*RIIIIIIIINNNNNNGGGGGG*

Narinig ko alarm clock ko. Haist simula na naman ng bagong buhay simula nung namatay na si mama. Yung namatay na si mama, doon na nagsisimula ang kamalasan namin sa buhay.

Yung mga kapatid ni mama, sinisi lahat sa amin kung bakit siya namatay.

Si kuya naman, medyo umubos yung academics niya.

Si papa naman, na bankrupt yung company niya, kaya nahirapan na talaga kami mamuhay ngayon.

Ako naman, yung group of friends ko, lumalayo nang lumalayo sakin hanggang wala na akong natirang kaibigan.

At ang pangalan ko ay si, DANEY NICOLE LIM. Half Korean. At isang bagong estudyante ngayong araw sa EMPIRE HIGH.

Actually, parati akong lipat ng lipat ng school dahil sa tita ko. Yung mga dating eswelahan na pinapasukan ay pagmamay ari pala ng pamilya ni mama. Kaya na kick out ako kahit wala akong ginawang masama.

Medyo excited ako sa bago kong eskwelahan ngayon kaya nag dali dali ako bumaba at nakita ko sina papa at kuya na nagsimula nang kumain.

"Good morning kuya! Good morning papa!" Sabi ko kina kuya at papa.

"Good morning rin anak! Ang aga mo ata gumising ngayon?" Tanong ni papa

"Himala nga. Ang aga-aga gumising." Sagot naman ng magaling kong kuya -_-

I just rolled my eyes nung sinabi ni kuya yon.

"Excited po kasi ako papa hehe. Sana magkaroon na akong ng mga totoong kaibigan doon!"

"Eh yung mga kaibigan mo noon, di na ba kayo close? Tanong ni kuya.

"Di na simula nung namatay si mama. Ang plastik talaga nila" ang galit kong sagot kay kuya.

Nagsimula na akong kumain at napansin ko na ang tahimik nila.

"Oh ba't ang tahimik niyo ngayon?" Di ako sanay na tahimik sila habang kumakain. I bet, may mga problema tong mga ito.

Di naman nila sinagot yung tanong ko at patuloy lang silang kumakain.

"Hoy sagutin niyo tanong ko! May problema pa kayo? Please sabihin niyo sakin. Di ako sanay na may tinatago kayo sakin!"

"Yung tita mo. Sinampahan tayo ng kaso nung pagkamatay ng mama mo"

Ang di ko makapaniwala sa sinabi ni papa.

Seriously? Di parin sila naka move sa pagkamatay ni mama. Di naman kasalanan ni papa na mamatay si mama. Naawa na ako kay papa. Kung ano ano nalang paghihirap ang naranasan niya sa kamay nina tita.

Patuloy nalang akong kumain ng kumain hanggang naubos ko na ito.

Pag ubos ko sa pagkain ko, agad ako bumalik sa kwarto ko at nag dali dali nag toothbrush at naligo narin ako.

"Wow ang ganda naman ng uniform ko" sabi ko sa sarili habang pinagmamasdan ko ang sarili ko sa salamin.

Yung uniform namin ay blouse na may necktie, yung skirt naman, medyo mahaba siya lower the knee, yung sapatos naman ay black, medyas naman ay white. At may I.D narin.

Ibang ibang yung eswelahan ko ngayon kumpara noon. Yung eswelaha kasi namin noon, naka civilian ka lang, tapos pwede ka pang mag make up. Tapos yung mga babae pa ang lalandi. At andami pa namang playboy.

At isa pa, PUBLIC UNIVERSITY yun. Akala ko sa sa mga mamahalin lang talaga na mga unobersidad ang may mga ganyang mga estudyante, pati rin pala sa public -_-

Well yung mga kaibigan ko noon, medyo mga malandi sila sa mga varsity players namin hahahaha.

