Sourdough!

- Character Introduction -

Winter Elle Kim (Ate na short-haired chinita) - A graduating nursing student from SMU, 'NBSB', and is desperate to finally meet the one daw. Kulang na nga sa tulog, may time pa mag daydream sa future jowa.

Katarina Nicolae Yu (The pretty ate who rides a Vespa) - Apparently, she likes bread. 100% pretty, 1000% clumsy. Architecture student.

Ning Yi Zhuo (Stationery girly) - She's best friends with Winter at super bagal mag study 'cause aesthetic mag notes. Nursing student as well.

Giselle Uchinaga (She's not selling Yakult! - bucket hat girl) - Ipad kid yata. Smarty pants sa umaga, baddie sa gabi.

Sourdough!

- The Mystery of K - 

"-we'll have a long quiz about the discussion today sa susunod na meeting, be sure to prepare. Class dismissed."

My eyes followed our professor as he walked past the buzz of students na nag aayos ng mga gamit nila. Tired and lifeless is the word to describe them, para bang automated nalang ang mga movements nila at lutang na lutang na. Hindi ko alam kung considered pa ba silang tao with all the bags under their eyes. Dinaig pa nila ang airport sa totoo lang. Well I can't blame them naman. It is the last year of college at lahat busy at nag c-cram, sugo ka na siguro ni Lord kung chill pa din hanggang ngayon. Walang mga tulog, walang pahinga, sa dami ba namang ginagawa everyday sa lahat ng subjects, you wouldn't have enough time na talaga for yourself.

Buti nalang at ako'y pinagpalang lubos. Ito at maganda pa din despite my full packed schedule. But... oo mayroong big but (that sounded wrong) -that does not mean na hindi ako pagod. Pagod ako... pagod na pagod ng maging single.

If only I had someone I could call my "pahinga" maybe things would be a lot easier. 'Char'

You see I've been single for the past twenty years and I'm only twenty palang din naman so in short wala pa akong naging boyfriend ever. Like ever. Nakakainis lang kasi diba, lugi pa ba siya, ako na 'to oh, 'di pa siya gumalaw riyan. Make a move or something para naman may progress na sa road to forever namin.

Si Ning, bestfriend ko simula pagkabata ay kabaliktaran ko. Kung dry season lagi ang lovelife ko ay siya namang ikina flourish nang sa kanya. Hindi nga lang nag l-last dahil hindi ko alam dito sa bestfriend ko may pagka red flag ata. Paminsan-minsa'y she'd set me up with people she knew or aquaintances niya, a 'helping hand' daw. Sa kasamaang palad, with all the people na nameet ko, none stood out to me. Hindi ko alam kung bakit but most of the time it felt incomplete like the connection wasn't there. Minsan din naman kasi ay questionable yung mga na s-set up saakin ni Ning, yung personality nila, ang trash talaga. Hirap ang ganda kong mag fake smile lalo na't hindi ko talaga trip ang mga ikinikilos at sinasabi ng mga nakaka date ko. Kaya I took it upon myself to create an account sa dating site thinking na baka pag ako talaga ang naghanap ay makakakita ako ng fit sa 'standards' ko. Unfortunately, sumama lang din ang loob ko, kung hindi bastos na very obvious ang habol sa'yo ay single dads naman. Hindi ko talaga kinaya ang mga pangyayari girl, mukha ba akong nurturing kaya habulin ako ng mga may anak na? Porke't nurse!? 

For someone kasi na a bit desperate to date someone na, I sure am very picky. I mean may karapatan naman ako kasi for obvious reasons, maganda ako. Char!  Pero ang hirap din naman kasing mag settle for less. Bibigyan niya na nga lang din ako ng trauma, aba! I'll make sure to find someone who's worth the risk. Right? 

Ang pagmamaganda ko at na-interrupt when I felt an aggressive tap on my shoulder. Hindi pa man din ako lumilingon ay alam ko na kung sino yung salarin. ('Napaka OA din talaga!') Mabilis akong lumingon sa kaliwa to look at my best friend na ngayon nakangiti saakin apologetically or nang-iinis na pa-cute. Ewan! Hindi siya cute, mukha siyang ewan. Kami nalang din ang natira dito sa loob ng room. Nagsilabasan na din kasi yung iba naming mga classmates para pumunta sa next class or kung saan man. Lunch break na kasi namin ni Ning kaya hindi kami nagmamadali. I rolled my eyes at her at nag make face as if to say 'ano?'. Ganito kasi talaga kami mag interact, para bang rinding-rindi na kami sa isa't isa pero expected pag vacation at di kami nagkita daig pa namin ang mag jowang LDR kung mag iyakan. 

"Uhm, na finish mo'ng i-copy yung slides ni sir panny? I wasn't able to copy kasi everything eh." Pumintig yung isang vein ko sa ulo, (Yes, specific na vein yan!) muntik ko na siyang masampal ng phone na hawak ko. Nag aayos na rin kasi ako ng gamit ko para makaalis na dahil dama ko na rin ang gutom. Tapos sasabayan pa ni Ning ng kabaliwan niya. Walang emosyon ko siyang tinitigan and pursed my lips. ('Ano na naman bang nakain nitong babaeng 'to?') sa isip isip ko. Huminga ako ng malalim bago ko siya tanungin. Give me patience!

