He paid it all???!!!

Husband ko na, Teacher ko pa?

 

Nung malapit na kami sa pila, kinuha ko na ung wallet ko sa bag ko pero...

 

 

 

O_O

 

 

 

hhhhhhhhhhaaaaaaaalllllllllaaaaaaaaaaaaaaa!!!

 

 

 

 

nasan na?! Bakit wala akong makapang wallet?!

 

 

 

"P-pabin, yu-yung wa-wallet ko..."

 

 

 

"Ha?! ANo?! NAkuha?!"

 

 

 

"Hindi. Naiwan ko sa bahay..."

 

 

 

O_O <--- ganyan lang ung itsura niya sa sinabi ko.

 

 

 

 

 

 

 

....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

....

 

 

 

 

 

 

 

 

....???

 

 

 

 

 

 

 

"Dun nga muna tayo sa gilid! NAkakainis ka naman eh!" sabay hila sakin paalis ng pila sa cashier.

 

 

 

"Icheck mo nga ulit jan sa bag mo! Baka hindi mo lang napansin..."

 

 

 

Sinunod ko naman ung sinabi niya pero hindi ko talaga mahanap.

 

 

"W-wala talaga eh... Hindi ko talaga mahanap. Pano yan? Balik nalang tayo?"

 

 

"Hindi na... Nakaisip nako ng paraan. Akin na yang form mo..." sabay kuha nung form ko kahit hindi ko pa inaabot sa kanya.

 

 

 

"T-teka... anong gagawin mo? Uy..." pigil ko sa kanya.

 

 

"Basta, ako na bahala okay? jan ka nalang... Hintayin mo nalang ako." tas pumila na ulit siya sa cashier. Ano kayang gagawin niya? Imposible namang...

 

 

 

O_O!!!

 

 

 

Babayaran niya ung tuition ko????!!!!!!

 

 

Nung narealize ko un, sya na ung kumakausap sa cashier. Nakow poow...

 

 

 

>.<

 

 

"Pabin! Ano ba kasing gagawin mo???" tumakbo ako papunta sa kanya.

 

 

"TEka lang, wag ka munang makulit jan... Kinakausap ko pa si Ate eh. Ate, i'll pay it through credit card nalang po." sabay abot ng credit card niya dun kay Ate.

 

 

"Pabin... pwede naman nating balikan nalang ung wallet ko sa bahay eh. Wag mo nang gawin to." sabi ko habang nakahawak ako sa kamay niya.

 

 

"Eh ano ng magagawa ko? Nabigay ko na ung credit card ko eh..."

 

 

"Oh sige, ganito na lang... Babayaran nalang kita mamaya pag uwi natin sa bahay huh? Pasensya ka na ah... Kailangan mo pang gawin un dahil sa katangahan ko."

 

 

"Oo, dahil sayo nabawasan tuloy yung pera ko sa credit card ko."

 

 

"Sir, etoh na po oh... We've taken Php 120,050.00 po. You can check if it's correct." tas pinakita sa kanya ung device na iniiswipe ung card.

 

 

 

I feel sooooo upset dahil sa sarili kong kagagawan. Naiinis ako sa sarili ko!!! >.<

 

 

"P-pabin... Sorry talaga ah. Babayaran talaga kita promise. Pag uwi natin sa bahay..."

 

 

tumango lang siya. Mukhang nagalit na yata. >.< Kung bakit naman kasi sa dinami dami pa ng maiiwanan ko sa bahay, eh ung wallet ko pa?!

 

 

"Thank you, sir." tas binigay na sa kanya ung resibo pati ung copy enrollment form.

 

 

Nung naglalakad kami sa hallway papunta sa parking lot, hindi siya umiimik. Mukhang lagpas na sa langit ang galit niya sakin. ABa! kung ako din naman ang nasa kalagayan niya eh, magagalit din ako noh!

 

 

Sinusubukan ko siyang kausapin kaya lang naiisip ko na baka mas magalit pa siya sakin kung kakausapin ko pa siya. Baka isipin niya na...

 

 

"May gana ka pang makipag usap sakin matapos mabawasan ang pinaghirapan ko dahil sayo???!!!"

 

 

 

>.<

 

 

"Mato!!!"

 

 

HUh? Sino yun?

 

 

"MAto! Dito! Sa likod mo!" sabi pa. So, tumalikod nga ako para makita kung sino ung tumatawag sakin.

 

 

O_O

 

 

"V-vex?! Vex Andrew Fortre, ikaw ba yan?!"

 

 

"Mato! Ikaw nga si Mato ko! Waha~!" tas niyakap niya ako.

 

 

 

o//////o

 

 

"A-ahhh... Vex! PAno ka napunta dito? Dito ka na ba mag aaral?" tas naghiwalay na kami mula sa pagkakayap namin kanina.

 

 

"Oo, dito nako. KAkaenroll ko nga lang eh... Ikaw? teka, sino yang kasama mo?" sabay turo kay Pabin.

