Simple lang naman yung gusto kong mangyare sa buhay ko.

To find a perfect job that will give me 2 years of meaningful experience sa career ko.

Bakit ko kaylangan yun?

Simple lang din.

Dahil hindi ako makakapagtrabaho sa sarili naming kumpanya kung wala ako nun.

How great was that? Thanks to my dearest father!

Right after graduation akala ko makakamit ko na yung posisyon na gusto ko.

Isang malaking ASA.

At para makadagdag sa frustrations ko, inalis lahat ni Father dear ang sustento saken.

Yung condo at kotse lang natira saken.

Sabi niya gusto niya akong matutong mamuhay sa sarili kong sikap.

Hindi ko alam kung pinagti-tripan ba ako ni Father dear.

Wala nakong nagawa kundi sundin siya. I don’t have a freaking choice!

And with that, I ended working with this satanic boss of mine.

~~

Tandang tanda ko pa nung unang araw ko sa work eh muntik nakong ma-late.

Sakto isa lang yung sakay nung elevator at nagtaka ako kasi yung mga kasunod ko hindi sumakay.

Hindi ko nalang pinansin at buti pareho kami ng floor.

Hindi ko alam pero parang gulat na gulat yung mga nakakita samin nung lumabas kami sa elevator.

Sa isip ko ang weird naman nitong mga to.

Agad naman akong pumunta dun sa Manager na may handle saken.

Si Ms.Joy Park.

At ang unang tanong niya saken, “Kasabay mo sa elevator si Ms.Bae?”

Lumingon ako at para akong  naka kita ng Anghel. So siya pala si Ms.Bae.

“I guess? Ang weird nga kasi walang sumabay samin.” Sagot ko kay Ms.Park

“Well I think I should warn you Ms.Kang, ayaw na ayaw ni Ms.Bae ng may kasabay sa elevator. But I’ll explain to her that you’re newly hired.”

Anak ng tupa! Sa isip isip ko edi sana bumili siya ng sarili niyang elevator. Attitudera! Saying maganda pa naman sana siya.

After nung warning ni Ms.Joy agad naman niya akong Inendorse sa mga ka-team ko.

Isang mukang penguin at isang mukang hamster.

Hi!! I’m wendy! And this is Mina! Bati nung babaeng mukang hamster.

Hello! Seulgi, Kang Seulgi. Nice meeting you guys. Hehehe?

Medyo awkward nung una pero naging ok naman sa huli.

~~

After ilang weeks napag-alaman ko na may mga chismis na kumalakat na lahat daw ng bagong empleyado sa Accounting department ay napagti-tripan nung satanic boss na yun.

Well nung una ayaw kong maniwala sakanila not until nangyare saken yun.

Hindi ko alam kung paano nagsimula yung pangti-trip niya saken.

At kamalas malasan siya pala yung VP Finance at anak siya nang owner nung company.

Hindi rin nakatulong na pina-direct reporting yung team namin sakanya.

Oh yes! Napaka swerte ko daw. Daig ko pa daw ang tumama sa lotto!

~~

“Hello accounting depart!”

“Ms.Kang pinapatawag po kayo ni Ms.Bae.” Sabi saken nung secretary niyang si Nayeon.

“Ok ma’am. Thank you.”

Hay.. Bakit kaya? May papagawa na naman ba siya? Tuluyan nakong tumayo at pumunta sa kwarto niya.

Binati ko si Ms.Nayeon at tuluyan nakong kumatok sa pinto ni Ms.Bae at pumasok.

“Good day po Ms.Bae”

Hindi man lang niya pinansin yung bati ko.

“Ms.Kang, tapos mo na bang i-review yung analytics niyo? I need your report by the end of the day.”

Para akong na-manequin challenge dun.

Nung napansin niya na hindi ako sumagot saka lang siya tumingin saken. Tumaas yung balahibo ko.

Bigla kong naalala yung sinabi ni wendy na ayaw na ayaw ni Ms.Bae na inuulit yung sinasabi niya.

“Ms.Kang, do I need to repeat myself?”

“NO!!I i i m-mean no Ms.Bae. I’ll give it to you mam by the end of the day.”

“Ok you can go.”

Napakamot nalang ako ng ulo pagkalabas ko ng kwarto niya.

Pagbalik ko sa area namin agad akong nilapitan nung dalawa kong staff.

“Wen at mina need ni Ms.Bae yung analytics natin by the end of the day”

“What!?? Is she dead serious?!!”

(Analytics yun yung comparison ng expenses from last year to this year. Nandun yung explanation kung bakit tumaas or bumaba yung expenses. Wala inexplain ko lang bakit ba.lol)

“Ma’am naman 23 malls yung gagawan natin ng analytics!” reklamo nilang dalawa.

Halos hindi nako kumurap sa harap ng computer ko. Kahit pa nagworking break na ako mukang h