"Ba't ka ganyan magsalita? para kang tanga jan." sagot ko sa kanya at di na rin napigilan ang tawa. Tumayo na ako at inayos ang uniform ko. Kainis na mga gusot 'to. Ang hirap mag plantsa tapos isang upo gusot agad!

Tumayo rin si Ning at bigla siyang humarap saakin at kumapit sa magkabilang braso ko. "Hayaan mo na ako bes, nagpr-practice kasi ako magsalita gaya nung sa crush ko sa Engineering dept." tinulak niya ako at tumili-tili pa nga siya. Muntik na akong matumba, buwisit to! " Ang conyo niya kasi bes, Nire-ready ko lang sarili ko just in case. " pagtutuloy niya. She then proceeds to act cute. Kaloka 'to ang sarap sabunutan. Sino na naman kaya tong nilalandi niya?

"So ano meron kang nasulat? Nakakainis naman kasi yang si Panny, ang bilis bilis mag lipat ng slides akala mo hinahabol ni kamatayan." Reklamong saad pa niya saka naglabas ng mirror to check herself out. Umawra pa siyang kaunti. Lord!

Inismiran ko na lang siya and rolled my eyes once more. Yung mata ko talaga very healthy 'pag kasama ko to si Ning eh, na e-exercise lagi.

"Oo, nakopya ko naman lahat, hiramin mo nalang mamaya.  Pwede mo din kasing bawasan yang mga design ng notes mo Ning para naman nakakahabol ka sa lectures." Sagot ko sa kanya a bit sarcastically. Kasi naman yung lecture notes niya maybe 4 to 5 different colors na pens ang ginagamit niya with matching calligraphy pa for the titles, at 'wag ka meron pang heart-heart all over kaya hindi nakakahabol kasi andaming hanash sa notebook niya. 

"Ang boring kasi if I won't write my lectures this way, and besides nare-remember ko siya easier pag ni-write ko with lots of colors." Sumakit yung ulo ko sa sagot niya. ('I give up') I thought to myself.

"Nevermind, ito na-" inabot ko sa kanya yung notebook ko and she happily received it at nag sway-sway pa siya causing me to laugh at her stupid childish acts. Ang entertaining niya lang kasi talaga, kaya rin siguro kami nagtagal na magkaibigan. "-ibalik mo saakin mamaya yan ah, magre-review pa ako. Unlike you, nag aaral kasi ako." sinagot niya lang ako using her middle finger. ('see, napaka bastos!')

"Tara kain na muna tayo sa baba, sobrang gutom na ako eh." dagdag ko.

She nodded as a response and placed her things sa loob ng napakalaki niyang tote bag na may live, laugh, love na design. Punong-puno pa ito, may sarili kasi ata siyang supply store sa bag niya sa sobrang daming dalang stationery. Akala mo naman talaga'y nag sisipag, eh panay sulyap lang naman sa mga crush niya. Take note meron yan from every department. Iba rin talaga 'tong kaibigan ko.

After I'm done fixing my things, ay hinatak ko na si Ning palabas. Kakaunti lang naman kasi ang dala-dala ko pag pumapasok since malapit lang ang dorm ko dito kaya hindi hassle umuwi if I needed something. Naglakad na kami papunta sa university cafeteria sa ground floor ng Fine arts building na katapat lang din naman nitong building namin to buy lunch. Mejo malayong-layong lakarin pa since andito kami sa highest floor at lagi pang sira yung elevator kaya wala kaming choice kung hindi maghagdan. Hindi ko alam kung bakit hindi pa mapa ayos-ayos yan elevator, sa apat na taong pag aaral ko dito ay never ko pang na try. Saan kaya napupunta mga binabayad ng mga students dito, maintenance na nga lang di pa magawa, kaloka!

Anyway, we have this agreement kasi ni Ning na hindi na kami lalabas ng uni to buy our food. May daily naps kasi ako sa library every after lunch before going to my afternoon class. (Yan ang secret ko into staying pretty charot!)  While si Ning naman ay pupunta sa study hall to do her over to the top lecture notes, ayaw niya kasi sa library dahil parang nasa freezer daw siya sa lamig and affected daw ang penmanship niya sa room temparature. ('Andami kasi talagang alam, goodness!’)

Habang pababa kami sa di matapos-tapos na flight of stairs ng department building namin ay hindi ko mapigilang pagmasdan ang kabuoang itsura ng SMU. Yung main stairs kasi dito ay open and overlooking sa buong SMU the same with hallways. Kaya masayang mag reminisce. Luma na ang mga buildings dito, since 1930's pa ata? -pero the beauty can still be seen, parang ako lang timeless ang pagiging maganda. Eme!

Pero ayon na nga, you'll know that the place had a great history behind it just by merely looking at the cracks sa mga walls. Hindi ko rin alam paano ko 'yon nasabi, 'di ko din alam anong connection basta gusto ko lang talagang magpaka edgy at iromanticize ang mga bagay-bagay dito sa SMU kahit na sa tingin ko mejo unsafe na yung ibang cracks at some parts. Pray nalang siguro kami when lindol happens.

Hindi naman mapagkakaila na well designed talaga ang mga structures dito. A mixture of classic and modern, I don't know the technical terms basta't ang alam ko ay maganda. Masayang mag muni-muni dito, espcially sa hallways lalo na kung bags