 

 

"Ah... eh... KAibi--"

 

 

"Long-time boyfriend niya ako. Bakit? Ikaw? sino ka ba?" AMp. sungeeettt? tas bigla pa niya akong inakbayan. tumingin ako sa kanya pero inirapan niya lang ako. >.< tsaka, long-time? tf?

 

 

 

"Totoo ba ung sinasabi niya? May Bf ka na? At long time pa?"

 

 

 

"H-ha??? Ay, nako. HIndi. Wag kang maniwala sa lalaking to. Wala akong BF ngayon."

 

 

"Ahhhh... Buti naman. Pwede ba kitang kunin ngayon? HAng out naman tayo, namiss na kasi kita eh..."

 

 

"Hindi pwe--"

 

 

"Sige! Sama ako. Pabin, mauna ka na umuwi ah. Gala pa kami ni Vex eh... Ung promise ko sayo, gagawin ko nalang mamaya pag uwi ko ha? Sige, bye... Ingat ka." tas lumipat na ko sa side ni Vex.

 

 

 

"Tara na!" tas naglakad na kami palayo. Gusto ko naman sanang mag stay kasama ni Pabin kaya lang namiss ko rin si Vex eh... Ngayon lang ulet kami nagkita mula pa nung highschool kami.

 

 

 

"Sa dating place parin???" tanong ko.

 

 

"Syempre, dun naman talaga tayo pupunta eh..." tas sumakay na kami ng bus. Kawawa naman si PAbin, wala siyang kasama. NAsa kotse na kaya siya ngayon? hhhaaaayyy.... BAkit ba ako alalang alala sa kanya? Hayaan mo na nga... Aayusin ko nalang lahat pag uwi ko. >.<

 

 

 

Pabin's POv

 

 

Naiwan daw ung wallet niya kaya ako na nagbayad ng tuition niya. Yung iba naman kasing pera na nasa credit card ko is share lang ng parents ko sakin. Sabi niya na babayaran niya daw un pero hindi ko na tatanggapin kasi okay lang naman sakin un. Tatanggihan ko nalang siya mamaya pag uwi. ANg masama lang... nung dumating ung Vex na un. MAsarap na sana eh...

 

 

Nagulat ako na iniwanan niya ako for that guy. I really felt disappointed and lonely nung lumipat siya sa side nung Vex imbes na tanggihan nalang niya tas umalis na kami.

 

 

 

Habang naglalakad sila palayo sakin, pinapanood ko lang sila. She looked happier with him rather than being with me. I've never seen her smile and laugh like that kapag magkasama kami pwera nalang nung dinala ko siya sa beach noon. TAs ung Vex naman, mukhang tuwang tuwa din siya. Inakbayan pa nga nya si MAto habang naglalakad sila eh... Eto namang si babae, hindi man nagalit o inalis ung nakaakbay na kamay sa kanya pero kapag ako ang umaakbay, todo kung magalit siya. Nakaka BV.

 

 

Umuwi akong nag iisa. Habang nanood ako ng TV, narealize ko na ang tahi tahimik ng bahay kapag wala si Mato at parang walang buhay. Ngayon ko lang kasi naranasan na ako lang dito mag isa sa bahay at wala siya, malungkot pala.

 

 

Nung naubusan na ko ng gagawin, naisipan kong mag FB at imbestigahan ung Vex na un. Gusto kong malaman kung ano ba talagang namamagitan sa kanilang dalawa ng asawa ko. So, dali dali akong umakyat at sinidihan ung laptop ko.

 

 

"Mato Yuri Lasales-Roblez" yan ung nakalagay na pangalan niya sa FB niya. BInago na pala niya ung pangalan niya. AKala ko ba, ayaw niyang gamitin ung apilyido ko in public?

 

 

Pagkaclick ko nung FB niya, hinanap ko agad sa friends niya si Vex. Vex Andrew Fortre pala ang buong pangalan nung lalaking un. Teka, ano to?

 

 

O_O

 

 

NAkita ko sa photos niya na may album siya ng magkasama sila ni MAto. Aba... ang daming pictures ah.

 

 

Puro pictures nilang dalawa na magkasama ung nakita ko sa isang album nung VEx. Mukhang highschool palang sila dito kasi ganito ung itsura ni MAto nung bagong kasal palang kami eh...

 

 

They seemed so close together... Siguro lovers sila before pa kami kinasal? Pero dahil sakin, nagkahiwalay sila at hindi na sila pwedeng magkabalikan ulet. HAhaha. Buti nalang! XD

 

 

 

HIndi ko alam kung bakit ako nagkakaganito ngayon. Parang na iinggit ako kasi mas mukhang masaya pa si MAto na kasama ung lalaking un kaysa sakin. Kahit na magpafive years na kaming kasal this year, hindi naman naging ganun siya kasaya kasama ako eh.

 

 

Pinatay ko na ung laptop ko kasi nawalan na ko ng gana mula nung nakita ko ung mga pictures nila. Panira ng buhay... >.<

 

 

Hinintay ko nalang siyang dumating habang nakadungaw ako sa bintana ng kwarto ko. At last, dumating na siya... 7 na ng gabi. Ano naman kayang ginawa nila at ngayon lang siya nakauwi?

