Daniel and Kathryn were one lovers but fate does not allow them to be together because of so many reason na sila mismo ay hindi makaka-intindi, kaya naghiwalay silang dalawa.

 

Pero maiba sa  ibang magkasintahang naghiwalay na nga eh hindi parin naging magkaibigan man lang. Sila Daniel at Kathryn kasi kahit na nagkahiwalay, they stayed close friends, oh scratch that, they stayed best friends.

 

I-deny man nila sa kanilang mga sarili at sa mga kaibigan nila, hindi nila maitatago na they still do love each other and no matter what happens daw sabi ni Daniel eh nandiyan lang talaga siya for Kathrynand same goes for Kathryn for Daniel.

 

So habang naglalakad sila papuntang mall,

“Kath, may i-me-meet ka ba sa mall?” Tanong ni Daniel kay Kathryn

 

“Ay ganun? Kapag ba sa mall may i-me-meet agad? Hindi ba pwedeng may susunduin lang?” balik naman na tanong ni Kathryn na medyo may pagka-pilosopo.

 

“Eh bakit? Airport na ba ang mall ngayon at doon mo susunduin?” Pilosopong sagot naman ni Daniel.

 

“Whatever Daniel!” She just rolled her eyes and walked faster, pero hindi kaya ng powers niya, naabutan parin siya ni Daniel.

 

“Di nga Kathryn, ano gagawin mo sa mall?” Seryosong tanong ni Daniel.

 

“May susunduin nga lang. Kulit mo Daniel eh!” napakamot tuloy sa ulo si Kathryn.

 

“Eh sino naman? Lalake ba ‘yan o babae?” Tanong ni Daniel na parang nagagalit dahil sa tono ng kanyang boses.

 

Napahinto naman si Kathryn sa paglalakad at tiningnan si Daniel na nakasimangot pa rin, “Ilihim ko nga dito kay Daniel. Ano kaya magiging reaksyon nito pag nalaman niya ang totoo. HAHA.” pag-iisip ni Kathryn at naka-ngisi pa siya habang nakatingin ni Daniel.

 

“HOY! Anong ngiti-ngiti mo diyan? Sino ba yang susunduin mo?!”

 

“Ah so ganun? Sigawan?”

 

“Sorry naman. Eh nagtatanong lang naman ako eh.” kamot sa ulo si Daniel.

 

“Lalake. Lalake ang susunduin ko. Okay na? Tara na nga!” At hinila na ni Kath si Daniel para naman makarating na sila sa mall ng maaga.

 

“Ano?! Lalake susunduin ni Kath? Aba! Kalian pa ‘to nagkaroon ng boyfriend? At bakit susunduin? Babae na ba sumusundo ngayon?” kung ano-ano nalang ang pummapasok sa isip ni Daniel habang hila-hila siya ni Kathryn.

 

Nakatingin lang si Daniel sa kamay nila na nagkahawak, “Sana ganito nalang palage Kath. ‘Yung walang ilangan.”

Nasabi ‘yan ni Daniel kasi kahit na mag-best friend nga silang dalawa eh meron pa din yung ilangan between them dahil hindi nila maitatago na meron silang pinagsamahan. Paanong hindi magkakailangan eh mga FIRST sila sa isa’t-isa. Ang hirap kaya nun!

 

Nakarating na sila sa mall at akmang aalis na si Kathryn, “Ui Kath!”

 

Lumingon naman si Kathryn, “Oh bakit Deej?”

 

Napangiti naman ulit si Daniel dahil dun,” Mag-ingat ka ha? Wala pa naman ako sa tabi mo, wala ang knight in shining armor mo.” Biro naman ni Daniel. “Mag-ingat ka ha? Hindi ko pa naman kilala yang lalakeng susunduin mo.”

 

“Hahaha. Don’t worry Daniel, makikilala mo rin siya soon” sabi ni Kathryn sa kanyang sarili bago siya sumagot kay Daniel,

 

“Don’t worry Deej I’ll take care of myself” at ningitian ni Kathryn si Daniel at lalakad n asana siya pero hinila siya.

 

Hinila siya ni Daniel that it made her close to him and Daniel planted a soft kiss…

 

 

…a soft kiss on Kathryn’s forehead.

 

“Ingat ka princess :)”

 

Si Kathryn naman ang hindi makapaniwala ngayon dahil sa ginawa ni Daniel, kasi ngayon lang din tinawag ni Daniel si Kathryn ng princess. She got back to her senses naman kaya ningitian lang niya si Daniel at umalis na.

