"Joy, can we talk?" tanong ni Wendy kay Joy habang habol habol ito. Agad na nilingon ni Joy si Wendy pero walang sinabi, hinintay at hinayaan niya lang na sundan ng dalaga ang kanyang sinasabi

"Ano yun Joy?" Panimula ni Wendy. "Para saan?" dugtong nito

"Ang alin?" Maang maangan na tanong ni Joy kahit na alam niya kung ano ang tinutukoy ni Wendy

"Yung tinanong mo kung ano ba tayo?" May pagka desperadang tugon ni Wendy

"Unnie, hindi ko maintindihan kung bakit ka nagtatanong ng ganyan. Hindi ko alam kung bakit ko pa kaylangan ipaliwanag dahil alam nating dalawa na walang malisya ang tanong ko. May boyfriend ako." mahinang tugon nito sa dalaga pero ramdam mo ang bawat diin sa mga salita na binibitawan nya

"Pero kasi-" hindi na natuloy ang mga gusto niyang sabihin ng mag salita ulit si Joy

"I'm sorry. Hindi ko naman akalain na iba ang maiisip mo sa sinabi ko. It's a normal phrase for me, walang ibang meaning." Saglit na tumigil sa pag sasalita si Joy ng makita nya na may pumatak na luha sa mga mata ni Wendy. Pero kailangan nyang ipagpatuloy ang sasabihin "Walang tayo. At walang magiging tayo." Hindi na niya inantay pa ang sagot ni Wendy at dali daling umalis sa harapan ng dalaga

------

Hindi pa rin maintindihan ni Wendy kung bakit ganoon ang nangyari sa kanilang dalawa. Ang alam niya lang ay masaya sila, sweet, walang araw na wala syang