Blog ကိုတစ္ခါမွမတင္ဖူးဘူး၊ ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္ေနရာမွာမွ ၾကားညႇပ္သြင္းၾကည့္လို႔မရတဲ့ အေၾကာင္းအရာမို႔ ဒီမွာသတ္သတ္ blog လုပ္ၿပီးပဲ တင္လိုက္ေတာ့တယ္၊ အစက ႏြံအခုေနာက္ဆံုးအပိုင္းရဲ႕ A/N မွာညႇပ္သြင္းၾကည့္ဖို႔လုပ္ေသးတယ္၊ အဲဒီေလာက္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းလည္းမဟုတ္တာနဲ႔။ ဘယ္သူေတြဖတ္လို႔ရမယ္ မရဘူး၊ ဖတ္ျဖစ္မယ္ မျဖစ္ဘူးလည္း မသိပါဘူး၊ အခုတေလာ စိတ္ထဲကအေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာခ်င္တာနဲ႔ပဲ ေရးျဖစ္သြားတယ္။ ဒီလိုပါ။

ႏြံကိုေနာက္ဆံုးအပိုင္းစေရးေနၿပီ။ ဒါကိုဒီေလာက္ျမန္ျမန္ ၿပီးခ်င္ေနရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ႏြံကိုအဆံုးသတ္ၿပီးရင္ Xiuhan fic ေတြဆက္မေရးေတာ့ဘူးလား စဥ္းစားတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ Xiuhan ဆိုတာကလည္း အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ fiction လို႔ေျပာေျပာရည္းစားႀကီးငုတ္တုတ္နဲ႔လူကို ဒီလိုေတြမေရးေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ အမွတ္တရေတြကေတာ့ ရင္ထဲမွာ အၿမဲအလွပဆံုးက်န္ခဲ့မွာပဲ။ ဘယ္သူမွမသိရင္ေတာင္ ကိုယ္သိတယ္။ အဲဒါေတြအတြက္လည္း အၿမဲေက်းဇူးတင္ေနမွာ။

လက္ရွိမွာေတာ့ ဘယ္လို feeling လဲဆိုေတာ့ မင္းေဆာ့ကို ရည္းစားရေစခ်င္ေနတယ္ 😂 အေမတစ္ေယာက္ feeling နဲ႔တူတယ္လို႔ ေျပာရမလား၊ bff တစ္ေယာက္ရဲ႕ feeling နဲ႔တူတယ္လို႔ေျပာရမလား၊ "ဟိုတစ္ေယာက္ေတာင္ တြဲျပေနတာ မခံနဲ႔ေလ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ေကာက္တြဲျပပစ္လိုက္" ဆိုတဲ့ feeling မ်ိဳး (ေျပာသာေျပာရတယ္ ကိုသံုးႏွစ္သားကလည္း ရွိခ်င္ရွိေနမွာပါ 😂) 

ဒီအေတာအတြင္း ဘာေနာင္တအရဆံုးလဲဆိုရင္၊ ဟိုးအရင္တည္းက wattpad မွာ xiuhan အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာအုပ္တစ္အုပ္သတ္သတ္ေရးဖို႔ စိတ္ကူးခဲ့ဖူးတယ္။ ဟိုးအရင္တည္းက။ ဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာသိလို႔။ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူမွ dating ေတြမထြက္ေသးခင္၊ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ျပန္ဖတ္ရင္း ဒီလိုအမွတ္တရေတြရွိခဲ့ပါလားလို႔ ျပန္ေအာက္ေမ့ႏိုင္မယ့္ သူတို႔အမွတ္တရေတြကို ေန႔အလိုက္၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြအလိုက္၊ စာစီခ်ေရးဖို႔ စဥ္းစားခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိတဲ့အတိုင္းပဲ၊ wattpad မွာဆိုေတာ့ xiuhan ဆိုရင္ အျမင္ကတ္ေနၾကတဲ့လူကမ်ားတာနဲ႔ fiction ေတာင္ဒီေလာက္ျဖစ္ေနၾကတာ၊ real life event ေတြ စာစီေရးခ်ျပရရင္ ျပႆနာေတြတက္မွာပဲဆိုၿပီး မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့ ဖြင့္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့တဲ့ ဓာတ္ပံုေတြရယ္ ဗီဒီယိုေတြရယ္ပဲ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲက သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခံစားခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ship တယ္ဆိုတာထက္ပိုတဲ့၊ သူတို႔ၾကားက သံေယာဇဥ္၊ ခင္မင္မႈ၊ မွီတြယ္မႈေတြ၊ ခုေတာင္ ျမင္ေယာင္မိရင္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္လာတုန္းပဲ။ ေတြ႕လား။ ခုေတာင္ မေျပာေတာ့ဘူးလုပ္ထားၿပီး စကားကရွည္မိျပန္ၿပီ။ အမွန္ေတာ့ ဒီ post ကိုလည္း ဟိုတေန႔ valentine day ထဲက ေရးမယ္စိတ္ကူးထားတာ ခုမွတင္ျဖစ္တယ္။

Xiuhan ကေတာ့ ရင္ထဲမွာအၿမဲရွိေနမွာပါ၊ ကိုယ္က တမင္ေရြးခ်ယ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရင္ထဲေရာက္ေနၿပီ၊ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ တမင္ရင္ထဲကထုတ္ဖို႔လည္း ႀကိဳးစားျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အမွတ္တရေတြက ျပန္ေတြးမိတိုင္း ရင္ထဲေႏြးလာတဲ့အထိ အရမ္းလွခဲ့တာမို႔။ ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ရင္ထဲမွာပဲ ထားဖို႔ဆံုးျဖတ္မိတယ္။ သူမ်ားေတြအျမင္မွာ (ဘယ္လိုပဲ fiction ေျပာေျပာ) ရည္းစားရွိတဲ့လူနဲ႔ အတင္းေပးစားေနတယ္ အထင္မခံႏိုင္ဘူးေလ။ 

အဲဒီေတာ့ အခုကစၿပီး Xiumin နဲ႔ Luhan ဆိုတဲ့ လူသားႏွစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့တယ္ကြယ္။ က်င္လည္ရာဘဝကိုယ္စီမွာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစ။ တကယ္ဆုေတာင္းတာပါ။ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ သိပ္ကို ေက်းဇူးတင္ရတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တာမို႔။ ဘဝမွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မွမရွိတဲ့ ကိုယ့္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ လူအေရအတြက္ထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပါခဲ့တာမို႔၊ ပါေနဆဲမို႔။

သိပ္မေဝးတဲ့အခ်ိန္တစ္ခုကိုေရာက္ရင္ေတာ့ အတူ႐ိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုမႈန္ဝါးဝါးေလးတစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေထာင့္တစ္ေနရာရာက တက္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူေတြလြယ္လြယ္ေျပာၾကတဲ့ ခင္မင္မႈဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ျပန္ၿပီးယံုၾကည္လာႏိုင္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။ အၿမဲေက်းဇူးတင္ေနမွာေတာ့ သိေစခ်င္ပါတယ္။

22.02.2018