‘Pag nasa classroom tayo, pwede ba, ‘wag mo ‘kong daldalin tuwing nagsasalita si ma’am? Nafu-frustrate ako kay Jungkook tuwing inaasar niya ko dahil ang bobo ko raw mag-aral. Ang totoo, hindi ko masundan ‘yong lesson dahil sa’yo.

                Sa kalagitnaan ng lecture, pwede bang ‘wag mo kong bibigyan ng candy o ng kahit anong dala-dala mong pagkain? Hindi ko kayang itago ang tuwa ko. Mahuhuli ako ni Sir Shim. Hard pa naman mamahiya ‘yon.

                ‘Pag nasa classroom tayo, ayoko rin na pinapasahan mo ‘ko ng mga kung anu-anong papel. ‘Wag mo na kong bigyan ng pagkakataon para ma-appreciate ang cute mong sulat at ngumiti-ngiti sa sarili ko na parang tanga. ‘Pag nahuli naman ako ni Ma’am Hong, tatayo tayo buong period sa labas at dadaldalin mo nanaman ako, tapos mabubulol nanaman ako o kaya kung anu-ano nanaman ang ka-kornihan ang masasabi ko at mapapahiya nanaman ako sa’yo.

                 Tuwing lunch, ayokong nakakasabay ka, kaya ‘wag na ‘wag mo ‘kong yayayain. Ayokong matikman ‘yong luto mo, dahil hahanap-hanapin ko ‘yon ‘pag hindi na ikaw ang kasabay ko.

                 ‘Pag pair work, humanap ka ng ibang partner. Pwede ba, hindi lang ako ang seatmate mo! Isang buong period o isang buwan nanaman akong ‘di makakahinga nang maayos kapag nakasama nanaman kita sa isang seatwork o project.