May umupo na Pokémon sa tabi ko sa bus at nilakasan ko ang volume ng pinapatugtog ko. Peste. -_____-“ Bakit kasi may practice sa banda si Kuya? Ang aga umalis ng bahay kaya hindi ako nakasabay sa pag-pasok. TAT

The winter’s gone and the spring has come.

Dumaan kami sa isang bakery na lagging hinihintuan naming bago pumasok. PSH. Ayan, hindi tuloy ako makakabili kasi hindi ko naman pwedeng patigilin tong bus. >3<)#

We’ve withered away and our hearts are torn from the yesterdays.

Medyo malakas yung pagkakapreno ni Mr. Driver ng tumigil kami sa bus stop malapit sa school kaya nabunggo yung Pokémon na katabi ko habang patayo. Hala.

“Ah mian.” OTL

“Okay lang.” Blond siya tapos andaming butas ng hikaw sa tenga na pudpod ng hikaw. Tokwa tinalo pa ako, isa nga lang hikaw ko, sa kanan lang. =__=

Kuya Minseok bakit hinayaan mo ang Dyosa mong kapatid na bumyahe at harapin ang mga Pokémon ng mag-isa?

I’m singing my blue.

Ayaw ko nang mag-isa.

I’m used to the tears, the doubt, and my fears.

“Minyonga~!” May sumigaw ng pangalan ko at nakita kong si Haeran jie yun.

“Jie~!”

Sa gate ko siya hinintay kasi sabi ni Kuya sumabay daw ako sa kaniya. >n< Ang daya. Pero ayos na rin, si Ran jie naman e.

“Naghintay ka ba ng matagal?”

“Di naman, pasok na tayo.”

“Okai.”

Hinawakan niya ang braso ko at sabay kaming naglakad papunta sa classroom namin.

“Ano na balak mo?” Nasa locker area na kami, kinukuha ang mga textbooks for that morning.

“Bakit? Anmeron?”

“Uh, 14? Valinetine’s? Love, love, love? Chocolates?”

“Yah! Chocolates! Chocolates ko!?” YoY

“Di yun ang point ko!” Tapos pinisil niya ako ng mahina sa pisngi – sa kaniya mahina, sakin parang matatanggal na kanang mukha ko. T^T “Hindi ka ba magbibigay kahit kanino? Sa kaniya?”

“Bakit? Sino ba siya? Wala naman akong crush.” LIAR. LIAR. ILONG MO, NAKO LAGOT KA MINYONG.

“Sigurado ka?” Tumaas kilay niya at sinarado niya locker niya.

“Yep, tsaka ayaw ko ring bigyan si Kuya. Taon taon ko na siyang binibigyan, bata pa lang kami nakakarami na siya. Eh never niya akong binigyan ng chocolates kapag Valentine’s Day.”

“Eh kasi White Day sila magibibigya, pabo.” -___- Magkatabi lang kami ng locker.

“Eh bala siya sa buhay niya. Di ko na siya bibigyan.” >m< Sinara ko locker ko at nagsimulang maglakad papunta sa classroom namin.

“Sige. Pero mamayang lunch break, samahan mo ako~ Gagawa akong chocolates.”

“Para sa kaniya?” Ako naman manga-asar ngayon. Mwahahaha. /more evil laugh/

“Um, oo.” Ayaw tumingin sakin. =___=” Diko maasar tuloy. PSH.

Sakto pagdating naming ng room, nag-ring na yung last bell at ilang minuto ang lumipas ay pumasok na ang una naming teacher.

 

 

 

 

Pinanuod ko si Ran jie na sinasalin ang chocolates sa molding tray at ilagay iyon sa freezer ng Home Economics room.

Pinanuod ko siya mula sa pagdurog niya ng buong tsokolate (NA SOBRANG PAIT) hanggang sa matunaw ito, nahaluan ng kung anong pampalasa at pampatamis, hanggang sa handa silang maisalin sa tray at palamigin.

Magaling si Ran jie mag-bake at mag-luto dahil sa kaniyang appa na may-ari ng isang cake shop. Doon niya namana ang kaniyang alam at lagi kaming nabibiyaan nito dahil kapag bumisita siya sa cake shop  ay may pasalubong ako. Ah, cakeu~

“Paano mo ibibigay yan sa kaniya?”

“Ako nang bahala doon.” :P

“Eeeee. Jie, dali na, kwento moooooo.”

Crush niya si Jongin, isa sa mga kaibigan ni Kuya. Bow.

“Tara? Kain na tayo?” Kdot. -____-

Dalawa kasi ang curriculum ng school, pang-K at pang-M. Ang K ay nagfo-focus mostly sa Science, Math, English, at whatever subjects na may kinalaman sa bata academically while ang M naman ay arts, music, at dance.

Mayroong high school at college dito, college na sila Kuya.

"Kakain ba tayo o hindi?" Tanong niya ulit. "Gutom nako."

"Psh. Gusto mo lang makita si Jongin ge~ Hayyy."

"Ikaw rin naman. -____-"

Nang malinis na namin ang Home Eco room, pumunta na kami sa cafeteria ng M. Dun kasi kami nagl-lunch kasama nila Kuya and some other people na kilala bilang EX-O. Huehuehue. >u<

Nang malapit na kami, nakita namin si Sara sa may locker niya. Baka siguro dati, inalok ko na agad siya na sumabay sa amin pero kasi...

"Minyongah."

"Jie."

"Sinong tinitignan mo?"

"Wolo. Tara na :3"

Ito, di na makalapit sa kaniya.