Luhan tarafından sertçe itilmişti Sehun. Evet canı yanmıştı ama itildiği için değildi. Luhanın öfke saçan gözleri biricik Hunnie'sini delip geçiyordu. "Yalancı!" mırıldandı Luhan. Sehun'un gözyaşları carşafları ıslatmaya devam ederken Sehun Lulu Hyung'una doğru kollarını uzattı ve onu tekrar sıkıca kendine bastırdı. "Aptal! Bunu benim istediğimi mi sanıyorsun? Seni bırakmak zorunda olduğum için kalbimin paramparça olduğunu yine de senin için hala direndiğimi göremeyecek kadar körsün Luhan!" Sehun istemisizce sesini yükseltmişti. Farkedince özür için dudaklarını Luhanının tapılası yüzünde gezdirdi. Alnına, gözlerine, yanaklarına, minik öpücükler konduruyordu. Luhan cevap veremeyecek kadar bitkindi. Kollarını Sehununa doladı ve onu da yatağa çekti. Şimdi ikisi de yatıyordu. Luhan Sehuna daha çok gömüldü. Sehunda kaybolmak istiyordu. *********** Nihayet aptal kalbim atmaktan vazgeçti. Her saniye senin için atan, Senin olmaya çalışan bu kalp, Artık Cennete seni bulmaya geliyor. Benim için aç Cennetinin kapılarını, Karşıla beni Çünkü bu kalp seni bulmaya geliyor. ************ Sehun'u ağlattığını farketmeyerek döküldü dudaklarından bu kısa şiir. Aslında amacı her zaman, her an onun yanında olduğunu göstermekti. Sehun daha da kendine bastırdı Luhanı. Aslında Luhanda kaybolmak istiyordu. ~~~~~~~~ Döneceğim yanına... Masum bir o kadar da özlemiş bir sevgili olarak. Beni düşün sevgilim. Beni düşündüğün sürece var olabilirim sadece. Gözlerini kapattığında beni hayal edersen, Rüyalarında hep, Hep seninleyim. ~~~~~~~~ Sehunun karşılık olarak söylediği bu şiir üzerine ikisi de hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Ağlamayı ilk bırakan Sehundu. Luhan bir an uyuduğunu düşündü. Hayır bir terslik vardı. Hunniesinin sıcak nefesini hissedemiyordu. Kalbini dinledi. Atmıyordu. Sadece gözlerini kapattı Luhan. Ona geleceğini söylemişti. Onunla gidecekti. Yanındaki hap şişesini aldı. İçinden Sehunun uğurlu sayısı kadar hap çıkardı. "14" Hapları teker teker içti. Ve artık Hunniesine kavuşabilirdi. SON şiirler bana aittir canolar :))