4 in the morning, nagreready na si Gerald para sunduin si Kim, nagpaluto siya ng pagkain at ibinalot para dalhin kay Kim, gusto niya itong sorpresahin.

Nagaayos na si Kim papasok sa trabaho ng may kumatok, bigla naman siyang kinabahan, sino ba naman kasi ang kakatok ng 5:30 in the morning sa apartment niya eh madilim pa. Dahan dahan siyang lumapit sa pintuan at nakiramdam.

 

Kim:  sino yan?

 

 “Kimmy ako to, si Ge”

 

Para naman siyang natanggalan ng tinik sa lalamunan ng marinig si Gerald, sobrang takot niya na baka kung sino na ang kumakatok.

 

Kim: ikaw lang pala, kinabahan naman ako, kala ko kung sino na!

 

Gerald: tignan mo takot ka din pala, pano nga kung hindi ako yun, ano gagawin mo?

 

Kim:  Ge, babalik nanaman ba tayo sa usapang yan, at tsaka teka, ano ba kasing ginagawa mo dito? Ang aga aga pa ah.

 

Gerald: ihahatid kita sa trabaho mo

 

Kim: diba sabi ko naman sayo na wag na, tsaka may trabaho ka din

 

Gerald: wag ka mag-alala boss naman ako dun, pwede akong pumasok kahit anong oras, basta kelangan ihatid kita

 

Kim: bakit ba atat na atat kang ihatid ako ha? Diba susunduin mo naman ako mamaya?

 

Gerald: oo nga, ah basta wag ka na ngang magpakipot diyan, ikaw na nga ang ihahatid, eto nga pala oh (iniaabot ang dalang pagkain) kumain ka na ba?

 

Kim: hindi naman ako nagbbreakfast eh, coffee lang ako sa umaga kasi wala na ako time kumain dito tsaka magluto

 

Gerald: kaya nga po dinalhan kita ng pagkain diba, kainin mo nalang yan sa sasakyan, oh ready ka na ba?

 

Kim: salamat ha, oo ok na ako kunin ko lang yung bag ko, sandali lang ha

 

Ang sweet naman talaga ng kurimaw na to, nakuuuuu baka masanay ako nito, Kim Kim Kim hinay hinay lang wag ka masyado magpadala baka ikaw din ang masaktan sa huli, Kim thought.

 

Sa loob ng sasakyan hinayaan lang kumain ni Gerald si Kim.

 

Gerald: ubusin mo yan ah
 

Kim: hmmmm sarap, ikaw ba nagluto?

 

Gerald: hinde, si Manang, pinaluto ko sa kanya

 

Kim: ikaw talaga, kawawa naman yung matanda pinagising mo pa ng maaga para ipaluto ako ng pagkain, di mo na sana ginawa yun.

 

Gerald: ano ka ba, ok lang yun, maaga naman talaga gumigising yun si Manang, maaga din kasi ako umaalis para pumasok sa opisina kaya sanay na sanay na yun, gustong gusto niyang ipinagluluto ako.

 

Kim: sarap talaga ng buhay mo no, prinsipeng prinsipe

 

Gerald: ha! Prinsipe talaga, kaya dun ka na tumira para may prinsesa hahahaha

 

Kim: hahhahaha loko ka talaga

 

Gerald: pero Kim seryoso ako

 

Napahinto sa pagkain si Kim sa narinig.

 

Kim: seryoso saan?

 

Gerald: sa pag-aalok ko sayo

 

Kim: ay naku, ikaw ha, naiinsulto na ako, para namang sobrang hirap ko na, hoy mister baka nakakalimutan mong may trabaho ako, nurse po ako.

 

Gerald: wala naman akong ibig sabihin na ganun, ang gusto ko lang dun ka para may magbabantay sayo

 

Kim: Ge, di na ako bata para bantayan, kelangan ko magtrabaho para hindi nahihirapan ang parents ko

 

Gerald: ano ba naman karapatan ko para diktahan ka.

