Ang ganda ng umaga ko parang ako lang, de biro lang. Kidding aside, di ko alam pero it seems like my day is perfect kahit kakasimula lang. One last glance sa mirror before ako nag paalam kila mama at papa na papasok na ko. Allowed kami mag civilian since Friday ngayon, civilian like wearing the goddamn t-shirt of our school syempre.

Pagkarating ko sa school it’s only 7:40 am, maaga pero late pa rin. Natawa ako ng bahagya kasi wala na ata talagang gamot sa sakit na laging late. My eyes squint nung may nakita akong familiar face sa harap ng classroom namin. My ghad, bakit andito nanaman yan. Nang makalapit na ko, I cleared my throat to let him know my presence. Tumingin sya sakin then tumango at ngumiti. Sapakin ko kaya to, sinira araw ko e. Tinaasan ko lang sya ng kilay then nag cross ako ng arms ko.

“Why are you here?” Wala kong ganang tanong. Again, ngumiti nanaman si gago. Mas maganda pa yung ngiti nung aso dun sa may kanto namin e.

“May inaantay lang ako.”

“At sino naman?”

“Si Winter.” Sagot nito, I mentally rolled my eyes. Nakakainis talaga tong lalake na to.

“At bakit?”

“None of your business kung bakit.” Aba, attitude tong bwiset na to ah.

“It is my business, Mark.”

“Paano mo naman naging business?”

“Winter is my friend, so kung anong business mo sakanya, business mo rin samin.” Napabuntong hininga naman ito.

Sapakin kaya kita, you like?

“Valentine’s Day bukas.” Sagot nito, sabi ko na nga ba ito pakay nitong mokong na to dito e.

“Ako ng sasagot para sayo. Hindi pwede si Winter.”

“Paano ka naman nakakasigurado?” Panghahamon pa nito sakin na medyo natatawa pa. Ampota, malapit na talaga makatikim ng sapak to e.

“Just because.”

“Hindi naman ikaw si Winter, Karina. I’ll still ask her.”

“Okay. Try mo.” I give him a smirk, knowing Winter, matic rejected to. As if on cue naman sabay sabay dumating yung tatlong gaga. Di pa ata sila aware sa nangyayare. Tumingin ulit ako kay Mark, from head to toes then balik ulit sa mukha nya. I smirked, mocking him, taunting him.

“Ayan na sila. Good luck.” Sarcastic ko pang sabi dito.

“Hi Winter.” Dun lang napansin nung tatlo yung presence namin ni Mark nung batiin sya nito. Ngumiti si Winter sakanya at nag hi rin. Tahimik lang akong nakatingin then she smiled at me tapos lumapit sakin. Napangiti ako then tumingin ako kay Mark.

“May sasabihin daw sayo to.” Kako bago ako tumango sa direction ni Mark. Sumandal ako sa may pader habang inaantay mag salita si mokong. Ayaw kasing maniwala na di papayag si Winter e.

“Ano yun Mark?” Tanong naman ni Winter. Nakwento pala samin ni Winter na okay na sila ni Mark, humingi na daw ng sorry dun sa ginawa nya dati kay Winter. Pero hanggang ngayon di pa rin namin alam kung anong nangyare sakanilang dalawa basta ang alam namin parang nangliligaw ata siMark sakanya then isang araw, galit na sakanya si Winter. Never naman nag kwento samin si Winer sa kung anong dahilan basta ang sabi nya lang galit daw sya kay Mark dahil sa ginawa nito.

“Ah, aayain sana kita bukas.”

“Hmm, bakit? Tsaka para saan?”

“Valentine’s D