 

 

Binilisan kong bumaba. feeling ko kasi bumalik ung energy ko kanina nung dumating na siya.

 

 

"San ka galing???" tanong ko.

 

 

"Namasyal kami sa mall tas naglaro sa arcade tsaka namili ng kung ano ano. Ang saya nga eh... Eto nga pala oh, binili pa kita ng para sayo." tas inabot niya sakin ung paper bag na dala niya kanina.

 

 

"Talaga? Para sakin to?"

 

 

"Oo, sayo talaga yan. Ay, oo nga pala ung bayad ko sayo... Teka, kukunin ko muna sa kwarto ko." sabay akyat sa hagdan papunta sa kwarto niya.

 

 

Umakyat na rin ako at binuksan na ung paper bag para makita kung ano ba ung binili niya para sakin.

 

 

Polo Shirt? Bowtie tsaka necktie?

 

 

O///////O

 

 

Naalala ko tuloy ung sabi ng iba na pag niregaluhan ka daw ng ganito ng isang babae, ibig sabihin sinasabi nila sayo o pinapahiwatig na "You're mine" o "pag aari kita"? KAsi nilalagay siya sa leeg na parang collar eh.

 

 

 

"Oh, eto na ung bayad ko... Salamat kanina ah." tas inabot na niya sakin ung pera pero hindi ko parin kinukuha.

 

 

 

"Wag na... Hindi ko naman sinabing bayaran mo ko dba? Sayo na yan... Mas kailangan mo pa yan kaysa sakin."

 

 

 

"Ha? Eh, hindi pwede. Kailangan kitang bayaran para mabalik ko ung nabawas sa credit card mo..."

 

 

"Eh hindi ko naman sinabi na ibalik mo sakin ung perang nabawas diba? ok na yun... Yun nalang ung regalo ko sayo sa mga past anniversaries natin."

 

 

"No. HIndi ako makakapayag sa ganun, Pabin. Ang laki ng perang nabawas... Naisip mo ba kung gano kalaki ung One hundred twenty thousand and fifty pesos?! Sige na, kunin mo na to." tas binigay niya sakin ung pera pero tinanggihan ko parin.

 

 

 

"Hindi na... OK lang. Sige, salamat nga pala sa binili mo ah. Pasok na ko. (yawns) Goodnyt!" sabay pasok ko sa kwarto ko. Ayoko na kasing tanggapin pa ung pera kasi napag isip isip ko kanina na na dapat my gawin man lang ako para sa kanya since asawa ko naman na siya eh. At un nalang ung naisip kong gawin.

 

 

Mukhang nagulat ata siya sa ginawa ko. Hindi naman kasi ako nagiging ganun kabait eh... Ngayon lang at sa kanya lang. Ilang linggo nalang pasukan na at hindi ko parin alam kung saang school ako inasign ng agency. HAyyyy... pupuntahan ko na nga sila bukas para malaman ko na agad agad, para makapaghanda na ko.

 

 

 

ANo kayang ginawa nila nung Vex na un sa mall?

 

 

 

ANy idea???

 

 

 

MAto's POv

 

 

Grabe!!! Ang saya talaga kasama ni Vex! Nag enjoy talaga ako! ^^

 

 

KAya lang... I can't help thinking about that man kahit na kasama ko na si Vex ngayon. Sinong man? Eh sino pa ba? Edi si PAbin na un... Naiinis na nga ako kasi siya nalang lagi ung nilalabas ng utak ko para isipin ko eh. >.<

 

 

tas nung bibili na kami ng damit, nakita ko ung maniquin (tama ba spelling ni Author? XD) na may suot na polo tsaka bowtie then bigla kong naimagine si PAbin na suot niya un with matching jacket and pants, perfect! Un ung nasa photo. >///<

 

 

Kaya un ung una kong binili tas bumili na rin ako ng necktie para pwede siya pumili ng gusto niyang suotin. At tsaka nga pala, pwede niya ring suotin un kapag magtuturo na sya diba?

 

 

"Bakit pang lalaki ung binili mo?" tanong sakin ni Vex.

 

 

O_O

 

 

Anong sasabihin ko?

 

 

 

 

Next chapter nalang daw sabi ni Author. XD

 

 

 

 

 

 

---------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

Ching ching ching!!!

 

 

Bitin muna!

 

 

 

XD

 

 

 

Ano kayang sasabihing explanation ni MAto kay VEx?

 

 

KAilan kaya nila malalaman na inlove na sila sa isa't isa?

 

 

Saan nga kaya ma aasign si PAbin bilang teacher???

 

 

Ano kayang papel ni Vex sa kwento nila?

 

 

Si Memhey at Duq, pano na?

 

 

 

You'll figure out sa mga susunod na chapters!!!

 

 

 

Jeongmal kamsahamnida for reading!

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
No comments yet