 

Kim: Ge, ano bang nangyayari sayo? Bakit mo to ginagawa?

 

Gerald: ang alin?

 

Kim: lahat to, bakit parang sobra namang concern yan, tsaka di mo nanaman ako kailangan ihatid at dalhan ng pagkain, sige ka baka masanay ako

 

Gerald: edi masanay ka, wala naman akong balak ihinto tong ginagawa ko para sayo

 

Kim: bakit nga?

 

Gerald: kasi gusto ko

 

Kim: bakit?

 

Gerald: kasi…..

 

Kim: kasi?

 

Gerald: kasi masaya ako sa ginagawa ko

 

Kim: ha? Bakit ka masaya? Anong masaya sa ginagawa mo, eh kung tutuusin hindi ka naman obligadong alagaan ko, unang una hindi kita tatay at lalong lalo namang hindi kita boyfriend

 

Gerald: edi gawin mo akong boyfriend!

 

Napatingin lang si Kim sa kanya. Seryoso ba tong kurimaw na to o ginugood time lang ako, kim thought.

 

Nabigla naman si Gerald sa mga pinagsasabi niya, hindi ba masyadong mabilis? Parang nagugulat masyado si Kim sa mga nangyayari, hindi, hindi ko na kailangan patagalin pa, 5 years na yung nawala samin ni Kim, kelangan ko na din talagang umamin sa kanya bago pa ako maunahan ng kung sino diyan, Gerald thought.

 

Kim: boyfriend naman kita eh, boy na friend :giggles:

 

Inihinto ni Gerald ang sasakyan sa parking lot, pagkahinto ng makina, humarap ito kay Kim at hinawakan ang dalawang kamay nito.

 

Oh Lord help me, wag sana umurong ang dila ko, this is it, aamin ako kay Kim wala ng atrasan, pinagpapawisang pag-iisip ni Gerald.

 

Kinakabahan naman ng sobra si Kim sa mga kinikilos ni Gerald, lalo ng hawakan nito ang dalawa niyang kamay at seryoso siyang tintitigan.

 

Gerald: Kim seryoso ako

 

Kim: seryoso ba kasi saan?

 

Gerald: sa sinasabi ko, sa….. sa…..

 

Pinagpapawisan na si Gerald, hindi niya alam kung bakit napuputol ang dila niya pagkaharap si Kim, siya na ata ang pinakagwapong torpeng lalaki sa buong mundo, kung tutuusin alam naman na niyang mahal siya ni Kim dahil sa narinig niya noong araw na magkatabi silang matulog, pero kinakabahan pa din siya sa magiging reaksyon ni Kim pag inamin niya ditong mahal niya ito.

Kim: sa ano ge?

Gerald: sa pagiging boyfriend mo, Kim seryoso ako, kaya ko to ginagawa kasi nanghihinayang ako sa taon na nawala sa atin, naging duwag ako, hindi ko naamin sayo na gusto kita dati, at ngayon mahal na mahal kita, ginagawa ko to kasi eto ang alam kong paraan ng panliligaw, hindi naman kasi ako nanliligaw, sorry kung naiirita ka na pero eto talaga ang gusto kong gawin, gusto kitang alagaan, gusto ko lagi kitang kasama ngayon ayoko ng mau….

 

Natigil sa pagsasalita si Gerald ng takpan ni Kim ang kanyang bibig

Kim: sssssshhhhh… tama na nga yan, narinig ko naman eh, ang daming mong paliwanag tinatanong ko lang naman kung san ka seryoso ang dami mong sinabi, isa lang naman ang gusto kong marinig dun.

Lumuwag ang pakiramdam ni Kim sa mga narinig niya, hindi siya makapaniwala na mahal pala siya ni Gerald, all this time akala niya walang pake si Gerald sa kanya, natatawa siya sa ngyayari dahil nagtataguan lang pala sila pareho ng nararamdaman.

 

Napatawa nalang bigla si Kim.

 

Gerald: tapos ngayon tatawanan mo lang ako, kita mo ngang hirap na hirap na ako dito, ang tagal kong inintay tong pagkakataon na to.

