Yoona’s POV:

Ano bang parusa itong inabot niya? In a matter of few days ay tatlong beses niyang naka-engkwentro ang lalaking ito, mabuti naman sana kung pleasant ang naging paghaharap nila. Ang kaso ay napaka-embarassing ng lahat ng araw na nakaharap niya ang lalaking ito. She was speechless, hindi na nasundan ang mga nasa isip niya kanina sa tindi ng pagka-shock.

Seung Gi: Well, this is a surprise for both of us.

Yoona: Yeah, had I known it, hindi na sana ako nagpunta pa dito, nagpadala na lang sana ako ng representative (Naka-ingos siya)

Seung Gi: That’s not a good idea.

Yoona: At bakit hindi? Kung maiinis lang naman ako?

Seung Gi: At kanino ka naman maiinis?

Yoona: Obvious kaya kung kanino.

Seung Gi: If I am not mistaken ikaw rin ‘yong babae na nakabangga ko sa bookstore ano?

Yoona: At last! Naalala mo rin.

Seung Gi: Hindi kita nakilala kahapon. Although na napansin kong pamilyar ang mukha mo.

Yoona: (She rolled her eyes) And so, hindi mo pala natatandaan na ako iyong nakabangga mo sa Reader’s Bookstore nong Thursday ano?

Seung Gi: Most likely. And I owe you an apology sa situation. I promise myself na kapag nagkita uli tayo ay hihingi ako ng sorry sa iyo. And I am doing it right now.

Hindi siya kumibo pero nabawasan ang simangot niya

Seung Gi: Am I forgiven?

Tumingin siya sa mukha ng lalaki, pleasant naman talaga ang mukha kung hindi siya naunahan ng inis rito.

Yoona: You are fifteen minutes late!

Seung Gi: Kaya nga dalawa na ang kasalanan ko.

Yoona: Eh kung ako kaya ang nag-walk out?

Seung Gi: Willing na akong maghintay next time kahit na ma-late ka pa ng buong araw.

Gustong kumawala ng ngiti niya pero mas pinili niya magpaka-pormal baka isipin ng lalaking ito na just-just lang siya.

Yoona: Pag-usapan na natin ang tungkol sa business.

Seung Gi: Pwedeng patawarin mo muna ako?

Tumingin muna siya sa mukha ng lalaki, talagang gwapo nga ang loko-loko, naiirita na siya sa tuwing matitigan ang mga mata nito na nakikita niyang nagsusumamo. Parang tubig na tumunaw sa lahat ng pagka-inis na nararamdaman niya para sa lalaki.

Yoona: Okay, you are forgiven, patawarin mo na rin ako dahil nainis ako sa’yo at lagi pa kitang sinisimangutan.

Seung Gi: Of course, pinapatawad na rin kita.

Yoona: So we can talk business now?

Seung Gi: Sure.

Matapos lahat ng business meeting nilang 2 at pina-assemble na lahat ni Seung Gi ang mga computers na gagamitin nila sa office sa 2 technician na kasama nito. Matapos ma-set-up lahat, nagpaalam na si Seung Gi sa kanya.

Seung Gi: Just call us kung magka-problema Ms. Im (Pormal na uli ito)

Yoona: Okay, thank you.

Ngumiti ang lalaki at saka umalis na. Naiwan siyang nalulungkot at bitin sa pakikipag-usap kay Seung Gi, nabuhay na naman ang inis niya rito. Sana naman nagtanong ng personal tungkol sa kanya, hindi yata interesado sa kanya ang lalaking iyon.

Yoona: Eh bakit ba trying hard naman ako na mapansin ng lalaking iyon, sino ba siya? Di ba nga HATE ko siya? So what kung hindi niya ako pinansin?

Nawala sa isipan niya na pinatawad na niya ito kanina at umiral na naman ang inis sa kanyang puso.

Sa KSDC naman ay pilit na ginagawa ni Suzy ng normal ang trabaho kahit alam niyang hindi normal ang sitwasyon nila ngyaon ng bago niyang boss.

Kaninang umaga ay agad niyang ininstruction sa bago niyang amo ang lahat ng area sa kompanya. Sa tingin niya ay professional din naman itong nakinig sa mga ipinaliwanag niya. Pero maliban sa trabaho ay wala na silang pinag-usapan pang iba.

Sa ngayon ay nasa loob siya ng opisina nito at kasalukuyang binabasa niya rito ang mga rules and regulation ng kompanya. Nang bigla na lamang may pumasok na isang babae sa office nito, naputol ang binabasa niya…

Hara: Hi Soohyun…(Diri-diritso itong pumasok, walang pakialam kung may ibang tao pang-naroon at humalik pa sa binata)

Suzy’s POV: Ang walang hiyang lalaki, at ni hindi man lang umiwas.

Hara: bakit hindi mo na ako tinatawagan, hindi mo narin ako pinupuntahan (Malandi nitong sumpong sa binata)

Soohyun: Look Hara, marami akong trabahong inaasikaso ngayon, so please, umalis ka na muna.

Hara: Ok, but promise me na tatawagan mo na ako.

Soohyun: Okay.

Hara: Bye…(Muli nitong hinalikan sa lips si Soohyun at kumikimbot na lumabas sa opisina)

Soohyun: Suzy…

Suzy: (Ibinalik niya ang tingin sa amo) Yes, sir?

Soohyun: Hara and I…we don’t have any relationship.

Suzy: Wala naman po akong pakialam don eh, you’re my boss there’s no problem with it. And don’t worry alam ko po, Sir.

Soohyun: Alam mo?

Suzy: Sinabi na sa akin ng father niyo.

Soohyun: (Nangunot ang noo nito) Abuji told you? Ganyan na ba kayo ka-close na pati ang buhay ng kanyang pamilya ay ipinapaalam na sa iyo ni appa?

Suzy: Sa tagal ko ng nagtatrabaho dito, natural na kahit papaano ay mapalapit kami sa isa’t-isa, nagkukwento siya at nakikinig naman ako.

Soohyun: Ang magandang relasyon ng mag-amo ay dapat lang na manatili sa loob ng opisina. At lahat ng personal na bagay sa kanilang 2, hindi iyon kasama sa mga dapat pinag-uusapan.

Suzy: Tatandaan ko iyan, Sir.

Soohyun: I’m talking about you and my father Suzy.

Suzy: What about it, sir?

Soohyun: Alam mo kung ano ang ibig kong sabihin.

Suzy: Pasensiya na sir, pero hindi ko alam ang ibig ninyong sabihin.

Soohyun: Are you having an affair with my father?

Nasaktan talaga siya sa sinabi nito.