Muli , nagkamalay ka na sa sobrang liwanag ay hirap ka pang dmilat , ngulat ka dhil nkta mo dun sa hrap mo sina Dujun at Onew na mukang alalang-alala . Agad ka nman nagsalita at agad nman tumayo at lmapit sau sina Dujun at Onew .

YOU: Kuya , Asan ako ?
Onew: Okay ka na . Andito ka sa ospital .
YOU: Ospital ?! Bakit ? Anong nangyari ? Asan si Gikwang ?

Agad nmang nanahimik sina Onew at Dujun at nagkatinginan . Knausap ka ni Onew hbang nppaiyak .

Onew: Magphinga ka muna ha ? Magpagaling ka .
YOU: O kuya , bakit ka umiiyak ?
Onew: Nttuwa lang ako dhil medyo okay ka na ngayon .
YOU: Ganon po ba ? Asan na po ang kapatid ko ? Ano po ba tlagang nangyari .
Dujun: Gusto mo ba tlagang malaman ang lhat ?

Biglang pmsok ang isang doctor bago pa man msbe ni Dujun ang lhat .

Doctor: Ahm , excuse me . Hindi ba't ? Kakilala ninyo ang isa pang pasyente na dnala dito knina ? Sa tingin ko ay kailangan nyo munang pntahan ang lalaking iyon .
Onew: Ganon po ba ? Sige po Doc , ssunod na kme . Tara na Dujun .
Dujun: O dyan ka lang ! Hntayin mo kme .
YOU: Teka , kuya !

Iba ang nramdaman mo sa mga oras na iyon , lalo na sa mga snbe ng Doctor sa mga kuya mo , ndi mo alam kung bkit bgla ka na lamang napaiyak na pra bang gusto mo silang sundan at malaman kung sno yung lalaking tnutukoy ng Doctor , kaya nman agad kang smunod sa kanila khit na alam mong mrami ka pang sugat at hinang hina pa ang ktwan mo . Pagklbas mo ay agad kang pmnta sa kwartong pnunthan nila Onew at pagpsok mo , nkita mo si Gikwang na nkahiga sa kama na pnallbutan ng mga doctor at wala pa ring malay . Nang mkita mo ang kanyang kalagayan , lalong bumuhos ang iyong mga luha at agad na lmapit sa kanya .

Dujun: Anong gngwa mo dito ?
YOU: Gikwang ! Anong ? Anong nangyare ? Bakit ? Bakit ka ganito ? Bumangon ka na nga dyan ! Kailangan pa kita , wag mo kong iiwan ang daya daya mo nman kse eh ! Gikwaaannggg ! Don't leave me .. Please :(
Doctor: Nurse , kyo nang bhala .

Hnwakan ka ng mga nurse at pilit na inilalayo kay Gikwang , wla ka nang ibang gngwa kundi ang lumuha habang isinisigaw ang pangalan ni Gikwang . Maya maya pa ay npilitan ka nang turukan ng pampakalma at pampatulog ng mga doctor , kya nman ay bgla ka ulet nwalan ng malay . At muli , nagising ka pero nandun ka na ulit sa iyong kama pero andun ka pa ren sa ospital . Nramdaman mong smasakit nnman ang ulo mo , pagkadilat mo , andun na si Onew , Dujun , Taemin at Junhyung sa iyong harapan . Kpansin pansin ang knilang pagbbantay sayo , sguro ay hnhintay ka nnman ulet na mgsing . Pero npansin mo na wala si Gikwang .

YOU: Kuya , Asan na si Gikwang .

Nagkatinginan si Onew at Dujun at agad nman na nagtakip ng muka si Taemin na pra bang naaiyak .

YOU: Bakit ? Asan na sya ? Ok na ba sya ?

Ptuloy pa ren ang ktahimikan sa loob ng kwarto pro maya maya pa ay niyakap ka na ni Dujun at agad nman bumuhos ang luha ni Taemin at ndi na nkpagpigil pang sbhn ang tunay na lgay ni Gikwang .

Taemin: Wala na sya ! Wala na si Gikwang :(
YOU: Anong wla ?! Nkita ko sya knina , dun sa kbilang kwarto , ndi ba ? andun sya kuya ?
Onew: Wa .. wala na sya .
YOU: Bakit ? Inilipat na ba sya ng kwarto ?

Ang lhat ay tuluyan nang napaluha , hbang tmatagal , mukang naiisip mo na at nrramdaman ang ibg nilang sbhn sa knilang mga snbe na wala na si Gikwang kaya nman napaluha ka na at tnanong si Dujun na kayakap mo sa mga oras na iyon .

YOU: Kuya , asan na ba si Gikwang ?
Junhyung: Hndi mo ba naiintindhan ? Wala na si Gikwang ! Iniwan ka na nya ! Patay na si Gikwang ! Patay na !
YOU: Ano ? Anong patay ? sinong patay ? wag ka ngang maglloko ng ganyan Junhyung ah ! ndi na nkktuwa !
Dujun: Ttoo ang mga snbe nya :( wla na si Gikwang :(

Pagksbe ni Dujun ng mga slitang iyon , bumuhos agad ang iyong mga luha at wala nang isinigaw kundi ang pangalan ni Gikwang . Hanggang sa mga oras na iyon , ndi ka pa ren mkapaniwala na wala na nga tlaga si Gikwang . Nhirapan silang ptigilin ang iyong pagluha dhil alam nila kung ano ang nrramdaman mo . Pagktpos ng lhat ng iyon , hiniling mo kay Taemin na sbhn sayo ang lhat ng nangyare sa aksidente . Agad nman nyang ikinuwento sayo ang lhat lhat ng nangyare .

Taemin: Nang mksakay na tayo ng ssakyan , wala ka pa reng malay non sa sobra mong kalasingan . Khit alam ni Gikwang na nkainom sya , pinilit nya pa rin na iuwi tayo dhil kpag ndi sya ang nagdrive , alam nyang magppumilit si Junhyung na mag drive na alam nming delikado dhil mas lasing na sya kesa kay Gikwang . Kming dlwa ang nsa likod ni Junhyung . Naaksidente tayo dhil nwalan ng preno ang snasakyan nting kotse . At yun , ndi ko na ren alam ang sunod na nangyare , pagkagising ko and2 na tayo sa ospital .

Nanahimik ka na lang at wala nang ibang snbe , yun na yata ang pnka-msamang araw na nangyari sau , buong araw kang tulala sa mga nangyari kaya khit anuman ang gwin nila pkkiusap sau ay ndi ka smsagot . Minsan nman ay bgla ka na lamang naiiyak at agad nmang lmalapit sayo si Taemin pra yakapin ka . Simula din nang araw na iyon ang pagbbgo ng buhay mo . Hindi ka na ktulad ng dati na masiyahin sa lahat ng oras , napakalaki na tlaga ang pnagbago mo kaya nman nllungkot ang lhat pra sau lalo na si Dujun . Hindi nya mlaman ang ggwin nya sau , kaya nman mas mnabute nyang hayaan ka na lang muna hanggang sa mtanggap mo na ang lhat ng mga nangyare khit na alam nyang ndi nman ganun kadali yun pra sa iyo .