 

Kim: eh bakit kasi hindi mo ako hinanap, para naman tayong hindi magkakakilala niyan

 

Gerald: eh kasi ikaw naman yung ayaw magpakita, tsaka malay ko ba kung may mahal kang iba, tapos inamin ko sayo edi baka magkailangan lang tayo, ayoko naman mangyari yun.
 

Kim: eh pano kung wala naman akong mahal na iba, pano mo malalaman kung natakot kang magtanong

 

Gerald: sorry, sorry naging duwag ako, sorry kung nasayang ang limang taon sorry Kim

 

Tumawa ulit si Kim.

 

Gerald: tumataw ka nanaman, Kim naman seryoso tayo dito

 

Kim: eh kasi naman natatawa ako satin, di ko alam naglalaro pala tayo ng taguan, hindi kita mahanap, ikaw ang unang sumuko hahahaha

 

Gerald: ha? Anong ibig mong sabihin?

 

Kim: Kasi ang totoo niyan, gusto naman din talaga kita dati pa, kaya lang akala ko iba ang mahal mo kasi naman ang gwapo gwapo mo, ang dami dami nagkakagusto sayo, tsaka natakot din ako na baka magkailangan tayo pag sinabi ko sayo na mahal kita. Hindi ko nahulaan ang totoo mong nararamdaman kaya ikaw ang unang sumuko para malaman mo ang totoong nararamdaman ko, ikaw ang unang umamin, at nagpapasalamat ako sayo Ge dahil nagtake ka ng risk, dahil hindi mo malalaman na mahal kita kung hindi ka naging matapang ngayon.aaaahhh Gerald

 

Hinila ni Gerald si Kim at niyakap ng mahigpit

 

Gerald: ano sabihin mo na?

 

Kim: ano?

 

Gerald: tsk, ano ka ba, sabihin mo

 

Kim: na ano? Na mahal kita?

 

Gerald: Kim naman eh, say it, Gerald I love you!

 

Kim: ayoko nga

 

Gerald: akala ko ba mahal mo ako bakit di mo masabi

 

Kim: ayoko!

 

Gerald: G-E-R-A-L-D  I-L-O-V-E  Y-O-U (pangaasar na sabi ni Gerald)

 

Kim: Ge…ra….ld… ahhhhh… I…lo….ve….youuu (nahihiyang sabi ni Kim)

 

Gerald: nakakahurt ka naman parang napipilitan ka ah

 

Kim: hahahaha joke lang, to naman, I love you, I love you, I love you

 

Biglang bumaba si Kim sa sasakyan. Hindi niya alam kung bakit, pero iba ang pakiramdam niya. Sinundan naman agad siya ni Gerald at lumabas din ng sasakyan.
 

Gerald: Kimmy sandali lang! ganun nalang ba yun?

 

Kim: anong ganun na lang?

 

Gerald: diba tayo na? (napakalaki ng ngiti)

 

Kim: oo nga, pero Ge late na kasi ako

 

Gerald: wala man lang kiss, basta ka nalang bumaba

 

Lumapit si Gerald kay Kim and his gaze moved slowly over her face. Then it dropped lower. When he met her gaze again.
 

Gerald: You are the most beautiful thing I’ve ever clapped eyes on. Have I ever mentioned that?

 

She could tell by his expression that he meant to kiss her. Her heart started to pound. Her knees started to shake. She was finally going to find out how it would feel to have his mouth touch hers.

 

He cupped her face between his big hands, moving his thumbs lightly over her cheekbones in a feathery caress. When she looked into his eyes, her breath caught in . His face drew closer, and then closer yet, until his featured blurred and she could feel his breath on her lips. With gentle fingers, he loosened her hair and gathered it into his hands.

 

Just as their lips touched, just as she curled her hands over his shoulder to enjoy the feel of him, an earth shattering wail filled the area, the sound so loud and unexpected they leaped apart.

 

Gerald: What the hell?

