Trece.
Baby Maybe
Sehun: Hyung, kung mahal mo talaga si Ha Ri, eh di habulin mo siya! Now na!
Luhan: M-mianhae..
Suho: Hyung, kahit ano pang gender mo, tanggap ka namin. Tao ka rin at walang perpekto sa mundo. Hindi naman physical appearance ang criterion namin eh kundi ugali ng tao.
Kris: Habulin mo na si Ha Ri. Wag mo na siyang papakawalan pa!
Luhan: Hindi ko alam bakit ako ganito at kung ano ang ginawa niya at siya ang napili ko. Pero eto lang alam ko. Si Ha Ri lang ang minahal ko nang ganito.
Ateng: Jung Ha Ri? Bakit nag-iimpake ka na?
Ha Ri: Aalis na po ako. May work pa po ako bukas.
Ateng: Wala nang available na bus o taxi pabalik. Magpalipas ka nalang muna ng gabi.
Ha Ri: Sayang naman.
Ateng: Bakit, may nangyari ba?
Ha Ri: Wala naman po. Uhm. Sige po, magmumuni-muni po muna ako sa daan.
Walang choice eh. Di ko naman pwedeng lakarin ang Jeju to Seoul. Tangina, Guiness Book of World Records na ko nun if ever.
Naglakad ako sa may dalampasigan. Sana hindi ko nalang siya nakilala para di ako nagkakaganito at wala nang iniisip pa. Ano ba yan! Puro keme! Wala na rin naman akong magagawa kasi mahal ko na ang baklitang yon!
Biglang umulan at may nakita akong lumang bahay kubo na kung saan ako pwedeng magstay. Masyadong malabo ang paligid, kaya dito muna ako. Baka sakaling makapag-isip ng maayos.
Teka... Nasaan na ba ako?! Parang kakaiba ang lugar na 'to?!
Luhan: Di ko makita si Ha Ri! Shet! Baka nakaalis na siya!
Suho: Si Ateng tanungin natin wait!
Ateng: Sabi niya sakin, gusto niya nang umuwi. Pero sabi ko wala nang bus o taxi tsaka probinsya 'to diba. Kaya magpalipas nalang muna siya ng gabi.
Suho: Sinabi niya po ba kung saan?
Ateng: Nako hindi. Nagmumuni-muni daw sabi niya.
Suho: Patay! Ang laki netong resort! Guys maghiwalay tayo! Kami ni Lay sa mga rooms, ChanBaek dun kayo sa mga bars at resto, XiuChen sa may mga pools kayo, TaoRis sa Public Bath kayo, KaiSoo sa may Villa kayo at HunHan dun kayo malapit sa dalampasigan!
ALL: TARA!
Luhan: [Ha Ri, nasaan ka na ba? May mga oras na naiinis ako sayo. Minsan di tayo magkasundo, at di kita maintindihan. Pero hayaan na natin, basta ang alam ko mahal na mahal kita.]
Ang lakas pa rin ng ulan, grabe. Basang basa na yung dress ko. Buti nalang may swimsuit ako sa loob. Sana tumila na ang ulan, para makabalik na ko.
Shet! Ang lakas ng hangin! Pano yan?! Ahhhh! Tinatangay na ko!
Tapos..
Biglang bumagsak yung malaking kahoy, blocking the door. Shet! Paano ako makakalabas nito?! TULONG!!!
Luhan: Sehun, di talaga natin siya makita.
Sehun: Hyung, nararamdaman ko nandito siya.
Luhan: Maghanap pa tayo kahit umuulan.
Sehun: Di tayo uuwi ng wala si Ha Ri.
Ha Ri: Tulungan niyo ko.. Di ako makalabas dito!!
Masyadong mabigat yung mga kahoy, di ko kayang itulak man lang. Kapag tumalon naman ako sa bintana, baka may ahas na nakatira dun sa babagsakan ko! Naega eottokke?! Helpppp!
Ha Ri: Luhan oppa.. I need you.. *sobs* Sehun-ah..
Comments