Chapter 4
AbsenceWell that was better than I expected.. and we're gonna get home late at this point. Hahaha.. Boss Joy instructed me to do a lot of things. Hindi rin niya kinalimutang paalalahanan ako na trabaho muna bago landi. At least, I didn't get that nervous this time around. Ang constricting kasi sa pakiramdam sa loob ng room. Hindi nakakatulong na Joy is a pretty lady. She also knows how to use that advantage on people sometimes.
"Seulgi, gawan mo daw ng sketch yung plan. Late na tayo makakauwi nito"
"Okay lang Wendy.. basta kasama kita we can DO a lot of things" may pataas-taas pa siya ng kilay
"No funny business, Seulgi"
"Grabe, ako pa pinag-isipan mo ng masama"
Hay. This girl looks and acts innocent pero utak niya puro green.
"Pero seryoso.. Ayoko pang umuwi. I can take as much work hangga't kaya ko"
"You look tired tho. May nangyari ba kagabi?"
"Huh? Nothing. Dedicated lang ako sa work"
If there's one thing na hindi magaling si Seulgi: It's the art of lying. She always tries to hide things pero she's an open book. Hindi man siya mag-open up ngayon pero I'll wait for her... Kaya kong maghintay.. Eto naman ginagawa ko hanggang ngayon.
"Let's start, guys!!" sigaw pa nya sa room.
—
Pauwi na kami from work and I'm driving. Nakaugalian ko na kasing ihatid si Seulgi sa condo niya. Clingy rin kasi to. Hindi rin naman ako mapanatag na mag-isa lang si Seulgi parati so as much as possible hinahatid ko na siya.
"Wen-wen, Ice cream!" Aba nagising na pala ang prinsesa. Turo-turo pa siya ng mapadaan kami sa isang convenience store.
Well, nag-U Turn nako...pano ba naman ako makakahindi sa Baby Seulgi.
Nagpark na rin ako sa tapat. Lumabas na rin siya tapos bigla na lang nang-agaw ng braso. Antok na antok na talaga si Seulgi. She's so cute.
"Ice cream! Ice cream!" I can't believe na naghahatid ako ng bata.
Pagpasok namin sa store. Wala ng masyadong tao. I went straig
Comments