 

Masyadong naka focus si Kim sa kiss that it took her a moment to realize what had happened.

 

Kim: may sasakyan!

 

May paparada pala sa tabi nila kaya naman nabusinahan sila ng sasakyan.

 

Gerald: Shet! Nasa parking lot pala tayo
 

Hiyang hiyang pumasok ang dalawa sa loob na kanilang sasakyan.

 

Gerald: ikaw kasi, masyado mo akong inakit

 

Kim: at ako pa ngayon, sige, wag na wag kang hahalik sakin ha, subukan mo lang, tatapyasin ko yang labi mo!

 

Gerald: ikaw naman di ka na mabiro, sabi ko nga ako may kasalanan, masyado akong nadala sa ganda mo, manyak na ako, ako na ako na, ako na may kasalanan, wag ka namang magbibiro ng ganyan.

 

Kim: ewan ko sayo, naku late na ako, bago palang ako dito, malalate na agad ako

 

Gerald: teka lang Kim

 

He grabbed her wrist, tugged her toward him, and scooped her up onto his lap.

 

Kim: ui Ge ano ba!

 

Gerald: Let’s give that kiss another try, shall we? (he whispered)

 

He moved one hand to the nape oh her neck, then pushed his fingers into her hair, tightening them into a fist over her curls. Before she could react or breath again, his mouth came down over hers, hot and demanding one moment, then sweetly hesitant the next. Every tender brush of his lips robbed her of the ability to think clearly and filled her with a painful yearning simply to be with him.

 

Oh Lord help me, ano bang gayuman nitong lalaking ito at parang naging manyak na din ako, ang bango bango, mawawala pa ata ity ko sa loob ng sasakyan, ayoko naman ng ganun, Lord help me help me parang ma iistroke na ata ako. Kim thought.

 

Hindi na talaga makahinga si Kim, kasi naman hindi naman siya marunong humalik noh, first time niyang mahalikan ng ganito, hindi siya marunong kaya sa sobrang tagal, gusto man niya pero nauubusan na talaga siya ng hininga.

 

Kim: Ge… (she murmured into his mouth.)

 

Naramdaman naman ni Gerald kaya unti unti siyang kumalas.

 

Gerald: sorry baby, hindi ko alam na ako pala first kiss mo
 

Tinignan siya ng masama ni Kim

 

Gerald: oh wala akong ibig sabihin dun, dahil dapat ako talaga, tatapyasin ko din ang dila ng lalaking unang nakahalik sayo, sorry masasanay ka din, tuturuan kita (he winked)

 

Ngumiti  si Kim at hinila ang mukha ni Gerald palapit sa kanya.

 

Kim: show me

 

He went from a gentle to passionate in a heartbeat, his kiss deepening, his tounge pushing part her lips to taste the inner recesses of . Kim’s head spun dizzily.

 

Biglang may nasagi si Gerald sa loob at tumunog ang sasakyan. Para namang naalimpungatan si Kim pagkakatulog ng marinig yun. Gustohin man niyang ituloy ang ginagawa nila ni Gerald, hindi ito ang tamang panahon lalong tamang lugar.

 

Kim:  Ge… kelangan ko ng umalis

 

Gerald released a shaky breath, and rested his forehead against hers.

 

Gerald: I love you (gave her a light peck on the lips)

 

Kim: I love you too

 

Gerald: sige na baka hindi pa kita palabasin diyan eh, susunduin kita mamaya

 

Kim: opo sir, bye :giggles:

 

Bumaba ng sasakyan si Kim at binilisan nalang ang lakad dahil late na talaga siya. Masaya siya sa mga nangyayari parang ang bilis bilis pero para sa kanya eto na ang tamang panahon dahil matagal na naman nilang dalawa mahal ang isat isa, naunahan lang sila ng takot noon, nagpapasalamant siya dahil naging maging mabait ang panahon sa kanila ngayon, at nabigyan pa sila ng pagkakataon na masabi ang tunay nilang nararamdaman sa isat isa.