- Uwierzysz, Baekhyunnie? - odezwał się Chanyeol, z niedowierzaniem kręcąc głową. - Jeszcze siedem lat temu ćwiczyliśmy razem w ogrodzie do mojej pierwszej sztuki. A teraz stoimy tu razem. Na deskach teatru, który nas połączył. Niesamowite...
- Wiem - odpowiedział miękko chłopak, przeczesując palcami grzywkę starszego. - Czasami sam się zastanawiam jak to jest możliwe, że akurat ja mam takie szczęście. Mam Ciebie.

***

Kurtyny opadły, a na scenę wkroczyło kilkanaście osób sprawnie zmieniających scenografię. Chanyeol musnął przelotnie dłoń Baekhyuna, gdy szybko zajmowali swoje pozycje. Spojrzał mu w oczy i uśmiechnął się najpiękniej jak potrafił. 

***

They don't know I've waited all my life
Just to find a love that feels this right
Baby they don't know about us

***

- Wkrótce, spodziewam się, nadejdą czasy, że człowiek będzie bezpieczny pod dachem* - odezwał się Baekhyun, paraliżując starszego mężczyznę głębokim, do