon naman halata sa mata ng kanyang mommy na nag-aalala ito sakanya.

"Pero Kirsten, kung hindi ka nagplano na pupunta ka ng Batangas di naman 'to mangyayari eh." her mom said before she sighed "Di naman kita pinipigilan sa mga gusto mo, anak. Pero pangalawang beses na 'tong may nangyaring di maganda sayo. At mas malala pa ngayon." nakita niyang nanggigilid na ang luha ng kanyang Mommy Nancy kaya pinunasan niya iyon.

"Ma, pero pagkatapos nito okay nanaman ako eh. Wala ng mangyayaring ganito ulit. Mas magiging maingat ako sa susunod." She assured her mom. Pakiramdam niya kasi pipigilan na siya ng kanyang mommy sa pagta-travel dahil sa nangyari sakanya ngayon.

"Hindi tayo nakakasigurado sa mangyayari, anak. Paano kung mas malala ang mangyari sayo sa susunod? Di ko na ata kakayanin 'yon." naluluha nanaman ang kanyang mommy kaya Kirsten hold her hand and smiled a little bit to calm her down

"Ma, walang mangyayaring masama sa akin sa susunod. Mas magiging maingat ako," then she raised her arm; shoulder level and said "Promise ma. Wala ng aksidente na mangyayari sa susunod."

Napapikit ng mariin ang Mommy Nancy niya "Anak, kaya nga aksidente kasi biglaan ang pangyayari. Di tayo nakakasigurado, Kirsten. Ayoko na mag-take risk anak. Ayokong mawala ka sa akin. You're just 16 years old for Pete's sake..."

Nakakakutob na si Kirsten na pipigilan na siya ng kanyang mommy na mag-travel dahil sa nangyari sakanya.

She likes to travel. Ever since she turned 13 pinapayagan na siya ng kanyang mommy at daddy na mag-travel dahil kaya naman na niya maging independent dahil ganon siya pinalaki ng kanyang magulang.

But this year when she turned 16 didn't turned out as good as before. She met an accident two times now. The first time was when she was hiking in one of the Mountains in Rizal the rope she was using got loosen up and she fell down. Buti nalang kamo di pa masyadong mataas ang na-hike niya kundi baka mas malala pa ang nangyari sakanya. She just got wounds at nagkapilay lang pero naging okay din naman siya eventually.

Now, what happened today is the second accident. She was on her way to Batangas since it's Holiday and she was with her friends. Lumabas lang siya saglit to buy something from the convenience store at pagkalabas niya she make sure na sa pedestrian lane siya tumawid but she met an accident. May bigla nalang bumangga sakanya and that moment she felt that it's her time of death already. Nanlalamig siya, nanlalabo ang kanyang paningin at nahihirapan ng huminga. She can feel the blood rushing out of her body. Napansin pa nga niyang tumigil ang sasakyan at may lumabas na lalaki pero umalis din sila agad. They left her there. Buti nalang nakita siya agad ng mga kaibigan niya at tumawag agad ng ambulansya.

"I promise mom. Everything will be okay after this freakin' accident." She tried to smile but the face of her mommy Nancy is so serious right now.

"Kirsten, I want you to stop from traveling. I know it's your dream to travel over the world but if you already got hurt while traveling here in the Philippines what more in abroad?"

Yumuko si Kirsten "But mom... ayokong tumigil sa pag-travel. It makes me happy. Ayokong tumigil dahil lang sa aksidente na 'to."

Umiling ang Mommy Nancy niya "Anak, just rest for a while. 3 years. That's all I ask then when you turned 19 you can go back on traveling again."

"Ma, ang tagal naman. Pwede bang months lang? Di ko ata kaya kapag years ang pagtigil ko sa pag-travel." Malungkot na wika ni Kirsten

"No, honey. 3 years. That's all I ask. And after second sem in your 1st year college I decided for you to homeschool again." Another bad news from her mom. Kung kelan naman nag-eenjoy na siya sa company ng friends niya tapos bigla naman siyang maghohomeschool ulit. Ayaw na niya mag-homeschool eh.

"Ma, ayoko na mag-homeschool. Bakit kailangan naman ganon pa?"

"I just want your safety, Kirsten. Ayokong may mangyaring masama sayo. Concern lang ako sayo." Her mom said with sincerity.

She sighed. Wala naman siyang magagawa eh. Kapag nagdesisyon na ang kanyang mommy kahit na anong pilit pa ang gawin niya, di na magbabago pa ang isip nito.

"Okay po. Basta 3 years lang." Kirsten said. Wala na siyang magawa eh.

Tumango ang kanyang Mommy Nancy bilang sagot. "I promise, anak. Three years. That's all I ask."

She smiled. Siguro it's not that bad after all. Three years lang naman eh. Di naman siguro siya magbobored.

Ngayon pa lang iniisip na niya kung paano niya lilibangin ang kanyang sarili lalo na't di na niya magagawa pa muli ang mag-travel every weekends in the next three years.

"Don't worry anak, I'll buy you more board games and books to keep you busy." Her mom assured her.

She just smiled

So, I'll not be a traveler in the next 3 years... good luck Kirsten