 

KATHRYN’s POV

Waaaaaah!!! Salamat naman at hindi na kami magkasama ni Daniel ngayon! Grabe!!!! Kung hanggang ngayon magkasama pa kami baka nalaglag na talaga itong puso ko! Woooooh!! Bakit ba kasi ganyan ka Daniel! Ang sweet-sweet mo parin! Hahahaha, pasensya na! KELEGMATS lang aketch eh! >.<

 

So heto na ako ngayon.

 

LAKAD

LAKAD

LAKAD

HANAP

HANAP

HANAP

 

Eh nasaan na ba itong is kuya?! Kanina pa ako hanap ng hanap sa kanya dito sa café ah, bakit hindi ko man siya mahagilap?! Yup! HAHAHA. Akala niyo boyfriend ko noh?! Hindi noh! Kuya ko ang susunduin ko.

 

 

 

“AY ANAKNGPOTTIE!!!” Napatalon ako ng may biglang kumalabit sa akin. Napamura tuloy ako ng di oras. -_-

 

 

 

“HOY! Ikaw bunso ah! Kelan ka pa natotong magsalita ng mga bad words ah?!”

 

 

OHMY!! Kilalang-kilala ko ang boses na ‘yan!!

 

 

“Quen!!!!!!” Sigaw ko pagtalikod ko at niyakap ko siya ng sobrang masikip…ay masikip…hahaha ano yun?! Mahigpit!!! Ng sobrang mahigpit!! Hahaha.

 

 

Ito kasing si Chichay eh! nagkamali doon sa GGV. Ayan tuloy! Hahaha. ChiQuin/QuinChay fan ata ako noh! :P

 

Anyways, so ayun nga, niyakap ko si kuya ng sobrang mahigpit si kuya.

 

“Kung makayakap bunso ah! Hahaha. I miss you bunso!!!” At niyakap niya rin ako ng sobrang higpit.

 

Inalis ko na yung yakap ko kay kuya “I so so so miss you Quen!!!”

 

Baka naman nagtatanong kayo kung bakit “Quen” tawag ko sa kanya at hindi kuya.

 

Enrique kasi real name niya, pero Quen tawag ko sa kanya. Eh ayoko namang tawagin siyang kuya eh siya na nga mismo nagsabi sakin nun kasi nga 2 years lang naman din naming ni kuya. Pero kahit ganun, kuya ko pa rin siya.

Nag-order na kami ni kuya ng makakain naming at pagkatapos naming kumain.

 

“Grabeee!!! Super busog ako!!” Sabi ko sabay himas sa tiyan ko. Hahaha. Parang hindi babae eh noh? Hayaan niyo na! :D

 

“Hindi nga halata. HAHAHA. Ang laki-laki na ng tiyan mo oh!!” #-_- itong si kuya naman oh! Parang si Daniel lang din eh! Tinatawanan ako pagkatapos kong kumain eh paano ba naman, sa dinami-dami kong kinain eh paanong hindi lalake tiyan ko. -_- busog ata ako noh! Ay teka nga! Bakit napunta si Daniel sa usapan? Haha. Thinking about him maybe?! Duh!! :P

 

DANIEL’s POV

Akala niyo umalis na talaga ako noh? Hindi kaya!

 

Kasi nung umalis na si Kathryn, sinundan ko lang siya pero I kept my pace farther from her, para naman hindi naan ako mahalata.

 

Pumunta siya sa isang café, ako naman andito sa department store nagtatago.

 

Hinahanap niya kaya yung susunduin niya? Eh bakit siya pa ang naghahanap, eh dapat naman yung lalake ang nag-aantay.

 

Hanap siya ng hanap hanggang sa may lalakeng lumapit sa kanya at nagulat naman si Kathryn at medyo napatalon. Narinig ko rin ang pag-sabi niya ng “ANAKNGPOTTIE” -_-

 

I-combine ba naman yung endearment naming sa pagmumura niya (-_-“) naku naku Kathryn! Hindi kita tinuruan mag-mura ah!

 

 

 

O_______O

 

 

 

 

Nagulat nalang ako nung niyakap ni Kath yung lalake.

 

Sobrang higpit ng pagkayakap ah!! Bakit ganun?! Super higpit ah?!

 

Aray ko naman po! :(

 

Napahawak ako sa may chest ko. Masyado bang emote? HAHA. Pag-pasensyahan niyo na, nagmamahal eh.

 

Uuwi na nga lang ako, baka kung ano-ano pa ang makit ko dito.

 

Ang saya-saya lang niya nung nakita niya yung lalakeng niyakap niya ng sobrang higpit.

