Hindi na nagsalita si Ms.bae at niyakap nalang niya ako bigla. Maya maya pa eh naramdaman kong umiiyak siya..umiiyak? Umiiyak siya! Bakit??!

“B-bakit ka umiiyak Irene? May masakit ba sayo?? Huy! Ano bang nangyayare sayo? Hello?”

Lalo lang siyang umiyak nang malakas at humigpit yung yakap niya saken. Wala akong magawa dahil lumabas muna sila Sana at Tzuyu. What the pak is paking happening?!

“Hey, are you ok?”

…

…

“I-i thought I'm g-gonna lose you Seul. Hindi ko kayang mawala ka baby. I-i love you so much.”patuloy ka pa din sa paghikbi mo.

What? Whut? Wut? Wet? Ay..

Sumasakit na yung ulo ko. Bakit ganito si Ms. Bae saken? Kami na ba? Or i mean umamin na ba ako or siya saken??

Nung medyo nahimasmasan naman siya ay inalis niya yung sarili niya sa pagkakayakap saken. I looked at her and masakit para saken na malaman na umiiyak yung babaeng mahal ko ng dahil saken. I wiped her tears at parang may gravity na nagpull saken to placed a gentle kiss yet full of love on her lips.

And boom it's like magic. I remembered everything.

“Baby??I-irene??”

“Ganun ba ako kadaling kalimutan huh? I hate you..”at sinimulan mo na nga akong hampasin sa dibdib. Uhm? Excuse me baka nakalimutan mo na injured pa ako? Baka lang naman nakalimutan mo.

Nagkunyare nalang ako na nasaktan ako ng sobra nung huling hampas niya saken at ang resulta naman ay walang tigil na halik galing sakanya. Pwede na rin. Hahaha!

Mayamaya pa ay dumating na si Mom. Hindi naman sa hindi ko siya gustong makita pero anak pa rin naman niya ako kaya kahit papano concern pa din siya saken.

Lumabas muna si Irene para bigyan kami ng privacy ni Mom. Sa mga ganitong pagkakataon sana nandito si dad. Kasi kung nakakamatay lang talaga yung pagtingin malamang pinaglalamayan na siguro ako.

“How are you Seulgi?” walang emosyon na tanong ni mom saken.

“I-im fine i guess? Hindi pa naman po ako patay so you don't need to worry Ma’am.”

“Then it's good to know.” at may nilabas siyang maliit na box sa bag niya at inabot to saken at sinabing belated birthday gift niya daw saken.

Nung binuksan ko naman yung box ay nagulat ako kasi susi ng kotse! What kind of sorccery is this? Naka drugs ba tong nanay ko?! “T-thank you mom!”

Ngumiti lang siya ng tipid at she kisses my cheeks and patted my head at nagpaalam na nga siya. Pero bago siya tuluyang lumabas “by the way Seulgi. She's back.” at tuluyan na nga umalis si mom at sabay pasok naman ni dad.

“Ano anak kamusta? Anong sinabi ng mommy mo? Pinagalitan ka ba? Ano anak?” hindi ko alam kung ano bang nangyare saken. She's back.

~~

After ilang araw ay naka labas na din ako ng hospital. 2 weeks pa daw bago ako maging fit to work at sabi nga ni Irene siya daw ang mag aalaga saken. Well eventually dahil laging tambay si Irene sa hospital eh nalaman na din ni dad na girlfriend ko siya and unfortunately she's my boss. Hindi naman against si dad at masaya naman at supportado naman daw niya ang mga plano ko sa buhay. Wag ko na nga lang daw ipaalam sa mom ko.

“Joohyun ano ba? Umuwi ka na. Baka hinahanap ka na ng daddy mo. Ilang araw ka nang nandito. “

….

“Baby…”

….

“Ba-”

“Sabihin mo lang kung nagsasawa ka na saken Seul. Madali naman akong kausap eh.”

What???

“Baby ano ba.. Concern lang naman ako sayo. I really appreciate your presence. Kung pwede lang nga na 24/7 tayong magkasama eh kaso baka naman magtaka na yung daddy mo.”

“Are suggesting na mag moved in nako dito?”sinabi mo yun with matching puppy eyes.

Anak naman ng tinapa oh. Wala pa nga kaming 1 month ni Irene pero naiisip niya na yun. Jeske!

“hehehe no i mean.. Ok lang naman saken na lagi tayong magkasama pero umuwi ka pa din sa bahay niyo and don't neglect your duties bilang VP. Ayokong masabi ng daddy mo na distraction lang ako sayo… nga pala baby, may plano ka bang sabihin to sa dad mo?”

Panandaliang nawala yung mga ngiti sa mata mo. Oo nga pala, bukod sa nag iisang anak ka lang ikaw din yung tagapagmana ng company niyo. In short you are destined to marry someone with the same status that you have. Pero kung titignan mo naman pareho lang tayo yun nga lang pareho tayong babae.

“I don't know baby. Maybe someday, if i have the courage. Don't worry baby. Hindi naman kita iiwan if ever. You know how much i love you right?”