Inayos ko na yung mga gamit ko at hinanda ko na ang sarili ko para makapunta na ako sa bago komg eskwelahan. Sabi ni papa, magugustuhan ko talaga yung eskwelahan na yun. Eh sana nga naman.

Dali dali ako bumaba at nandoon sina papa sa sala nanoid ng t.v.

"Papa! Kuya! Papasok na po ako!"
Sigaw ko habang pababa ako sa hagdan.

"Sige anak, mag ingat ka doon ha? Medyo malayo yung paaralan na yun" ang nag alalang sagot ni papa.

"Sus, pa! Ako pa! Kaya ko na alagan ang sarili ko!" Ang masigla kong sagpt ni papa.

Lumabas na ako sa bahay at nag hintay ng isang taxi.

Nung naka kita na ako ng taxi, agad ko pinarahan at sumakat sa ako.

"Manong sa Empire high lang po" sabi ko sa driver.

Nagulat naman siya sa sinabi ko at tinanong niya "sure ka ba dyan iha?"

"Opo manong doon po ako nag aaral."

Nag simula na siya mag drive at tahimik lang yung paligid.

Mga ilang minuto, huminto na ang driver at nag taka naman ako.

"Manong nandito na po ba tayo?" 
"Ah oo iha nandito na tayo pero hindi sa eskwelahan. Yung eswelahan naman ay nasa loob ng gubat na yan. Hindi talaga ako pwede pumasok. Ayoko pang mamatay. May mga nag sasabi ni impyerno daw yang eswelahan na yan. Yung mga iba't ibang estudyante may mga iba't ibang kapangyarihan. Pero marami parin talagang gustong mag aral dyan. Sorry talaga iha, hindi talaga kita mahahatid. May pamilya pa ako. Sorry talaga."

Nagulat naman ako sa sinabi ng driver. Omg talaga? Nakakatakot naman huhu. Pero ang weird naman, yung eswelahan nasa loob ng gubat. Huhu nakakatakot talaga, baka hindi ako makalabas ng buhay diyan sa ekwelahan na yan.

"Oh sige po manong, salamat po."
Tsaka binigay ko na sa kanya yung pamasahe ko.

Napansin ko, kaunti lang ang tao. Tapos ang lamig lamig pa.

May mga tao na nag bulung bulungan nung papunta na ako sa loob ng gubat. Jusme ang mga papansin naman nito!

Nong pumasok ako sa gubat don ko na narealize na ang layo talaga ng eswelahan. Puro kahoy lang yung nakikita ko. Tapos medyo madilim naman. Kaya tinawagan ko si papa.

Agad naman niya sinagot ang tawag ko tapos inexplain ko na ang layo nhmg eswelahan tapos yung taxi naman na sinakyan ko tapos pumasok sa loon ng gubat.

Agad naman pumunta si papa dito tapos ihinatid na niya ako sa eswelahan.

----------

Nag simula na ako maglakad patungo sa entrance ng EMPIRE HIGH. Marami nagsasabi na isang nakatakot ang eskwelahan na ito. TAKAKATAKOT TALAGA.

Nasa loob ng gubat ang eskwelahan na ito at medyo malayo kaya hinatid nalang ako ni papa. Wala rin namang gustong pumasok sa kinaroroonan nito lalo na yung driver ng mga taxi. Kasi nga natatakot sila. Ang weird talaga -.-

Habang papasok ako na ako sa Empire High, may nakabangga ako lalaki. "Hala po! Sorry po talaga!" Sabi ko sa nakabangga kong lalaki. "Woah, you're a new student, huh?" Tanong naman ng lalaki. "Ahh oo new student ako hehe" medyo nahiya ako kasi ang gwapo pa naman ng lalaki nito.

"Well good luck nalang dito sa eskwelahan na ito, new kid. I'm sure hindi ka aabot ng isang buwan dito. Welcome to hell" he smirks.

AT DUN NA NAG SISIMULA ANG AKING KWENTO.