 

Eh sino ba naman yun? Ngayon ko lang ata nakita yun ah?

 

Sino bay un Kathryn?!?!?!

 

 

NO ONE’s POV

Umalis na si Daniel kasi hindi niya gusto yung nakikita niya.

 

Sina Kathryn at Enrique naman eh andun parin sa café, nagkkwentuhan

 

“Quen, uwi na tayo? Baka naghihintay na sila mama at papa sa bahay?” pag-aya ni Kathryn sa kanyang kuya.

 

“Ay wait bunso…may ibibigay ako sa’yo” sabi naman ni Enrique.

 

“Hindi ba pwedeng sa Christmas mo nalang ibigay yan Quen?” tanong naman ni Kathryn, total, malapit-lapit na rin naman ang Christmas baka makakapag-hintay pa.

 

“Eh hindi na ‘to makakapag-hintay ng Chirstmas noh! Kasi hindi ako nakabili ng mga pasalubong for you, mama and papa, kaya bumili nalang ako ngayon” at may kinuha siya sa paper bag at nilapag ang rectangular box sa table nila.

 

“What’s that Quen?” tanong ni Kathryn.

 

“For you nga diba?! Ai naku Kathryn! Ang bobo-bobo mo parin eh noh! HAHAHA”

 

“Ah okay KUYA!! Nagpapatawa ka ba KUYA?!” in-emphasize talaga niya ang word na “kuya” kasi alam na alam niya na ayaw ni Quen na tinatawag siyang kuya ni Kathryn.

 

Sumimangot naman ang mukha ni Enrique, ibig sabihin nainis talaga siya sa pagtawag ni Kathryn ng kuya sa kanya.

 

“Hahahahaha! Mukha mu Quen! HAHAHA” and Kathryn is clearly having the time of her life. LOL. XD

Kukunin na sana ni Kathryn ang box ng bigla namang kinuha ni Quen.

 

“Quen naman eh! Nagbibiro lang po! -_-“

 

Nakasimangot pa din si Enrique.

 

“AHA!!:D”

 

Tumayo naman si Kath, “Sorry poooooo”

 

Si Kathryn nga naman, masyadong connected sa character ni Chichay sa Got to Believe at ginaya pa niya sa harap ng kanyang kuya.

 

“Sorry na Quen. Nagbibiro lang naman ako eh” at umupo na siya pabalik sa kanyang upuan.

 

Natawa nalang si Enrique sa ginawa ng kanyang bunso at hindi naman niya ito matiis kaya binigay na rin niya ang box kay Kath, “O, open it” utos  niya dito.

 

Sumunod naman si Kathryn and she opened it.

 

 

 

 

 

O………O

^-----------^

 

 

Nung una nagulat siya pero ilang seconds eh ngumiti na siya, “Waaaah!!! Quen!!! Super thank you dito!!!!” tumayo siya at niyakap ulit si Enrique at ganun si Enrique.

 

Humiwalay na siya sa yakap at tinulungan naman ni Quen si Kath sa pag-suot nung necklace.

 

Heart-shaped ang necklace at ay butas sa gitna and looks like it’s for a key.

 

“Quen, why is there a whole in the middle?” tanong ni Kath sa kanyang kuya.

 

“Oh yeah, here” at inabot niya kay Kath and isa pang rectangular box.

 

“It comes with this nga pala.” Sabi ni Enrique at kinuha namna ito ni Kathryn.

 

Pagbukas niya sa box,

 

?___?

 

 

“What will I do with this Quen?” tanong ni Kath kay Quen.

 

“I just remembered the guy you were talking about…and just wondered if you co…” hindi na pinatapos ni Kath sa pagsasalita si Quen kasi alam na niya nag ibig sabihin ng kuya niya.

 

“Pero Quen, what if ayaw na niya? I mean, after what happened, we are friends now. And I think it’s the best label we will put between us”

 

“Napaka-emote naman nitong bunso ko. O.A. bunso ah!” inirapan lang siya ni Kathryn.

“Pero bunso, seryoso na ‘to, we never know. Baka hanggang ngayon eh he still loves you. Hindi naman natin alam yun eh. Alangan naman na itanong mo sa kanya? Nagiging desperate much ka lang kung ganun gagawin mo. Just wait nga lang”

 

-_____- ‘yan lang ang mukha ni Kathryn habang nagsasalita ang kuya niya.

 

“Tara na nga. Excited na akong makita sila mama and papa” sabi nalang ni Enrique noong hindi na nagsalita si Kathryn.

 

 

 

[part 01 is here :)]