ang kwento

of fairytales and their happily-ever after (and oh, the in-betweens too)
Please Subscribe to read the full chapter

Dinner is done and Wonyoung is now waiting for her Mom in her room. Nagkasundo sila na after dinner nila ito pagkwentuhan.

Siyempre excited si Wonyoung, sa wakas ay maririnig na rin niya ang kabilang side ng kanyang paboritong kwento.

Sana nga ay ang part na ng Mom Eunbi niya ang kukumpleto sa kung ano mang kulang ang nararamdaman niya sa pagsulat ng kwento nilang dalawa. 

After a few minutes, dahan dahang bumukas ang pintuan ng kwarto ni Wonyoung. Her Mom smiled to her first bago tuluyang pumasok at isara ulit ang pintuan.

Umupo si Eunbi sa may paanan ng higaan samantalang nakasandal naman si Wonyoung sa may head board nito.

"Thank you Mom for agreeing"

"Anything for you my baby" her Mom reached for her hand and carresed it.

They chatted for a bit. Pinag-usapan nila kung paano at kailan naikwento ni Hyewon sa anak ang lahat. Tinukso pa nga ni Eunbi ang anak dahil sa pagiging Mama's girl nito at pabiro pang nagtampo.

"I really admire your story with Mama, Mom. You know I grew up with it, that was my fairytale." napangiti naman si Eunbi sa sinabi ng anak, "Gusto ko nga Mom, sa oras na may mahalin ako ay katulad ng sainyo ni Mama pero secret lang natin 'to, si Mama kasi sabi niya papayagan niya lang akong magkalovelife pag thirty years old na'ko"

Natawa si Eunbi sa naturan ng anak, "I agree with your Mama"

"Mom naman" angal ni Wonyoung kahit alam naman niyang nagbibiro lang ang magulang niya

"Biro lang anak, pero tandaan mo kahit mag singkwenta ka na baby ka pa rin namin ng Mama mo. At pagdating d'yan sa pag-ibig, love when you're ready pero 'wag muna ngayon baby ka pa"

"Yes, Mom"

"And of course, as much as possible make your own story dahil hindi perpekto ang kwento namin ng Mama mo. Walang perpektong pag-ibig, anak, kaya hangga't maari ay gawin mo lang halimbawa ang kwento namin para hindi niyo maranasan ang mga pagkakamali namin"

Wonyoung nodded but still that won't stop her from wishing to find a love like how her Mama loves her Mom and vice versa.

"So let's start?"

"Yes, don't worry Mom if you forgot some parts I'll help you remember it."

"Okay smart girl"

Lumipat ng pwesto si Eunbi at tinabihan si Wonyoung. Mahaba habang kwentuhan 'to kaya naman ay napagpasyahan nila na humiga habang nagkekwentuhan.

"Nagkakilala kami ng Mama mo noong highschool kami" pag-uumpisa ni Eunbi, a soft smile escape from her lips as series of memories flashed right through her eyes.

She felt nostalgic.

"I was the president of the debate team and she was the new recruit. Bagong transfer lang ata sila noon ng Tita Kkura mo, kaya wala akong alam tungkol sa kanya. And one of the criteria we have to join the team is to passed a debate with one of the members. She easily passed and I was amazed by her. And oh, don't tell this to your Mama but I find her really pretty and I developed a little crush on her that time"

Wonyoung giggled at what her Mom says, naalala din niya ang nasabi ng Mama Hyewon niya sa kanya noon, ("your Mom doesn't know this, but the first time I held your Mom's hand I felt the spark and I knew from there and then, she's going to be part of my life forever")

"Then suddenly we're always together, attached to the hip. Naging parang buy one take one kami. Kung nasaan si Eunbi nandoon si Hyewon, kung nasaan si Hyewon nandoon si Eunbi. We became the best of friends. And about the little crush I have, it slowly developed into something more. Para bang bulaklak na unti-unting umuusbong at lumalago yung nararamdaman ko. I tried giving and showing hints that I like her but your Mama is so dense mas nauna pang nakapansin ang Tita Kkura at Tita Yena mo kesa sa kanya"

'i think you are too, mom' wonyoung thought. Naalala niya ulit ang kwento ng Mama Hyewon niya.

"College na nung naging kami. Summer after firtst semester, sa sobrang frustration ng mga kaibigan namin ay ikinulong nila kami sa isang kwarto. Ang sabi pa nga ng Tita Yena mo noon pagkalock ng kwarto, "nakakafrustrate kayong panoorin magtaguan ng feelings, di kayo makakalabas hangga't di kayo magkaaminan" and you know what's even funny? Your Mama and I didn't talk for two hours after that. We sat there in silence avoiding each others eyes. Despite being in a debate team, your Mama Hyewon isn't good with her words that time specially when her feelings is involve so I took the first step. I confessed then everything followed. "

Habang patuloy na nagkekwento ay pinagmasdan ni Wonyoung ang mukha ng kanyang Mom, nakikita niya ang pagkakatulad nito sa mukha ng Mama Hyewon niya nung nagkekwento ito.

Kung paano ang mga mata ng kanyang magulang ay kuminang na para bang bituin sa langit sa t'wing may nababanggit itong masayang alaala. Kung paano ang mga labi nila ay ngumiti ng matamis kapag nasasambit ang pangalan ng bawat isa. Kung pa

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
for9275
idk when's the next update but prolly in a week or so. i'll be busy with my requirements :) anyway, u can drop by on my twitter (@paintitcoral) or ask me q's on my cc (ampersandi)

Comments

You must be logged in to comment
Maatt_booii #1
Chapter 2: Update naman po :)))
moonrene
#2
Chapter 2: hahahshshdjffhfb update po
AhnWony
#3
Chapter 2: update po, authornim T_T
_ririwrites
#4
Chapter 2: hm ano kaya nangyari o mangyayari pa lang....................please wag sana cheating ff 'to hahahaha
deloctrl
#5
Chapter 2: dapat na rin ba akong kabahan? >.<
deloctrl
#6
Chapter 1: nacurious din tuloy ako sa kwento nila :>